Pril
De herfstdag sterft en vlijt zich asgrauw
omwonden door nevelige wolken neer
de maan bleekt stil door de atmosfeer
als ‘n troebel oog befloerst met dauw
flinterdun verliest het duister haar git
als sluier zich mengt met zwemen van licht
volle flarden breken, ontvluchten ijlings zicht
langs gevlochten takjes, nesten rijpen wit
wellende druppels stillen in helderheid
door ijzige zuchten van vorstelijk sluipen
gevangen en smachtend zich te vloeien
tot wilde stromen uit knellende boeien
om als voedend nectar weg te druipen
uit de kille greep van de prille wintertijd
Geplaatst in de categorie: jaargetijden