Alle inzendingen over Helikon

Het regent weer in dit gezegend land; d'r zit geen kip bij Riche op het terras, maar zomer-vreugde en de zonne-brand zijn god-zij-dank voorradig in mijn glas. Ik drink een glas met zomer en met zon, broeder, op jouw santé en zeg je dank voor je Pro Domo, Bifrons, Mirliton, waarin je spreekt zo rechtuit en zo frank. Des hemels vreugden -…

. ------------------------------------------ In den vreemde - HELIKON no.19…

kunstig spreuken leggen lijfeigen maanjuwelen bloot strelen slaafs zielespiegels ritmisch in vreemde talen talend om niet dan schoonheid vormen Hippocrenes’ horige heksen kringen rond vruchtbare vuurgeesten deinend in naakte golven stoven potten vol woordenwebben in zinderlicht tot nieuw gewrocht de ochtend wekt op de vlakten van Helikon…

Elke man en elke vrouw is een ster, trouw aan de eigen bron die stroomt, tussen mij en jou, vanaf de Helikon; liefdevolle Aeon.…

We ervaren de strijd, de exercitie tegen de afmattende Helikon, onder de zon van contrapunctie en 't eeuwig gekletter van leeuweriken, de zondvloed uit gouden kelen; als Eva, kronkelend over tafel, de onversneden avocado met pit, g-spot en al in de varkensbek van Adam splijt.…

Maar jij, schots en scheef, daarentegen, weet de wegen naar de Helikon: een bron waar ik ook uit komen kan, waar het muzische en het weten samen stromen in verlangen naar elkaar.…

Wij zagen die nieuwe muze al lang en slank (blond is ze zeker niet) aankomen, een beetje dichter heeft dat nou eenmaal van verre voortreffelijk voorzien. Hij zelf dus niet. Ze willen het licht maken, de zon stelen voor hun leven, zonder de nacht op te geven om in hun kracht te geraken, de gewoontes kraken, gevoelens vormen naar…

Door de harde overgave gewonnen, gedolven als de waardevolste traan uit in-het-heden-verbonden ogen, van de Helikon in verzwarende ijl: Euterpe, moge zij het onheil keren.…

Mijn tong verdraait het woord, namelijk: long, langdurend; lodderig komt de taal dralend overeind, vermoeid turend en laf, bekaf van de Helikon gerold.…

driftig insectengekrioel op af zal komen stromen als de waggelende regen- druppels langs ongewassen ramen uit vaste vingers van taalbekwame bedwingers van opdringerig zwak onbegaafd derderangs fabricerend onvermogen tot dichterlijke frictie zoals ik dat zie als beantwoording op de schofterig achterwege gelaten dagen der onverwoestbare Helikon…

ik kreeg de rol van Apollo toegewezen en zij met de wenkbrauwen was de nimf lang voordat ik de mythes had gelezen gleed ik tussen de wolken op Pegasus op weg om pijnlijk gelauwerd te raken maar ’n laurier is niks vergeleken bij brandende doornenstruiken of ’t hellevuur dat ik ooit voor straf schoon heb moeten blazen om Olympus en Helikon…

de pathetiek van poëzie klinkt als juiste muziek in ‘n openstaand gehoor ’t komt dus weinig voor dat ’n heiligverklaring van ’t één of ’t andere an sich iets verandert of toevoegt aan de kern van wat ’t vermag te zijn al rollend van de Helikon verzonnen muzen of niet verbond ’t woord liefdes tot ’n stroom van beelden ’n zin gekregen…

‘t moet de klanken de kleuren en de grove streken en zinnen op ‘t onbenoembare hopen op de verlossing van akkoorden en gedeelde gevoelens in ritmes blijven schrijven door barricades opstapelingen van verloren besluiten geheelde verlangens van voorheen en gekomen uit ‘t diepst zwarte stort ik mij eindelijk weer op woorden ik dacht Helikon…