Alle inzendingen over De zin van het besta

De zin, de kern, de ziel van het bestaan, is soms zoek, zo lijkt. Dat die juist waardevol hoort te zijn, dat blijkt. Wordt er nog gesproken, ook nog wel gekletst? Maar wordt er ook gepraat en wordt er nog gehoord? Hoeveel geluid moet je maken, om te zorgen, dat de woorden ook de ziel nog raken? Wordt er nog geluisterd?…

in de verte lijkt het op een vlucht kan ik er komen de ruimte schijnt er onlosmakelijk verbonden met waarnaar ik op zoek ben het is er licht en onverwacht is het bereik een leegte, door mij opgevuld nu hoort het zo te zijn, wezenloos staar ik in het rond tuimel en verlicht iets welt in mij op en tilt mij over dat éne moment heen…

Eenzaam voel ik mij In een aparte zin Opgesloten en wachtend Op het gedicht Dat de wereld zal veranderen Tot ik erbij kan Het kan aannemen En beseffen dat ik leef Ik besta Voorzichtig kan gaan proeven Aan machtig puur geluk…

als niemand van me houdt behoud ik tóch mezelf als niemand om me geeft vergeef ik het mezelf als niemand met me meeleeft beleef ik het wel zelf als niemand met me mee feest beest ik met mezelf als niemand mij nog ziet kijk ik juist om me heen als niemand mij wil begrijpen snap ik dat alleen als niemand…

Als je hebt besloten Je leven op hoop te moeten bouwen Kun je concluderen Jezelf eigenlijk niet te vertrouwen. Want als je je zelfbeeld Door hopen laat bepalen Zul je steeds afhankelijk zijn En valt er geen eer te behalen.…

Niets dat de woorden dwingt want het verhaal is gevonden waar hij zichzelf zocht en zijn schaduwen en stemmen hem wanhoop deden drinken en slapeloos geloven dat ik besta in elke zin die ik bedenk en die ik hem geef zolang hij elk van zijn fantasieën demonisch maakt.…

niet alles kan gedragen worden door woorden daglicht bijvoorbeeld of het ontkomen aan de nacht sterren traag als liefde binnensmonds die ene lente al te vaak herdacht van jou, van mij een andere wereld niets toont aan dat ik besta als woord of zin, in bloed verdund waarom sterf ik dan ongewild…

ik loop zachtjes door de dagen alsof ik nergens meer besta in anderen zoek ik stukjes waar ik mezelf niet durf te raken het is zo moe zonder zin dus vandaag begin ik opnieuw ik open de deur met een glim van licht en heel de wereld lacht terug…

nog treur ik in mijn hoek en peuter aan de voegen die kruimelig tegen me praten zojuist de bel gehoord maar niemand komt me halen zou de juf me vergeten zijn of ben ik onzichtbaar en is het maar een gedachte dat ik besta…

Ik besta, ik wil door vrienden gezien worden -- echt, zoals ik ben.…

Ik besta dit betekent ik leef, ik adem ik heb pijn. Ik besta dit betekent ik lees, ik schrijf, ik eet wanneer ik iets te eten heb. Ik besta dit betekent ik denk na, ik vraag mij af of ik besta. -------------------------- uit: Gedichten 1957-1970…

Aangekomen op een punt dat vooruitkijken niet kan En omkijken naar evenmin Daarbij komt nog het gevoel Het heeft geen zin Verweren heeft geen zin Ik sta weer eens stil en heb de tijd te verduren Ik tel seconden en de klok schraapt de uren bijelkaar Ik slaap te veel en doe te weinig En in alles schuilt gevaar Gelukkig staan er mensen voor…

(Op het Weense wals ritme van 'My favorite things' refrein 2x van Julie Adrews): 'Tot alle sterren de danszaal verlichten' Dat inspireert mij vandaag tot dit dichten Op de muziek van een ritmische wals Klinkt dan het metrum van dit vers niet vals Een twee drie, een twee drie, zwevende voeten Draaiende rondtes en armen ontmoeten Linksom…

De zin van het leven geeft de Heer Hij heeft ons een toekomst bereid Een volmaakt leven in eeuwigheid Zorg en leed bestaan dan niet meer.…

in het onmetelijke universum laveert een samenspel van atomen en moleculen de mens een druppel bewustzijn in de oceaan gewikkeld in een dun laagje ratio balanceert hij op het koord van verbreken en verbinden heen en weer slingerend tussen verheffen en verlagen bang voor de leegte alles waait immers weer weg het smeulende…

ontberen Maar slechts besta uit louter zijn Is dit zware kost om te verteren Dan zal doordachte existentie leiden Naar de werkelijke zin van het wezen Het diep doordenken van het ultieme zijn Om de verborgenheid der zin te onthullen Moet ik mijn diep doorleefde existentie Ontbergen en denkend terug herleiden Naar dat wat is voor alle werkelijkheid…

Ik loop naar buiten en zie meteen dat ik besta: mijn adem is een wolk. De deur van de schuur snurkt nog en mijn fiets heeft geen zin om mee te gaan. Het wil sleept een beetje en de ketting hoest, maar het moet. School bestaat ook in de winter als het guurt en de de dag lekker uitslaapt onder een deken van nacht en mist.…

In het noordelijkste dorp op aarde In het graf van een stad De gerafelde brand van de woestijnen Waar niemand kan leven besta ik En besta ik alleen Mijn voedsel maak ik uit niets Water uit marmer, vuur uit een rots Gebrand, verhard, gelooid In het lege blazoen van de wereld Besta ik, het leven.…

Voor vandaag is het genoeg geweest: het piekeren en denken dat toch echt niet veel betekent, dat enkel maar de pijn doet voelen en de druk verhoogt die onontkoombaar stijgt en ziende blind maakt. Voor vandaag is het genoeg geweest: het lezen en om antwoord zoeken dat er toch in woorden niet te vinden is, dat dijken van verlangen enkel hoger…

Geen zin in iets of niets Geen zin om te werken of te niksen Geen zin om te schrijven Er komt geen zin op papier geen zin uit mijn hoofd geen zin in mijn lijf Geen zin een zinloze dag Geen zin in veertien zinnen…

Wat is Ik Besta Ik Als individueel Of is het Een deeltje Van het geheel…

Het mes dat de Meester Van de Literatuur bijna Had gedood, maar dat Hij gelukkig overleefde De Duivelsverzen zijn Waren en blijven aanleiding Ook in de zomer Van 2022, NB na 33 jaar Een nieuwe poging, de Meester van de Literatuur De onmiskenba- re Meester om zeep te helpen Wederom beslist, maar Geenszins (on)gelukkig, schrijft,…

Het Leven heeft geen zin Het is de Criminaliteit of de Uitkering in Er is gezegd dat je eerlijke kansen krijgt Waarom heb ik niet bereikt wat ik heb bereikt Ik ben een strijder Omdat ik in het verleden met slapeloze nachten op mijn kamer heb geleden Het leven heeft geen zin Het is de Criminaliteit of de Uitkering in…

Ik weet ik je moet laten gaan Maar het is zo fijn te doen alsof je bij me bent Al is het maar voor een moment Dan kan ik er weer tegenaan De ongrijpbare lichtheid van dit bestaan…

koester je mijn ziel bekwaam en liefdevol beleef, bemin, besta verbeter je mij nooit? dan is daar de dag waarin de rest donker zal zijn en men zal buigen in het lot dat ons tekent? ooit…

Ik ben een Lichtwezen Ik besta uit puur Licht Ik besta uit pure Liefde Mijn thuis is het Universum Mijn lichaam is een tijdelijke jas Deze Aarde is een tijdelijk huis Mijn echte thuis is altijd in mij Het Universum is in mij Ik ben altijd thuis Ik ben Licht Ik ben Liefde Ik ben prachtig Ik ben krachtig Ik ben machtig…

In mijn ongedurigheid, in mijn verlegenheid Is mijn eigenheid mijn grootste angst dat ik niet ben, Niet besta, niks kan.…

mijn lichaam zegt nee, mijn geest zegt ja ik doe het toch maar nu , nu ik nog besta…

vanmorgen op de weegschaal (84.9 kg) ontdekte ik ik weeg dus ik besta…

Mama blijft rustig, wat ik ook doe, ik weet niet -- of ik wel besta.…