proloog (in vrijheid geschreven)

ik blijf kijken in de bodemloze leegte
van de dagen en van de nachten
en zal moeten aanvaarden dat ik
mijn geluiden nodig heb
mijn woorden om de rust te bewaren
met klem op toon en stijl
en als ‘t moet de klanken
de kleuren en de grove streken
en zinnen op ‘t onbenoembare
hopen op de verlossing van akkoorden
en gedeelde gevoelens in ritmes
blijven schrijven door barricades
opstapelingen van verloren besluiten
geheelde verlangens van voorheen
en gekomen uit ‘t diepst zwarte
stort ik mij eindelijk weer op woorden

ik dacht Helikon en Olympus te moeten bedwingen
om de pijn te mogen bezingen
nu houd ik weer eens ‘n ander hart vast
ternauwernood gevonden tussen knusse kussens
waarin ik voorgoed verdwijnen zou

ik laat de bergen achter en mijn zicht
gericht op eindeloze gedachtes en ideeën
en probeer de sterren niet te vergeten
en natuurlijk de onversleten maan

ik schrijf en lees en schaaf en denk
en leef gestaag enigszins vertraagd
‘t woord versaagt niet in klank
kleur of vorm in onverwachte grepen
van letters die leven

‘t maakt mij niet uit
welke woorden hier staan
zolang ze in vrijheid geschreven
mogen bestaan

... door R. van de Struik
bundel: 'wel/geen ongerijmdheden I' (jan-apr2025)
(01/33) ...

Schrijver: R.E.N.S., 27 augustus 2025

RENSgedichtenoutlook.com

Biografie van deze schrijver

wel/geen ongerijmdheden I

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 24