Alle inzendingen over Gif(t) van de lente

Spreek ik nog jouw taal waar zwijgen geen beeld meer geeft en loslaten steeds pijn verpakt zal het weten ooit vergeten boeien of begraaft de dood ditmaal het leven zelf wanneer dromen nachten verlichten en dagen fluisteren naar een snel naderende lente weiger ik dit geschenk laat de strik maar zitten ongeopend blijft onwetend ..…

Wanneer gespleten tongen woorden slaan en lippen blauw zelfs kou kunnen laten bevriezen zullen veren gedoopt in huid op huid het dons altijd kunnen verbloemen al blijft de gift git het blanke vel leest naamloos…

De zon zei: "Dit is zonneklaar!" De kleine eikel lag er onhandig bij door een vreemde vogel uitgekotst dit alles guitig gade geslagen door een luie uil. "Niets is helder als de zon, de zon niets dan een felle flits in de lucht - 's nachts zijn er duizenden zoals jij - niets zo helder als het water klaterend in beken, het bekken…

Zo kon hij ieder nieuwe jaar weer fris van start en zijn hart ophalen aan de lente die hem wakker kuste.…

." (vol in ’t licht) De vondig gespitste muis keek alleszeggend naar de eik. "Hij kan niet op land komen dus sta ik in de zeik want zonder armen of benen prijs je de hemel niet rijk."…

In mij heerst stilte die er niet is midden in de 50.000 Ierse bijen die een zwarte mantel zijn om mijn bleke huid mijn lichaam is hun hart het gaat sneller kloppen van hun gif, ik voel me verbonden, één met het leven, één met de lente het luide zoemen van de liefde hier op aarde op mij in mij…

Hopelijk komt de lente weer, in ’t winters hart der mensen. Verdwijnt het roest der ziel en zullen ze elkaar vrede wensen.…

ik ken de pennen die vals schrijven in gif gedrenkt zie je hoe letters en krullen hun kwade genius onthullen zij schaduwen schoonheid breken met lompheid het speelse in zinnen die in hun optie nooit als kunst kunnen beginnen toch zijn zij welkom met hun pennenvruchten die nu nog zuchten onder de winterse kou acceptatie is lente kom…

De stad is een reuzeslang. Mensen verdwijnen in haar mond, bang om hun schaduw te verliezen. - de oude vrouw zucht - Nu is een flits door het heden, een geldversnipperde levensmoeheid die zwart niet meer onderscheid van wit. - haar wandelstok tikt langzaam - De straat maakt geluiden die niemand verstaat. - op een kruispunt staat…

Ik ben het gif dat door mijn aderen stroomt. -------------------------------------- uit: 'het huis woont in mij', 2013.…

De Grieken dwongen Socrates te drinken en keizer Claudius at paddenstoelen De Borgia’s met uitgestreken smoelen Zij hieven zelfs het gifglas om te klinken Het allerergste zijn toch wel intussen Neem daar gerust maar gif op in: de Russen…

Gif in grond In aderen Het maakt alles kapot Vernietiging Tot in de kern Koud en kil verrot Emotie Die geen grasspriet Geen madelief laat staan Snijdend Als een mes Gevoelens die langzaam vergaan Is het gif dan uitgewerkt En alle leven Dood Transformeert Moeder Natuur Nieuw leven Uit Haar schoot…

't is lente, 't is lente! Ik zie weer geel in het groen Niet langer die grijzige prenten Maar een pimpelpaars plantsoen 't is lente, 't is lente! Ik hoor gezoem in de zon Niet langer die lege momenten Maar een nestje op mijn balkon…

Op ieder voetstap dat ik tree Omwalmt mij 't walglijk onkruiddampen En doet mijn borst en longen wee. Hoe keert mij 't hart en d'ingewanden Wanneer dit stinkende verbranden Zijn gif door heel de lucht verspreidt, In 't lichaam om met pijnlijk wringen! En geldt dit voor versnaperingen, Voor feestonthaal en lieflijkheid?…

Adder gilde jij en kronkelde rond mijn arm En terwijl je het gif in mijn onderlip spoot Voelde ik vloeiend de warmte in mijn lendenen Mijn angel vulde zich klaar om toe te steken Het strekken van jouw slanke schoonheid Bevochtigde mijn hand en onderarm En rusteloos gleden mijn vingers in jou weg Je ontspande en gleed slijmerig onder mij in…

Ik wil hun gif niet proeven want de beloning als ik sterf is te klein begrijpt U wel?…

Gelijk een vrouw, die weerkeerde over zee Naar 't vaderland, en zich verkwijnen voelt, Wijl slopend gif haar traag door de aadren woelt - Ga waar zij wil, haar smarten neemt zij mee! - Draag ik de pijn, waar vaak mijn zang op doelt, Diep in mijn borst en 't rooft mij vreugde en vrêe.…

Waren mijn hersencellen Door de drank niet aangetast, Dan wel door het gif van Jouw vileine woorden, Vertrapt de mens Die in mij woonde, Mijn gedachten door Jouw gif vergast…

in opmaat tot heldendom drijven op penneninkt vervloekende woorden tot papieren gif dat lekt onder oneerlijk blond spreekt gedwongen tong grootgeblazen woorden sproeiend gif dat spet een ereroffel weerklinkt geslagen op angst gestoelde woorden goed werkend gif sijpelt ver en verder…

je cholera kreeg ik niet, voor mij geen schoonheid in al of wat ik zag gif stroomt door deze straten, een waarlijk jenevergraf…

Wie knaagt er aan mijn vroegere idool Oude liefde roest toch niet, dat staat er, Wat woelt er in het drab van troebel water Wat houdt zich schuil in 't slijk van het riool Het leeft van pulp en nutteloze zaden Het borrelt in het gif van roddelbladen…

Gewassen verdienen onze bescherming. Planten moeten we volop water geven. En zonder gewasbeschermingsmiddelen, kunnen gewassen echt niet leven. Wie durft beschadigd fruit te eten, dat wormstekig in de winkel ligt? Ook mensen willen beschermd worden. Tegen eng en smerig ongedierte. Zonder beschermingsmiddelen, worden mensen onbeschermd ziek…

– Het heeft zo fel gesneeuwd vandaag, En toch zal ’t lente worden! De takken missen blad en bloem: Daar tussen fluit de wind; Doch immer zingt het welgezind: En toch zal ’t lente worden! Al zijn de velden doods en stil, Ik blijve welgemoed, En roep gelijk de vogel doet: En toch zal ’t lente worden!…

Uit China halen wij een hele hoop Omdat ze daar van alles exporteren Van plastic speelgoed tot aan kinderkleren En dikwijls ook nog gif toe op de koop. Maar China haalt weer melk bij onze boer. Dan kan daarin meteen dat gif retour.…

Gif dat langzaam Tot volle omvang kwam, Dat elk woord Tussen hem en mij Doortrok - De tijd is Er langs geregend, Er langs gewaaid, Het gif zichtbaar Verdund, we praten Weer met elkaar, Want alles verwatert, Verwatert…

in waar eens poppetjes dansten kruipen nu gedrochten over elkaar klanken klinken uitzinnig door tot in het diepst van de nacht waar de kilte overhelt het gif door de straten dwaalt een spoor van destructie achterlatend voor degene die niet wilde leren liever het kwaad aanhing tot de t splitsing in 't vizier kwam welke een keuze forceerde…

Op ieder voetstap waar ik tree, Omwalmt mij 't walglijk onkruiddampen, En doet mijn borst en longen wee. Hoe keert mij 't hart en de ingewanden, Wanneer dit stinkende oliebranden Zijn gif door heel de lucht verspreidt, In 't lichaam om met pijnlijk wringen!…

Als gif van roddeltongen spuit dan is de waarheid heel ver zoek behoren wij ook tot die mensen die als roddelkousen staan te boek ? Het gif door roddeltongen verspreid verpest een ander zijn leven want dat geroddel en geklep wordt maar al te graag doorgegeven.…

in de waan van de dagen van Roem en Gif de pijn in het broze leven: het niet bestaan in de blik van de ander…

Van vorst, ijs, sneeuw en kou is het buiten bijna lente zie ik de narcissen staan en de sneeuwklokjes parmantig. In amper een week tijd, van ijs en vrieskou naar zomerse temperaturen tulpen in vazen en zon op de muren.…