Alle inzendingen over Inheemse

Met de regenboog als symbool van hoop Kleuren inheemse herdenkingskruisen Voor inheems' kinderen in Canada Kinderen die werden gedwongen tot Het aannemen van westerse waarden Zonder kennis van de windrichtingen In een wereld, zeker niet de hunne Het is een zintuiglijk beeld, vangend zeld- zaam licht, angstaanjagend en symbolisch Dat overheden…

een Arendsveer viel op het gras dat is niet goed de geest van de vogel heerser in het luchtruim huist in de Veer zij symboliseert de moed van een krijger roffelende trommels zingende mannen rinkelbellende rokken van dansende vrouwen alles wordt stil de Veer kan niet blijven liggen geduld is een schone zaak…

Badend in het zweet Zoekend naar verkoeling Het vuur van verlangen Nimmer gedoofd Depressies achterlatend De gezondheid is weer blakend Emoties onbedwongen Rituelen in het hoofd Dansend in de nacht Aanschouwd door alle sterren Als een inheemse indiaan Het is weer volle maan…

De herfstzon is voor verloren geliefden het inheemse volk de rampspoed nabij stilte domineert het bizarre gebeuren jouw rode mond bij leven onvoorspelbaar verdwenen tijd kust witte wandelwolken vaarwel komt stilletjes terug op een mooie oktoberdag.…

hink stap sprong de hoepel is te klein voor stel en klem geheim inheemse rondedans in kring vuur en vlam schaduw en as er was een berg te ver voor woorden te diep in klank gebaar verloren staal er is een vage beeltenis achter de horizon als glans verborgen door maan en zon…

zeshonderd boeren sloten het verbond Transhumances en Couserans voor vijftig betaalde herders met patou hij doet ‘t nog die inheemse herdershond Om kudden schapen runderen en paarden die laatsten gaan naturellement vóór voor gezamenlijke rekening in juni inheemse kinderen en vakantiegangers uit de valleien van Couserans te leiden naar en…

Het blijft apart, ‘t inheemse paard verdient maar krijgt geen haver De komende vier jaar zien wij beslist heel vaak drie bokken op de haverkist.…

Inheemse herders of cowboys van Siberië zo worden zij genoemd Met hun wel zeer nomadische levens- wijze; duizend kilo- meter lange tochten soms zelfs nog meer Hun slede getrokken door rappe rendieren die zonder problemen wereld ruilen Van hun zomergebied naar de winterweide of zeker omgekeerd van koud weer warm Siberië, zomer…

De momenten uit zijn jeugd die intiem waren met de natuur zoals de natuur kan fluisteren zijn nog bij hem in zijn oude hart in gedachten dromen bomen grazen koeien het gras groen fladderen vlinders fleurig fijn alsof alles opnieuw aan lente went tijdens florabloei in de nadagen van zijn inheemse droombeelden toont hij zich niet langer…

Rivieren weerspiegelen beelden van hem en haar geboren uit liefdesvocht verliefd jong paar door zonlicht weerspiegeld stroom langs inheems geurende bloemensoorten voel neergebogen varens strelen zwem met gouden vissen en beleef de waterval als een parelend spetterfeest de echte watergeest drijf door regenbogen onbewogen…

Mijn inheemse boom van hout in vroegere tijden brandt je haard het vuur maakt ringen, de schors valt grijs-roodbruin als waslaag in de zon mythologie en volksgedicht vormen bovenmenselijk alle kleuren de geur van hout gedestilleerd die als geen ander gemoed kan schenken omkranst dans je, schildwacht van de schemerige heide, de…

Door inheemse stilte wentel ik mij bij het zoet water meer waar blanke nimfen spiraalvormig dansen in een cirkel van zilvergroen gras alsof verlegen verliefd zijn ook bij de oppervlakte hoort van een noeste onherbergzame woestenij te ruig en stoer om echt te strelen ik kronkel mij lenig in het rond, geknot of niet het is me om het even…

Behalve de seizoenen die wij kennen Kwam er een vijfde bij ons aangewaaid Dat heeft de andere vier voorgoed verfraaid Het was voor de bevolking even wennen De indertijd inheemse Indianen Waren met het verschijnsel opgegroeid De landverhuizer werd erdoor geboeid En droomde al van roodgeelgouden lanen De Indian Summer, langzaam dringt het…

Victor Hugo heeft er een tijd vertoefd Zeker als ik genoten van de tinten De Sure en de Ourthe ; zilveren linten Oktober heeft daarover flink gesnoefd Is prat gegaan op Goedlands grote bossen Haar heldere sterrenhemels, voortbestaan Van voren in de akkers, eigen graan Notenlikeur, inheemse druiventrossen Het Letzenburg waarvoor zovelen…

de koorts van het gedroogde gras betekent luid en duidelijk zichtbaar snuitmalaise niesfestijn hoestmelange onkies eerbetoon aan inheems gewas ik heb het nooit bij bloeiend vlas fluitenkruid rode klaver wilgenroos maar nu des te erger bij primula’s lelies en ook dat gedroogde gras mijn neus ziet er niet uit de wanden rood en schilferig…

oorlog met al zijn gevaren geen dichter zal na afloop nog naar zijn navel staren ooit was de lust bedoeld voor de liefde maar tegewoordig beredeneren we anders met de natuur naar de knoppen voor groei niet meer te stoppen hier zijn we samen de conclusie van wat er om het leven weent en wat er zich in waanzin schaamt over troosteloze inheemse…

Mijn vrind Sjaak uit Spekholzerheide vraagt haring per direct kerende post maakt hem even niet uit wat het kost mals als die met wittebrood in Leiden Urgent nu daar zijn inheemse verkering terug wil naar vleesworst van de slager de vis ter plekke proeft ze als te mager om smering te voelen bij de vertering Sinds er één in haar strot bleef…

aanraken die warme zomerdag, nevelwind in de duinpan zonder schuilhut toen hij naast haar zat in dagdromen uitgeput door een gehaaste eruptie van doorwinterde corrupte emoties een vertrekkende zon voorvoelde regen die hen vergezelde toen ze terugreden op roestige paarden door het bos met overal fluitenkruid en lulletjesbruid langs de inheems…

voor wat schaduw Ik vertaal natuurlijke historie in een wereld van verwarde menselijke dromen Ik ben mezelf gebleven, ik groei boven de daken van de oude stad de dagen gaan sneller dan mijn gedachten laat me een boom zijn en een boom ervaren Ik heb die ijdele droomwereld niet nodig om me tot leven te wekken Ik wortel in mijn inheemse…

Door inheemse stilte wentelt zich wilg aan de oevers bij het zoet water meer waar blanke nimfen spiraalvormig dansen in een cirkel van zilvergroen gras alsof verlegen verliefd zijn ook bij de oppervlakte hoort van een noeste onherbergzame woestenij te ruig en stoer om echt te strelen wilg kronkelt zich lenig in het rond, geknot of niet…

Mistroostig onder een grauwe lucht Schrale, braakliggende akkers Verzamelplaats van wilde ganzen Samenscholend voor een vlucht Koude, klamme korte dagen Restant van een stervend kalenderjaar Fantasieloos, kil, geblindeerde ramen Kou uitsluitend, isolerend Functioneel en ronduit somber Voor de kouvrezende mens aldaar Naar zaad zoekende inheemse…

de weg naar God had ik me anders voorgesteld zei mijn tante toen ze uit Afrika terugkeerde en borduurde in een steeds stillere taal verder aan een roodborstje dat tussen schaduwen van een kruis aan een geleende spijker hing in die eerste dagen wachtte ik geduldig op een toegezegd, inheems vogeltje als een teken van haar en Hem om uit mijn…

Het mooiste, diepste Verloren dat ik had, Kind uit mijn eigen Lichaam voortgekomen Ten prooi gevallen Aan zinloos verkeersgeweld Geeft zwaarte aan mijn Leven, ondraaglijk soms, Laat mij voortdurend Achterover hellen, Het verleden dat Mij zwaar naar achter Trekt, met mijn gezicht Naar haar toe, met mijn Rug naar de toekomst…

tussen de episodes in wat je vertelt liefde is een trein die nooit de horizon bereikt een wereld vol bizarre fantasie alternatieven voor de werkelijkheid hoe verder de trein door het landschap treint hoe verder de horizon in de toekomst verdwijnt het is de stem van het intense volk die tot je spreekt in het diepste verlangen de inheemse…

niet zijn, de laatste dagen waren als scherven die nog moesten bekomen van de harde realiteit dat we maar éénmaal in hetzelfde water kunnen zwemmen - blijkbaar is mijn perceptie gedrogeerd met hypochondrie, hetgeen ik altijd met humor wist te omzeilen maar klaarblijkelijk is het gebeurde zo intens dat mijn gevoel bij de uit en inheemse…

meer dezelfde’ in gedachten, fantastische en verrijkende wilde populaties in de natuur als Vergeet- mijn - nietje, heb je licht door mijn ogen gezien bepaald vergeten, deelde het oneindige helderblauw de rand van het bos, met een gevoel van opluchting het standbeeld van verbondenheid veranderde ons groeiconcept heeft door bleke inheemse…

zo stervend het bundel inheemse soorten, dat bloemen liet geuren, met troosteloze kracht. Als het jou wil was.. dan griefde mijn pijnlijk hart, aangeraakt, en alle dichte purperrode bloemenbundels neigden hun hoofd waarschijnlijk ter later ure ..tot in de diepe rijke nacht.…

De Telegraaf kopt heden xenofoob dat "onze" specht vecht voor zijn grondgebied tegen een Indiase soort parkiet die snel bezit neemt van zijn biotoop. Volgens Nieuw Rechts moet binnenkort - allicht - de grens voor deze vreemde vogels dicht.…

Dit zuidelijke hart, dat snel en intens sloeg, als de roffel van een inheemse medicijnman, die weet hoe te louteren, hoe te leven. Hij verdronk in zonnige kunstschatten.…

Papillion(2) vlinders fladderen alle kanten heen op zoek naar honing als geen een ze bestuiven wilde exotische bloemen maar ook inheemse gaan ze zoenen wat is de zin van het bestaan van een vlinder ze geeft beslist niet beklemmend hinder maar toch waar komt die vlinder nou vandaan ze blijft maar fladderen reizen met lot begaan vlinders…