Alle inzendingen over Negende

van de eeuwigheid in spe, wachtend daarop ruist iets gelijk aan tonen uit een zee dieper in de kamer valt wat licht in dunne snoeren naar binnen en raken het tapijt de stroom gaat op aan Ludwig, die zijn toon kreunt door de massa van afwezigheid vol van verleden; hier raakt deze mens de dag kwijt hele etmalen vult de Symfonie, de negende…

Oeigoeren wordt het zwijgen opgelegd in kampen; Spelen gaan natuurlijk door geen kans dat ik de gang van zaken stoor maar wie verzwijgt is China’s laffe knecht Imagine én de Negende: ‘n feest maar wie daar afwijkt is er mooi geweest…

Dit wazz mijn negende… Nee ég nie… (hips)… je kunt me niet verleiden doe maar een sjpaatje want ik moet nog rijden.…

Onlangs vond ik op een wandeling een mooie witte steen ruw nog met aardgelaagde strepen hem thuis gewassen en geslepen eindeloos gepolijst tot hij schitterde in de zon een naam er in gekerfd, een edele naam die in eeuwigheid niet sterft wel duizend keer gezegd over het aangeharkte pad ontdaan van afgevallen blad naar de rustplaats gebracht…

De dove kei leeft in het presto van de negende. Verticale speren trillen - mogelijkheden en mythen - in de krater van het oor. Het moment in een Bachcomputer. Kolibri's in zeepbelhuid hangen roerloos in het brein. Parthogenese. Con- en destructief. Schelp en schroot. Hummingbirds. Brain-hovering.…

duetten huiveren in strakke spanning van vellen en haren secondanten en meelopers staan gretig klaar met kruisbogen van notenhout de tijd verstrijkt haar eigen rol hoog aangeblazen in stille gaten dirigeert doofheid de weeromstuit weg met ingevallen stukken bekoring springt stemmig uit banden vangt horigen in diepe gangen met een stok…

Volslagen doof schrijft Beethoven zijn meesterwerk de pen schuift hortend dubbend dan stotend over het papier de noten springen wild dooreen spreken van een ruig woud dat doorschoten wordt door felle bliksemstralen waar donder boven buldert houthakkers stappen moeizaam voort dragen stammetjes op hun rug hierin ziet de kunstenaar al het…

De negende vertelt nog eens hetzelfde. De tiende is misschien een desillusie. De elfde is niets anders dan de elfde. De twaalfde is van niets de eindconclusie. ----------------------------------------- uit: Maagdenburgse halve bollen (1968).…

Als de dood nú was gekomen had ik hem begroet als een jongere broer, die Twist en Shout wil horen als ik de Negende Symfonie van Mahler op heb staan; en met een glimlach had ik aan de dood mijn plaats afgestaan, en was ik licht, zo licht gestorven, och, zoals het bevroren oppervlak van sneeuw zich breken laat.…

wanneer faal je in het heengaan wanneer vertelt iemand mij over de bloemen of de dromen die doen vergeten als een minnaar, dichtbij want meer, veel meer verdwijn ik in de dagen erna in een dag nooit gemaakt een achtste of een negende waar het antwoord slechts bevrucht wordt met verte en nimmer uit mijn zwijgen glijdt alsof…

ben altijd te laat ze houdt niet meer van mij in gedachten ben 'k er niet meer bij Wil niet dat ze me verlaat 'k Wou dat ze me nog een kans gaf bang dat ik zelfs die zou verpesten want in haar grijze ogen ben ik laf Bindingsangst overkomt ook de besten M'n zonneschijn zit in haar lach haar stem klinkt als muziek in de oren zoals de negende…

* Gun ons de lol, ach laten we het vieren Als was 't een onvoltooide symfonie De negende, geen carnaval der dieren Maar iets als ariadnes evenknie Een draad waaraan geen einde leek te komen tot ook háár wezen opging in het niets van syllaben, antennes aan de bomen…

O' La Descente Infernale, mijn eigen, kleine Goddelijke Komedie, op weg naar de onvermijdelijke negende ring; overwoekerd door zeshonderdzesenzestig voetstappen spiegelbeeld, beklonken bij elke druppel die ik vind, O' La Descente Infernale, het geschal der trompetten, de lofzang die wonderschoon weerklinkt, bejubeld en bezongen, slechts Judassen…

de tijd waarin de Fin de siècle viel gehuld in vele kleuren voorbestemd onthult het Midasgoud zijn lange hemd spontaan opent de Weense Jugendstil Klimt bejubelt ode aan de vreugde in friezen drijven vrouwen langs de wand negende van Beethoven komt tot stand Secession waarin men zich verheugde Hij laat er zijn gouden kus versieren Welk schoon…

hier voel ik dat ik ben, hoef ik links niet met rechts te verwisselen of het einde met het begin hier zijn schaduwen als een reis die je rond en rond draait wanneer ze wachten op herfst zoals bomen, nog groen op een negende horizon almaar milder en waarvoor geen naam meer bestaat hier ben ik verbonden onverklaarbaar met beelden door…

Wat schaft het NOS-journaal vandaag Voor ons een weet, maar voor de redacteuren Die na twee dagen piekeren en zeuren Wat moeite hebben, is het nog de vraag Wat zei Guterres, baas van de VN Eergisteren, de negende december Hij riep de Veiligheidsraad op, "Remember Ik ben niet voor Hamas, Jeruzalem Noch tegen Netanyahu en zijn lieden…

De negende maand volgens de oude Romeinen heeft een welluidende naam al brengt de maand geen novum maar vermindering. Allerzielen bepaalde meneer Jeronimo bij zijn doden en bij zijn achternaam ‘van Elk’.…

De negende komt de macht weer samen Dit keer in een hotel in Zwitserland Geen mens die weet van de hoed en de rand Wat gaan die kopstukken weer beramen? Baettig wil Kissinger in het gevang Van mij mag die hele club levenslang! ...Ieder jaar komen de leiders van grote wereldmachten achter de schermen bijeen in een hotel.…

zoon laat kruisigen als boete voor een zonde die hij nooit beging, die nooit werd begaan, over goden die hun schepsels kwellen met kwalen en plagen om ze te beproeven en te louteren ik duik diep in de krochten van het onderbewustzijn waar primordiale monsters lurken wachtend op hun kans: de parelduiker vreest de modder niet in de negende…

Ik heb je aan de ketting van mijn slaap gelegd. De kamer stuiptrekt en het bed wordt groot. Mijn zaad bevlekt de lakens met violette tatoeages. De lege lamp voltooit ondraaglijk het lichtjaar. Wij weten weinig van de weelde, maar we weten dat weelde niet meer wederkerig is. Immers na de paartijd gaan de vrienden huiswaarts blauw geschminkt…

Dostojefski wankelde door de kamer; we zongen de Matthäuspassion van buiten, onthulden verrukt de Negende, doorgrondden de wereld met rechter elleboog op linker knie, voelden ons vertrapt in de burgers van Calais maar grepen naar de zon met de voorpoten van de sfinx en spraken in kleuren van Rembrandt in tongen van vuur.…

Wat een tampon al niet teweeg kan brengen Als ze niet wordt gebruikt waarvoor bedoeld Dan word je door de goedmens uitgejoeld Terwijl ze krokodillentranen plengen Dus riep men Tiger Woods weer op het matje Die zei: “Tampon? Hij speelde als een watje!”…

De onverzettelijke Stef Clement... De onuitputtelijke Koen de Kort... Dat zijn pas renners waar ik blij van word Al pakten ze geen hoofdprijs op 't end De heroïek bereikt het bovenmaatse In net-niet-vluchten en in ereplaatsen…

Hoop doet leven; bij een onzekere gebeurtenis houvast en vertrouwen geven. Zo beschouwt het mannetje Piggelmee wijs, dat zijn ongewisse lotsbestemming hem iets extra's zal opleveren na het overleven van zijn grote overzeese reis. In ieder geval overstemt nu een gevoel van weemoed bij hem aan denken; aan die gelukkige huwelijks- momenten,…

rood rondborstig wulps blikkend tikt zij het raam als ware zij vragend om aandacht een meisje van plezier niets verhullend zingt zij temend ach kom nou laat mij erin zo zonder jou is het eenzaam hier guur ook en koud vliegen vangend vlug de schoot schuilend kruimelt zij nootjes tot natuurlijke drift in het hoogste lied haar ontladen…