Alle inzendingen over Houten huis

IJsbloemen smelten op kwetsbare ruiten tussen muren van het wankele houten huis bij het moeras, is het vochtig winter wonen de kinderen prikken met stokken in het ijs maar het eeuwige dooien is begonnen de wind brengt al lente rond het houten huis komen er weer konijnen tevoorschijn als uit een toverhoed, met allerlei kleuren wild, grijs…

In Thailand is een paar, dat houdt niet meer van elkaar, ze scheiden maar ook hun houten huis, en hij ging heen en nam zijn deel. Zo hadden ze veel bespaard aan ruzie en advocaat. Dus koop een houten huis om in te wonen, hier kun je veel ellende mee voorkomen.…

ik bouw dan in mijn huis een kleiner, houten huis met een huid van nikkelstaal en fluwelen binnenwanden daar bereid ik volgens vaste regel de spijs en waan ik me voor even buitengewoon wijs ik zet er mijn stoel en wik mijn mijmeringen om mijn dierbare demonen te bedwingen dan leer ik ze een andere, schrandere taal om hun zo vaak…

Staar in het grauwe Duister uit mijn Raam over de Kleurloze vlakte Hier voor mijn Houten huis op De Zweedse heide En waar de drank Mij afbreekt, beetje Bij beetje, helpt Mijn gitaar mij door De doodsheid van Mijn leven - ik staar Weer naar buiten, Waar mijn muziek De grauwheid langzaam Verdwijnen doet Met een lichtstraal…

De zomernacht streelt het houten huis van binnenuit met lenteweefsels 't geluid van jouw stem is zeldzaam nauwelijks hoorbaar tussen verhalen van spiegels en wat mensen wensen dagelijks op de voeten van de wereld er is nog een klein beetje zilveren traanvocht van het standbeeld dat op je moeder leek maar wat sommige mensen ook beweren stilte…

ik leg een zwaluw op mijn mond en verbreed de zomer van tuin tot tuin waar stilte niet zwijgt noch verwondt blaadje voor blaadje en zonder haast vertraag jij de aarde voorbij het houten huis waarin ik jou en mijn dromen laat wonen ik raak je aan juist voor de herfst als regen valt wel duizendmaal jij bent er niet ook nooit geweest…

Moe van 't stadslawaai komt hulp uit onverwachte hoek m'n oren raken verstopt het wordt stil om me heen men zegt dat ik iets aan m'n gehoor moet laten doen maar ik houd me doof en m'n oren fossiliseren tot schelpen geluk is slechts 'n gevoel dat we door denken opwekken zo verwezenlijk ik 'n ideaal waan mij in 'n houten huis in de…

De weg was lang Met ups en downs, maar wel geweldig De lust naar leven is niet meer gegeven De laatste halm is vergeven, Het laatste beetje zuurstof vindt zijn weg Want eeuwig leven is niemand gegeven In deze stille houding Is het ritme van leven ontnomen En valt als een houten huis zonder spijkers uit elkaar…

Was ik maar vertrokken toen 't kon naar 'n ver land met sneeuw en ijs schrijven in 'n houten huis aan zee tussen soulmates om mee te praten. Had ik niet geleden, van niets geweten slijt nu m'n levensavond in 't land dat historische eigenheid verkwanselt.…

deinen, schijnen, doelloos wiegen van kaalgekrenkte ranke takken vergruizelt in het winterwoelen tot een wind grasgefezel tot een vlakte een bos baart, een duister hol thuisloze sterren kraken door het neergestorte meer ijszwarte spiegel van een heelal tot diep in de aarde stroomt de nacht weg, aan de kabbelende oevers leeft een houten…

als een donkere deken lag de nacht over het houten huis de wereld was stil donker en eenzaam hij had de rust gezocht maar kon de slaap niet vinden beelden overspoelden hem die hij jarenlang niet meer had gezien hij wilde haar niet zien ,nooit meer aan haar denken het verhaal erachter was te gewelddadig onnozele trut ….…

Op het doosje een berglandschap een houten huis rook uit de schoorsteen en op de voorgrond een man die een pad bewandelt naar ons toe. Mijn broer bespeelde The Echo Harp La Paloma of schoot met het pistool wanneer hij niet tekende, schaakte, las of al het andere waar hij goed in was.…

'k Kreeg foto's uit het verre noorden, een gouden zon boven besneeuwde bergen, houten rode huizen het Noorderlicht, rendieren, over ‘t meer een orb 'k Kreeg foto's uit een ander werelddeel van zoon, ook sneeuw, Versierd de boom voor het grote grijze houten huis.…

Eeuwenoude gebinten, Kromgetrokken door de tijd, Dragen het dak dat Mens en machine beschut Tegen storm, water en sneeuw; In alle eenvoud bieden zij Bescherming tegen aanvallen Van buitenaf - En nu wappert aan de noordkant illegaal Dat vale dundoek, www.mijnpedicure.nl, Binnen een paar weken al Goor geworden nieuwigheid, Duurzaamheid…

Toen heb ik een huis gebouwd van steen, hout en glas met ramen en met deuren en ben toen keurig getrouwd.…

Huis van steen, huis van hout tranen gekerfd in elke balk vloeken geëtst op elke bout, niets, maar dan ook niets wat mij er nu nog van weerhoud je de rug toe te keren. En misschien komt er een tijd, dat ik denken zal aan al die keren, van vóór de samenzwering van tranen en vloeken.…

Maar de echte eigenaars trippelen tevreden, Terug over de kapotte vloer van hout, Bezoek wordt door hen gemeden, Maar voor hun huis hebben ze een hart van goud!…

Thuis het is je huis Maar ook je bed Nog liever je bad Een warm bad Je huis, je thuis Een warm nest En blijf je koud Dan pak je hout En brandt je je warm En als het vuur vlamt Vlinder je naar hem Die je omarmt en verzucht: Lekker thuis!…

hier in dit oude huis val ik altijd maar uit het paradijs hier nu in dit koude huis waar de houten deur slechts kreunen kan waar ik altijd maar wacht roerloos wacht op jou hier in dit lege huis waar ik altijd maar zing tranenliedjes voor jou hier nu in dit koude huis waar liefde als een schim altijd door de kieren schemert…

hier nu in dit oude huis val ik altijd maar uit het paradijs hier nu in dit koude huis waar het hout slechts kreunen kan waar de wind altijd maar kieren vindt om te snijden waar ik altijd maar wacht op jou hier nu roerloos wacht hier nu in dit oude huis waar ik altijd maar zing tranenliedjes zing voor jou hier nu in…

Het enige wat nog herinnert is dat kleine houten kruis wat er bij dat hoopje aarde staat achter het schuurtje bij dat oude huis.…

dat je nog eens groet voor ik dood zal zijn dan kan ik in het laatste hout woorden voor je branden en laten weten dat er veel zinnen zijn blijven rusten kom nog een keer dan om je hand op mij te leggen beloof het laat mij gaan…

zij sprokkelt woorden om een boom op te zetten maar het snijdt geen hout…

werden zij herboren zij zongen hun lied uit liefde uit verdriet er ging zoveel mis en toch nooit vergist in de keuzes die wij maken geesten lachen praten er hangt iets in de lucht het is eindeloos blauw dit leven waar ik van hou muziek op de planken gevangen in dromen en gedachtes in de lessen des leven aarde water vuur lucht houten…

Het hout is hard de klink verroest mijn haar verward in mij kookt het woest De sleutel verdwenen ik kan duwen wat ik wil mijn ogen wenen in mij is het stil Krakende scharnieren en dubbele glazen ik zeg gedag tegen mieren niets kan me meer verbazen Een nieuw geschilderd kozijn walmen verse verfgeur alleen op een groot plein ik sta…

Met ons hout Gaat het vaak fout. In het productiebos Gaan de kettingzagen los Op zoek naar goud. Als je maar van hout houd.…

Mijn tenen staken over de rand Van een vervallen houten brug Regen druppels vielen uit de hemel En verdwenen in de rivier onder mijn voeten Naakt had ik twee uur geleden Het huis verlaten Om hier op verschimmeld hout naar een boos kolkende rivier te kunnen kijken Maar ik ben niet voor niets gekomen Ik sluit mijn ogen en spring Zonder…

Er was donder en bliksem Er waren hagelstenen zo groot als knikkers Die door rukwinden tegen ramen geslagen werden De deuren hielden het water niet meer tegen Het huis bood geen veiligheid meer Dor hout dacht ik nog en vluchtte Naar binnen…

Verscholen in 't groen Naast een huis van God Opgetrokken uit hout Onder blauw Een wolk drijft voorbij Lange en korte Gezaagde planken Een Huis van liefde en Van lijden Met zerken verspreid Rondom op het gras Verscholen in 't groen Een wit gewaad dat (s)preekt Als mensen Zich samen bezinnen Noorwegen, richting Noordkaap (2000…

's Nachts valt het me aan een vaag, melkwit besef dat rondtolt in mijn droom als een tornado om mijn huis kolkende herinneringen houden me wakker, eeuwen aan wijsheid doorstromen mij om niet verloren te gaan 's Ochtends schommel ik peinzend op de veranda er kraakt waarheid in het hout, het begint te zingen als hemelse harpen een Melkwind…