Tweetonig winterlied

De ruwe aard is verraderlijk
weggestoken

in valse vormen van schijnheiligheid
worden de ijskoude tonen verborgen
een arglistig zomers gezicht
dient warme, bekorende beelden op

façades vol venijn
hemels toneelspel
chanson zonder zuiverheid

afgestorven handen strekken zich
hulploos naar het voorgespiegelde seizoen
een hunkering naar herleven
onwetend van het slinkse masker
waarvan de winter zich bedient

het zwerk roep op tot dartel flaneren
de winternacht valt rap
laat onnozelen creperen.

Zie ook: http://keeskeizer.wordpress.com/

Schrijver: Kees Keizer, 7 januari 2015

c.keizerkpnmail.nl

Biografie van deze schrijver

winter incognito bedrog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 203