Alle inzendingen over PRIL

M'n ademhaling stopt plotseling als ik aan je denken moet ze zeggen een eeuwige leerling zacht is de hand en z'n groet. Lang is de zucht naar een hunkering tussen het zwarte water en licht verschuilt zich in ontmoeting daar achter in het vergezicht. verplaatst tussen hier en nu diep bewaard ongeleid en puntgaaf er bestaat eigenlijk geen…

Je ligt daar in je nieuwe wieg zo zalig pril te zijn. Zo klein en zo afhankelijk, zo puur nog en zo rein... Lief, klein, nieuw wezentje, er wordt voor jou gezorgd! Dus geniet maar van je baby-zijn en wees nog niet bezorgd...…

In je arm een bak narcis (Een wauw!!! een 'k hou van jou!') maar, een dankjekus op beider wang, plots plaats gemaakt voor al dat geel Na de thee naar 't haventje overzagen we op het talud het stille water en de blauwe lucht Varend leek 't water wijder, opener na zolang zoveel dicht en keken w' onze ogen uit, aten wat uit onze tas 't Was…

De herfstdag sterft en vlijt zich asgrauw omwonden door nevelige wolken neer de maan bleekt stil door de atmosfeer als ‘n troebel oog befloerst met dauw flinterdun verliest het duister haar git als sluier zich mengt met zwemen van licht volle flarden breken, ontvluchten ijlings zicht langs gevlochten takjes, nesten rijpen wit wellende…

Zo koud je zweet ik voel je vechten Zo klein zo vrij van schijn en leugens nog Zoëven keek je rillend op vroeg me: pappa wat heb ik toch? Nu slaap je weer, je hijgt wat minder jouw strijd is straks voorbij - althans voor deze keer Ook jij zal het spoedig weten: geen leven zonder vechten geen liefde zonder meer Maar eerst gaan…

Onze liefde is pril als een bloem in de knop de zon in de lente het licht in de morgen Laten wij haar wiegen in fluweel koesteren in zijde planten in schoonheid Zodat ze sterk wordt als de storm helder als de hemel zuiver als de bron waaruit ze ontstond…

Verhuis en tal van aanpassingen ooit gepland De tijd verstreek zo ras, me wanend in een vreemd land. Zo intens blij thuis te komen Weer tijd om te dromen zonder schromen. Laaiende passies borrelen en koken spetterend fel Luid kloppend hart bonst voor het knapste spel. Beginnend kersvers leven bruist heftig in geroerde ziel Kolkende emoties…

Het prille geluk dartelt in de wei. Springt koddig opwaarts in een natuur waarin het jonge leven het oude zal gaan vervangen. Sterk verlangen wordt beloond in de maand mei. Voorbij de winterkoude ontluikt de bloem uit menig knop en wordt het jonge dierenleven met veel sympathie door de wereld ontvangen.…

Pril zonlicht schittert als miljoenen diamantjes in de dauwdruppels…

twee verliefde blauwbekkende kauwtjes, zachtjes pikkend in elkaars nekveren, mooi, teder silhouet op ijle voorjaarstwijgen, in een koude, vroege februarizon, pienter glanzen de oogjes, zwarte pareltjes, stilletjes keuvelend, kauwend, preuvelend, niet bang meer voor grote broer de kraai, nee, pril verliefd, heel verliefd zijn ze, pril en verliefd…

De sierkers bloeit ragfijn alweer een pril geluk als sneeuw zo teer het maakt mij vredig keer op keer…

Jij leeft in mijn hart als een bloem die net ontluikt brandend pril geluk rijk zucht je mijn adem uit als een pasgeborene…

twee-eenheid zo pril dat zij zelf nog niet weten alleen het vergeten wat zij willen zeggen zou 't uit kunnen leggen maar dat houdt zich liefdevol ademloos stil…

de gedachtenis aan een lente zo pril als een eerste narcis maakt mij van binnen zó stil dat ik me even bevrijd om te kunnen ontstijgen uit de schijnwerkelijkheid waarin jij en ik zwijgen…

m'n liefje zo pril wil me kussen 'k probeer haar verlegen te sussen plots pakt ze me beet haar lichaam zo heet haar hartstocht is niet meer te blussen…

Aftasten en te weten komen Hoe je werkelijk bent Aftasten wat je gaat overkomen of je mij al een beetje kent Heel voorzichtig, steeds weer iets meer Een eerste ontmoeting in een knusse atmosfeer Nog steeds aftastend en nog niet klaar voor meer... Mogelijk komt er een moment Dat ik me kan laten gaan en dat ik consequent jouw liefde niet…

onaangekondigd en toch te verwachten verkleurt onze wereld eens waren we pril en bloeiend loom in de zon dartelend in zachte lenteregen onze tijd rijpt als roodgouden lanen en najaarsplafonds onder de hemelkoepel mooi en onvergetelijk zo onvergetelijk mooi ben jij met het goud van jouw herfst op je gezicht en in je hart…

We struinen door de straten van de eeuwenoude stad Je hebt je als een kat in mijn suède jas verstrengeld Ik zie hoe langs de oever van de donkerbruine gracht Een zwerver naar verloren schoenen hengelt De klodders mayonaise bij de frietkraam van je zus Die dit groots geluk allang had zien aankomen Ze heeft zelfs al een arsenaal aan bijnamen…

daar lag hij in mijn armen een klein hoopje mens grote grijze kijkers vertedering en liefde dat is wat het dan met je doet het borrelt over in je hart zijn naam is Joep en ik hou van hem…

kippenhok met bruine Barnevelders zij zit hier niet zelf op stok maar slaapt gelukkig elders jonge hennen pikken in haar tenen nagels zonder lak van kleur verdwaald mais door zon beschenen voel ik die speciale liefdesgeur het ei wordt bebroed in mijn hart door gekakel en gefladder verward denkend aan die liefdevolle nacht van tederheid zo pril…

een huidje zo zacht en een hartje zo rein zo heel nog onschuldig kwetsbaar en klein weerloos en breekbaar vrij nog van pijn prijs ik mij gelukkig mama te zijn van dit prille ventje zo weerloos en teer die mij laat genieten telkens weer de zon doet schijnen iedere dag met zijn lieve stralende lach.…

Op zo'n lentemorgen die zich ontwakend strekt koel en nauwelijks gekleed nog terwijl nachtkilte wegvloeit en het trilt boven de wetering zweeft een vlechtwerk van donkere nachtresten vermengd met frisse dagdromen dwars door het zinloze draaiboek van het nieuwe etmaal In die verwarrende werkelijkheid verschijnt ze in de jonge dageraad…

De heldere beoordeling van het zuiver kinderlijke denken moge zich in alle eenvoud versmelten met de zachtzinnige geest die wijze bedaagde mensen tekent dan kan het ruime liefderijke geloof zijn aard elke dag opnieuw versterken.…

Dit is de eerste nacht van ontmoeten hier aan de kust van jouw weke mond worden wij branding in wit en blauw op dat ritme adem ik van jou tot landing Smaakte het zilte ooit zo zoet? En spreken onze lippen zwaargewond? Sussen deze poortwachters onze ziel? Ik geef mij over aan jouw deining, subtiel in kussen als in de ochtend ogen loom…

Er hangt een wiegje in de struiken fijn gevlochten en stevig gebouwd van allerlei kleine stukjes hout de vorm geheel naar oergebruiken Diep verscholen voor vijand en vrind door takken in tederheid omvat gehuld in een hemeltje van blad gesust door het zuchten van de wind Twee lijsters zingen er met hun beidjes een jubelend lied op hun allerbest…

Dood lijkende tak brengt nieuw jong groen tot leven hoe wonderbaarlijk…

Gelukkig hebben zij elkaar gevonden, twee hetero's van ongelijk geslacht. Hij kijkt 'r aan, terwijl ze blozend lacht. Ze denkt: 'Wat fijn, dat God ons heeft verbonden.' De televisie schittert door absentie en kan de goede stemming niet verstoren. 'Na veertig weken wordt ons kind geboren,' kan hij niet zeggen ondanks zijn potentie. Het navelstaren…

Vloeiende tranen de natuur in bloei en groei Lente geboren. Ondanks wisselvallig weer met afwisselend zon en buien bereidt maart zich heimelijk voor op wat komen zal Gazons, gemaaide graslanden en weiden worden meer en meer gevuld met allerlei uit vochtige aarde sluipende stengels van madeliefje en pinksterbloem. Gedreven gepassioneerd…

totaal gefocust op elkaar straalt het jonge paar in roze is de bruid gehuld en hij werkt al zijn dromen uit ziet zelfs de kleinste wens vervuld gedreven door beloften glorend aan hun horizon want sinds de band ontstond breekt schaduw op in kleuren kieren alle deuren naar een open eind waar niets finaal deze liefde kan verbeuren zo…

binnenkort zal alles weer prachtig bloeien heerlijke lente, zuiver en nog zo pril een genot dat ik het hele jaar wel wil maar zie, daar is ze dan gelukkig weer 't lieflijk lentezonnetje van weleer... WELKOM…