Alle inzendingen over Incognito

schreeuwt wezen incognito.…

Ik weet niet wat het is dat mijn bloed zo naar beneden wordt getrokken, alsof het een wil worden met rode rivieren uit vulkanen of met Israëlisch zand in woestijnen, sterren rondom de maan. Mijn kreupele hart zoekt een stok om van verveling naar de zee te gaan ( mijn voorvaderen hadden meer te doen, Spanjaarden of Engelsen de pan inhakken )…

schutkleuren bieden oponvallend bescherming, opgaan in het volk…

De morgenzon legt de nachtnevels in glinsterende sluiers over het veld geen zweem van lijden of geweld een frisse dag ontwaakt achter de gevels Zo’n nanacht waarin de sterren gloeien de zon de maan nog niet verdringen wil een zuidenwind fluistert de dag nog stil de weide waarin boeketten bloeien De vroege vogels en de mensen fluiten door…

mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal een atlas op een onbekende schaal de aarde hult zich in een dichte mist het rookgordijn van een illusionist die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal en kan verdwijnen voor een volle zaal op een manier waar het publiek naar gist ik tover telkens als…

Ik moest weer aan je denken Iets wat ik al tijden lang niet doe Wat aandacht aan je schenken Al doet het er niet toe Het was iets kleins, iets positiefs In zekere zin zelfs mooi Iets snoepigs, fijn, iets zachts, iets liefs Van een onberispelijk allooi Een moment dat ik weer even dacht Ook dat was jij die tijd Dit had ik echt nooit meer verwacht…

Ook in Oranje Vrijstaat en Transvaal Daar tussen Schilderswijk en Laakkwartier Nèt niet incognito in het vertier Vond hij dat handenschudden doodnormaal Zijn ma werd ooit gekust in de Jordaan Maar zou daar niet alleen in blijven staan…

Dus om hem maximaal te irriteren voer jij een plan uit dat hem zeker vloert: Je koopt het topstuk van zijn kunstdepot, Da Vinci’s Salvator, incognito.…

Hij kan gewoon niet eens doen wat hij wil Hij wordt beschermd door 'n leger bonte pieten Die zelfs uit noodweer nooit terug zullen schieten Doch wie de Sint belaagt is dressed to kill Incognito, geen mens die hem dan ziet Als bonte hond herken je hem ook niet…

In Amsterdam kwam Sinterklaas een keer incognito: geen tabbaard om geen mijter op; hij kwam er maar es zo, als een gewone oude heer met lange witte baard; hij liet zijn zwarte knecht te huis en in de stal zijn paard. Je had hem nimmer zo herkend in z'n geklede jas; temeer, daar 't in de junimaand en volop zomer was.…

De aarde loopt met rasse schreden schudt ontzet het hoofd veegt haar voeten af aan de hemel niet meer zo wit niet meer zo blauw dan duikt ze als een kind zo blij aan mijn voeten ze is van mij…

Leegte bemint een kleine cyclus in het land van het cynisme kraaien de trotse hanen in de avondschemering dat hoort gewoon bij het leven klinkt de echo van het stemgeluid van de narcistische psychiater die zijn portemonnee dichtknijpt met pijn in zijn harteloze ziel anoniem is de schuilnaam van het niets de wilde haren kwijtgeraakt incognito…

Zoude ik vragen, Om gekend te zijn, wier stage Zorg bestond in 't veilig dragen Van 't incognito? Die mij tegenwerken willen, - Zijn ze sterk of zwak, om 't even - Zo ze werken, ze verspillen IJdelijk hun kracht. Wie kan mij, die in dit leven 't Streven zelf heb opgegeven, Wie de stille tegenstreven, Die niet streeft of tracht?…

nee omgekeerd ik verwissel mijn ledematen ik verwar de hemelstreken wat is ja en wat is nee ik predik de goedheid maar kan de ironie niet te boven komen waar ik ook mee bezig ben ik verloochen het weer met een glimlach ik doe niets tegen deze verwarring integendeel ik probeer het nog te vergroten en blijf daardoor incognito…

De ruwe aard is verraderlijk weggestoken in valse vormen van schijnheiligheid worden de ijskoude tonen verborgen een arglistig zomers gezicht dient warme, bekorende beelden op façades vol venijn hemels toneelspel chanson zonder zuiverheid afgestorven handen strekken zich hulploos naar het voorgespiegelde seizoen een hunkering naar…

Toen leden van de clerus zonder kleren Verkeerden in extase hunner staten Ging zij haar weg, incognito, sub rosa Mysterieus muterende Corona…

waar je ook belandt, je wordt - nu of later teruggevonden in het woestijnzand of in het zeewater in Parijs of Londen maar ben je in transito het spoor verloren, gewoonweg in je eigen geest verdwaald dan ben je, vrij vertaald, voorgoed incognito het beeld dat angstig naar je terugstaart uit het spiegelglas toont alleen maar wie je…

Witte vlinders incognito dansen graag in de wind ook vermomd op een oude fiets wij rijden in gedachten terug naar een moeiteloos voortbewegen op meer dan luchtledige banden in ons nog onbevreesd bestaan naar huis was samen verder terwijl de krekels tjirpten, gelukkig zijn kostte geen moeite bij een maagdelijk witte maan de eerste…

Een kast vol jassen Mogen wij in ons leven passen De één zit als gegoten In de ander word je uitgefloten Je wordt beoordeeld naar de jas die je draagt Er is bijna niemand die naar de inhoud vraagt Ga je een keer bloot Dan schrikken de meesten zich dood Zien ze je gaan Zoals je eigenlijk in het leven wilt staan Incognito is de jas…

Kien Geen snoever Man van waarde Voor mens en maatschappij Verlichtte en Ook dichtte Hij reisde Altijd Incognito Werkte. Leerde Met geduld Verdiepende Wijsheid Met luister…

Mijn naam spreekt van de nonsens in de boeken het is daar waar de zombie toe behoort hij is, net zoals ik, van eendere soort alsmede het gehalte van de braakvis die ongewerveld, kieuwloos, zonder smaak is Nog onontdekt, volgens de evolutie, in dubio omtrent zijn constitutie drijft hij al minstens tien miljoen jaar mee anoniem, incognito…

Aan de rafelranden van de nacht in 't schaduwrijk zwijmelen verzonkene gedachten in vergetelheid donkerblauw en violet van diepgezonkenheid in sepia en indigo van nachtdoorwakenheid overvaart naar duisternis als tijdelijk anonymus een verblijf incognito naar een etherisch geestenrijk vergetelheid, gezapig slapend in het…

Goedemorgen leuke vrouw, Wie zijt gij dat gij mij geheel Incognito vereert Met een bezoekje aan Mijn nederige stulp? Zijt gij gekleed, geheel of half Ontkleed of toch in winterkleed Verweerd tegen de barre ochtendkou?…

Mijn naam spreekt van de nonsens in de boeken het is daar waar de zombie toe behoort hij is, net zoals ik, van eendere soort alsmede het gehalte van de braakvis die ongewerveld kieuwloos zonder smaak is Nog onontdekt, volgens de evolutie in dubio omtrent zijn constitutie drijft hij al minstens tien miljoen jaar mee incognito in olie, zelfs…

Aan de rafelranden van het schaduwrijk der nacht zwijmelen verzonkene gedachten in vergetelheid van sepia en indigo in woordeloze beeldentaal naar donkerblauw en violet in peilloze bezonkenheid verstolen overvaart incognito en ongezien anonymus in het verblijf van nachtdoorwakendheid sluimerend in diepe remslaap in een tijdloos…

sprinkhanenplagen van bijbelse proporties, met als enige uitweg uit die ramp: in tefalverpakking gehulde stadsbewoners, zich onherkenbaar incognito voortbewegend in een grauwe sciencefictionfilm....…

Haar moeder lacht en maakt de foto die ze van zichzelf had willen zien: het meisje, en ik incognito niet zo wijs, niet zo vol, hoog en breed van voorgeschiedenis als nu en kleiner dan wat ik weet van al de mensen die mij hebben gestreeld van al de wensen die ze met mij hebben gedeeld…

gestalte met een witte baard En ook de naast hem wandelende man was mij niet onbekend Het was een donker type Een keurig in het pak gestoken vent Je ziet ze daar wel meer die chique geklede heren Zij kopen daar hun outfit in ‘t Zijn hele dure kleren En dat was nou waar ik me ’t meest over verwonderde en wat mij overdonderde zo vroeg incognito…

je de wereld maar wordt ingezogen Daar is de maan je rijzend voorgegaan Haar achterzijde blijft in 't duister staan In 't nachtlicht wordt de aarde rond bewogen Haar schijnsel dat Eurazië belicht Siberië noordpool Galactica En Groenland Arctica America Daarop had eerder nooit een mens goed zicht Bezien wij nu de terranova kant Incognito…

Ik ga dit jaar incognito dat is wel even wennen, maar men mag mij dit jaar niet herkennen. Want dit jaar neem ik geen pakjes mee het wordt een lege sok, dit jaar doe ik het anders: ik zet de mensen voor het blok. Ik zal ze kerstmis laten zien zodat ze vergeten dat, zoals zij het vieren, niet alleen gaat om het eten.…