Alle inzendingen over Gide

Zo naakt en broos Geboren uit liefde Vertel me eens je gevoelens Als je een fluisterende stem hoort Een ruwe hand je beroert Ik ben de dageraad en de nacht Het licht dat je de weg zal wijzen De hand die je zal leiden In minder goede dagen Toon me de weg naar je hart.…

Als liefde onze gids is in het labyrint van ons bestaan dan zullen we nooit verdwalen…

De zon zal mijn gids zijn op paden die ik zal gaan, en gaat hij 's avonds onder dan zal ik stil blijven staan. Een plek om te slapen, die zal ik zoeken. En de volgende reis zal de zon voor mij boeken. ik zal worden beschut door de bladeren van de bomen, daar zal ik rust vinden in nacht'lijke dromen.…

Voer me zachtjes mee aan de vingers van je rechterhand weg van diepe dalen langs de chaosbergen uit mijn verleden naar de warme gloed die mijn innerlijke voedt laat me op je schouder leunen wanneer de demonen uit mijn hel in een rauwe confrontatie met ‘t verleden zich een weg doorheen m’n ziel branden tot de gezuiverde geest…

ik wil een gids in het steeds groter wordend grijze gebied van mijn leven waar vroeger kleuren duidelijk spraken raakten aan schoonheid vergrauwt de wereld snel desinteresse reflecteert matheid in het vitale licht de sprankelende helderheid is langzaamaan verdwenen nu schuifelen mensen langs het koel beton zien niet op of om uit…

een levensbagage van ongelijke kleur, De oude glinstering bij het einde van de wandeling, aanschouwt een nieuwe herinnering bij het begin van een verovering, de wind verdoezelt het ogenblik, de regen verborg de gevallen tranenblik, in de avond als antwoord...vandaag was ik bits en te gedreven..., in de morgen als vraag was ik de gids…

‘U ziet hier achter glas tentoon gesteld Een kaart die men nog kent uit vroeger tijden Het einde viel helaas niet te vermijden Wel jammer, maar hij kostte teveel geld’, Zo sprak hij en hij keek het echtpaar aan Dat hij die middag voor zijn neus had staan…

Bronnen vertellen en onderstrepen volgen de maatbeker en strepen weg. Ingrediënten met zorg gemengd maar de resten fuseren als pioniers. Aangedikt beslag plakkerig als honing vullen de vormen oplettend tot de rand tegen verbranding van protocollen maar werven door gebak hun passagiers.…

Heer, wees mijn gids, op mijn levenspad Wijs mij de juiste weg die ik moet gaan En ik niet de verkeerde kant zal inslaan Maar de goede, naar U, de gouden stad. Heer, wees mijn gids, elke dag maar weer Dat ik altijd naar Uw wil mag handelen En ook de juiste weg mag bewandelen Trouwe God, zie in Uw gunst op mij terneer.…

Dank de roodwitte schildjes gespijkerd op bomen, geplakt op palen, hekken, zij lieten je ‘t begin vinden en tussen ‘t lawaai van snelweg, treinen, tussen bomen en bossen hulst, dennentakken, kardinaalsmutsjes op pad, bedolven met eikenblad over hondesporen, geen wolven vertelde j’ over je kinderen, hoe je roeit met de riemen, je…

Ze bekijkt mijn huis, ik volg als een gids die leert -- wat bijzonder is.…

Gids vanuit hemel verleerd ons de weg vinden satellietkermis…

O God mijn Heer Mijn enige gids ten leven Met eerbied en ontzag Gedenk ik U nu en op Hemelvaartsdag…

Geen Gids op zijn pad verhinderde dat hij inktzwarte voetjes ging halen.…

McCartney leidde ons als een gids drie uren lang door een stapel hits. Bij al wat hij zong danste oud en jong en alles was "kits achter de rits" !…

Er was een bladzij uit de gids gescheurd!…

die de onze wordt Ik rek de tijd, wil de gids niet loslaten, hem meenemen en rondleiden in mijn eigen stad hem laten kijken met mijn ogen nadat ik heb gezien wat hij zag nog zonder te weten wat hij dacht…

GA NU MAAR… Ga nu maar… Ik zal je nooit vergeten Blijf toch hier… Ik hou van je, moet je weten Ga nu maar… Gids de anderen door het leven Blijf toch hier… Ik kan je niets dan liefde geven Ga nu maar… Het is tijd om te bezinnen Blijf toch hier… Wat moet ik zonder jou beginnen?…

. ------------------------ uit: De Gids (1928)…

. ----------------- De Gids (1958)…

Toen bracht mijn gids mij in een stille tuin, Met donkre lanen, kronklend over 't gras, En bloemen bloeiden tussen 't struikgewas, En gouden vruchten sierden kruin bij kruin. Ik plukte een schone bloem, doch eer zij was Gebroken van haar stengel, werd zij bruin.…

Nu brengt de VARA-gids een T-shirt uit Dat oproept om die baby te bevrijden Uit dat Big Brother-huis. Een vrijheidsstrijden Dat stiekem op een strijd met Talpa duidt Zo blijkt dus hoe het woord 'moraliseren' Een synoniem wordt voor 'beconcurreren'…

De gids wijst met een “on-ne-sait-pas...” naar inscripties van het volk der Cro-Magnon, mysterie dat men nimmer duiden kon, en toch zijn de symbolen zonneklaar. De eeuwenoude boodschap die men leest onthult dat Killroy hier óók is geweest.…

Nu moet de snackbar weer verdwijnen Bij scholen, uit arme wijken In ruil voor de warme lijken Van ratten (da's goed voor het lijnen) De nieuwe gids van Michelin: 'Een patatje rat gaat er wel ìn'…

(voor Andre Gide) Hij droeg een paarse cape en verder niets, met in zijn rechterhand een gouden wandelstok, zijn rode ogen keken naar de donkere mannen, die roeiden met al hun krachten. Hij genoot van hun glimmende lichamen en eindelijk was de herinnering aan zijn geschriften verdwenen.…

Mij leidt geen gids, als het eigen gemoed, mij schoort geen steun, dan d'enk'le trouwe handen die mij opbeuren als de kracht bezwijkt; mij sterkt geen afgezant uit beet're landen dan soms het ruisen, als een vleugel doet, van zachte hoop die langs mijn wangen strijkt.…

Het einddoel van onze reis is naar God Hij blijft onze Gids op ons levenspad Ook wanneer het soms eens tegenzat Was Hij steeds betrokkenbij ons lot.…

En stelt zich de Oude, ervaren Gids Weer welgemoed aan 's dichtkunst's spits!…

zwaluwen vergezellen wijzen hooglijk de weg 't vroege ochtendblauw hun theater reikt tot in het oneindige waar de nacht stilletjes de morgen kust…

Met zijn private blutsen en builen is heur oude leven haar dierbaar lief Ze wil het voor de dood nog niet ruilen Nu het door stramme vingers trager vliedt Vrienden verdwijnen, winden waaien killer Morgen verkleint en gisteren groeit Het grote huis wordt solidair stiller Nu de boom des levens minder bloeit De dingen die ooit weelderig tierden…