Alle inzendingen over De jaren liggen grij

De bodem is nog niet bereikt omdat ik de toekomst niet overzie, eindeloze put van medelijden, wat ik niet bedoel, gedempt, gestut en gevoed door lief en leed, de jaren liggen grijpbaar in een open schaal, de bron waarin ik de kwetsbare verlangens koel, waaruit ik ademhaal en samen met het licht en schaduw het leven deel.…

het is zeven uur straks wordt het nog acht uur ook ik blijf maar liggen…

Zo liggen ze beiden te liggen, te zijn. * eerder gepubliceerd in Hollands Maandblad, mei 2004.…

De jaren tachtig liggen reeds ver achter ons. Nostalgie die prijkt.…

Dit is het mooiste uur, het eerste in het nieuwe jaar. We liggen zwaar en opgeblazen naast elkaar, niet dronken, maar wel aangeschoten. Het meeste vuurwerk is nu wel afgestoken en buiten wordt het langzaam stil. Ik weet niet wat ik wil met het nieuwe jaar. Wel dat ik aan het eind daarvan weer liggen mag met jou.…

zowel de oorvijg als de muilpeer liggen inmiddels al weer jaren in het museum van gedane zaken…

Mijn leven gekregen om trots op te zijn zoals de eb en de vloed veel vreugde en pijn geboorte en sterven liggen kort bij elkaar de drempel wordt lager dat gebeurt jaar na jaar Al ben ik nu ouder ik blijf steeds een kind door het leven gegeven en altijd bemind…

De jaren liggen in het kussen In voorgaande avond ging je terusten Welgemeend, in de hoop van wakker worden Een nieuwe dag tegemoet Een nieuwe dag tegoed Onbeholpen, speekselsliert Mondhoek ontsierd Je keert weereens weerom De jaren dreigen ouderdom…

Ik begrijp het niet, het zal wel aan mij liggen, maar als verstand nou met de jaren komt en we zeggen: hoe ouder, hoe wijzer. Dan is er toch iets krom, want we noemen steevast al die wijsheid ouder”dom”.…

de mensheid struikelt gekneveld over de drempel met veel te grote klauwen en rood doorlopen ogen klampen we ons vast aan het nieuwe jaar kruitdampen verwaaien wat rest blijft liggen…

stokpaardjes trekken aan oeroude koeien uit bevroren sloten in herhaling gevallen beren liggen op de weg ---------------------- toelichting: Het jaar 2010 is koud begonnen. Wordt het niet eens tijd voor global warming?…

De hitte is geweken langzaam schud ik me uit zowaar er is nog leven om weer aan te pakken wat te lang is blijven liggen in plaats van moeizaam in standby voelt het weer 10 jaar jonger…

De ballen in de doos, de boom verbrand De kaarsjes uit, de glazen afgewassen Ik laat mij door het nieuwe jaar verrassen Al liggen er wel zaken voor de hand De woorden bij de koffieautomaat Verkiezingen en vaccinatiegraad…

Zwijgend lig je voor je uit te staren, in de stilte van een pasbegonnen jaar. Net 20 jaar jong is je toekomst begonnen, nog niet wetend waarheen de weg leidt. En achter je liggen alle voorbije jaren, dat we altijd klaarstonden voor elkaar. Niet veel verloren, des te meer gewonnen, en al wat ons rest, is een zee van tijd.…

Het beste van voor jaren dringt vanavond tot mij door. Al je gewone vragen vinden weer gehoor. Regent het. Ja het regent. Goede nacht. Laten we nu gaan slapen, zeg je zacht. Wij luisteren en liggen. Wind beweegt het raam. Blijf zo maar liggen, zeg ik, en ik noem je naam. Alles wat antwoord is gaat van mij uit.…

de renners vliegen met adrenaline de kasseien over ’t is een hondenstiel, ganse dag kromgebogen aan oortjes liggen de Amstel Gold Race, valt dit jaar op paaszondag - geen zacht gekookt ei…

Wie heeft er stiekem iets gelekt, hier in ons kikkerlandje? Wel iemand uit het kabinet, dat lek is als een mandje.…

Ik ben wie ik ben ik leef in het nu ik ben in m'n ben Ik ben steeds meer in het nu steeds meer in mijn zijn, in mijn mijn met prachtige grondstoffen en edelmetalen ik haal ze niet op ik delf ze niet ik laat ze zijn en in mijn mijn blijven! want dan ben ik en blijf ik wie ik ben een schat in het nu; noemen ze dat niet mindfullness?…

Ja, al vijftien miljoen jaar. Langs de stammen schuurt de klamme wind. Wij liggen tussen basten en zwammen. Wij zijn: weggewaaid. ------------------------------------ uit: 'Aan een open raam', 2000.…

De Sint durft niet meer naar de Bijlmer toe Hij laat zich bij zijn intocht streng bewaken Er liggen legerpieten op de daken Er wordt gedemonstreerd en men roept Boe! En ook het Sinterklaasjournaal zegt stellig: 'Het wordt dit jaar weer ouderwets gezellig!'…

Mijn dagen weken Mijn maanden in jaren Mijn weken vermaanden Mijn jaren van dagen Mijn maanden verjaren Mijn wekende dagen Mijn jaren vermaanden Mijn weken en dagen…

Ach de jaren `50 Thuis bij pa en moe Op het meeste van het leven rustte nog een taboe De meisjes waren Klokzeepzacht de jongens hadden pit De teevee had maar twee kleuren enkel zwart en wit Dit bracht het voordeel met zich mee dat kinderen al snel wisten wie Sinterklaas was en wie Piet omdat niemand dat nog betwistte Vaak bleef men…

Vroeger was zij mooi, maar de jaren brachten menig plooi. Plots voelde zij twee warme lippen, vluchtig in haar nek, lachend draaide zij zich om, laat dat toch, oude gek. Hij zei niets, maar deed gewoon wat hij moest doen, teder beroerde hij haar lippen met een zachte, warme zoen.…

‘t oudejaar waarin verloren wat zo lief was kwijt geraakt leeft in hoop en wordt herboren als het nieuwe jaar ontwaakt…

helen herfstdagen weer waar bruin langzaam verrot raakt hij het laatste groen al mijmerend nog even aan het was in die dagen dat lachen verboden leek en luiken gesloten werden licht heeft geen gordijnen wanneer een pen lange dagen van de kalender streept en ogen verlegen lachend door het venster naar binnen kijken…

Wij op weg naar altijd nog duizend jaar klaar staan voor elkaar als vrienden als zielschrijvers als lichjes die elkaar verstaan in ieder magisch bos…

En dan gaan we opnieuw in een heel vers jaar weer doen wat we altijd al wilden we denken, we praten, we voelen we doen maar eerst nog van negen naar tien, laten we dat maar eerst doen!…

Het vuur van het Leven zal in ons hart branden Het Licht zullen wij zijn, Jij en ik De stem van dove en het oog van de blinde Het woord van almachtige Liefde zullen wij tussen de ongelovigen onder ons verspreiden…

Over de helft Tja, weer een jaar voorbij, En wat moet je daar nou mee?…

De laatste dagen zijn aangebroken, van een zeer rumoerig jaar, de laatste etmalen zijn ingegaan, van een zeer enerverend jaar, de laatste loodjes zijn ingegaan, van een zeer bewogen jaar, de laatste trekjes van een zuur, lief, ontroerend, triest, emotioneel jaar, waarvan we strakjes zeggen: gooi dat oude jaar snel weg, en begin met…