Alle inzendingen over Putje

Een putjesschepper uit Zaltbommel Die schepte uit veel putjes rommel Maar ja het was zijn vak zodat Hij met zijn scheppen vrede had Maar soms kreeg hij toch tegenzin Want men vond wat hij deed maar min Dan wilde hij graag een verzetje Iets anders scheppen met een netje Dus vissen in de Waal misschien Bij Bommel om de brug te zien Dus de…

Hoe lieflijk ligt het klein Heiloo Van 't hoge bos beschut; Een kerk zeer oud staat daar gebouwd, Daar achter is een Put. Die Put (een schat voor mens en beest) Met heldre bron gevuld, Die is daar altijd niet geweest, Zoals gij horen zult. Toen Willebrord de Kruisleer bracht Van d' overkant der zee, Was 't hier één zand in 't…

van de gootsteen De zuigkracht was groot en slurpte mij mee Ik probeerde te ontkomen, maar ik verdween Badend in het zweet werd ik toen wakker Ik lag niet in bed, maar zat er ver vandaan Ik wilde niet door de gootsteen en ben dus niet door het putje heengegaan…

Ach ja, die ouwe MIDI-bioscoop Een peilloos gat dat niet meer viel te dichten Zeer logisch dat men het vizier gaat richten Op iets dat vast ooit uitmondt in de sloop Zo ging veel geld in 't putje in ons stadje Dus wie was hier nou eigenlijk de Adje?…

het lucht zo op het is geweldig even luidkeels schreeuwen maar dat doet een dame niet aan me hoela krijg de tering pukkels, luizen en een zweer maar dat zegt een dame niet ik heb zo'n putje waar ik alles in mik zand erover, klaar is Kees waar, dat zeg ik lekker niet…

Ons putje ruikt weer fris. Morgen maken alle mensen samen, alle putjes van de wereld schoon. Ik weet niet heel zeker meer, of ik dat werkelijk heb gedacht, of dat het fris groen dromen is.…

Vannacht heb ik mezelf Met het badwater Weggegooid, Ben roemloos Door het putje Gegleden - Nu ik wakker word Trekt meteen Het doek, Trekt meteen De verf, En begin ik Met grote vegen En kleine klodders De diepste emotie Weer te geven - En herken ik Mezelf weer In het handschrift Van de verf…

ja, ik ben nog teruggegaan maar je geur was reeds vervlogen wat een open deur al niet kan doen ons bed bleef onbeslapen voor mij de bank tot 's morgens vroeg daarna een lange, geselwarme douche pijn en water door het putje tot de spiegel er van besloeg daar was jouw smiley weer, met traan ik heb hem met mijn vinger nog één keer overgedaan…

je had het niet moeten zeggen met je ogen over de rand van een vol glas rode wijn ze knikkerden de pupillen van links naar rechtsomkeert de vraag rolde van je tong naar het putje in het midden waar hij stil bleef liggen naast het mes op de tafel ik heb nu te stellen met een geval van open emotie een beroerd gevoel…

Het putje is verstopt. Ik moet de loodgieter bellen en zangzaad bestellen voor mijn kanariepiet.…

Kus me als de wind maak me nat met je regen voer me, voer me weg weg als, als met regen stromend ’t putje in en laat me vreemd, achter ontmoet me achter op een onbekende kruising bekoor me daar als vriend al is dat misschien niet misschien wel, verdiend leid me naar avontuur waar ’t uur geen toezeggingen doet en waar de stand van…

ze pikken van het putje zomer geuren naar honing warmte, halen een prille glans op, armen sluiten een regenboog om haar tenger middel.…

kolenboer verkocht nog antraciet Ik moest een zak gaan halen met mijn step En die verdween dan in de zware klep Van onze zwarte kachel in Hoogvliet We woonden in een industriegebied Met Sjors en Sjimmie, Donald Duck en Pep De kolenboer verkocht nog antraciet Ik moest een zak gaan halen met mijn step We waren nog bevreesd voor Sint en Piet Het putje…

Een putje om te knikkeren of hinkelen op de stoep doof zijn als je niets wilde horen je ogen dicht als je trapte in de poep. Graven in mijn herinneringen soms met een traan of een lach dankbaar dat ik nog herinneren kan en al deze dingen weer zag.…

psychose mijn moeder, mijn geloof en mijzelf ik zal nooit meer op eigen benen staan maar ik vond daarin de kracht om door te gaan en ach als je in de hel bent geweest is de aarde een paradijs en de hemel heel dichtbij als je zover van huis bent geweest in je eigen gedachten maar verder hoef je dan ook maar weinig meer te verwachten op elk putje…

ben ik niet bij machte je uit je putje te halen en dan soms... voel ik me machteloos en niet competent en dan soms... kan ik van me zelf zo balen en dan soms...…

Een putje om te knikkeren of hinkelen op de stoep doof zijn als je niks wilde horen je ogen dicht als je trapte in de poep. Graven in mijn herinneringen soms met een traan of een lach dankbaar dat ik nog herinneren kan en al deze dingen weer zag.…

Het water loopt langs mijn half geopende mond langs mijn lichaam en mijn benen, naar mijn tenen, tot het putje op de grond... Ik duw mijn natte haar naar achter en pak de haarverzachter...…

Je vieze sokken heb ik niet, je tandenborstel is hier niet, je lievelingstrui draag ik niet, je verjaardag vier ik niet, je haren in het putje mis ik niet. Jij kan me niet vasthouden, jij kan me niet zien, jij gaf mij een fiets, die ik nooit heb gezien. Jij wilt mijn gezin, ik jouw vrijheid, we verlangen naar elkaars leven.…

de mens is als het varen zeldzame exemplaren aan het oog onttrokken zitten te diep in de put één Utrechtenaar werd het voor ons gewaar in het putje naast zijn huis floreerden ze niet per abuis alle putten op een hoop blijken ideaal als biotoop varens kek op schemer moeras duiken onder in riool met dras aan bloemetjes en bijtjes…

Lachebekje, die men acht Eens zo mooi, wanneer gij lacht, Als zich in uw malse konen ’t Aardig putje komt vertonen, ’t Rozemondje opengaat En zijn parels kijken laat; Als het tintlen van uw ogen Nog vergroot hun groot vermogen, En geheel uw lief gezicht Overgoten schijnt met licht!…

sublimerende berichten en verhalen wringt de verhevene lyrisch uit, hangt hemelse in schrale wind te drogen, zet de dichtpers in gebruik woordenstromen wroeten zich gestaag omhoog onbezonnen tekst perst zich door ruimten besmuikte zinnen verliezen ras hun schroom omhooggedreven remmen ze gezochte rijmen die schurend worden afgevoerd naar het putje…

Is het omdat ik elke dag onder het gemalen water sta dat die beelden in de palmen van mijn handen dan steevast ook weer in het putje spoorloos verdwijnen, een nieuwe dag weer compleet blanco mag aanvangen.…

Je huist in het putje van m'n Hart; zo kunnen we elkaar nog duizend jaren overvloedig schenken en Geven. .............. oei, enkele traantjes, vast een verkoudheid............…

En opeens zag je het allemaal wegspoelen, het putje in: partijtje, Talmoed, Bach, gedachtencoördinaten, voorstellingsvermogen. alles ging er aan en 'alles' en niets, 'niets'... Niet langer duurde het, duurde, duurde het maar. ---------------------------------------------- uit: 'Infauste dienstprognose', 2000…

En opeens zag je het allemaal wegspoelen, het putje in: partijtje, Talmoed, Bach, gedachtencoördinaten, voorstellingsvermogen, alles ging er aan en 'alles' en niets, 'niets'... Niet langer duurde het, duurde, duurde het maar. ------------------------------------- uit: 'Infauste prognose', 2000.…

drijven onbarmhartig naakt als wrakhout rond in onze binnenhaven Ja, lach erom, mijn vrouw was net aan 't braken dat kon er nog wel bij, de hond likt braaf de smurrie op, we gingen in conclaaf dit graafwerk hoort zodoende tot mijn taken In deze nauwe kuil sta ik te zweten de temperatuur stijgt maar de stemming daalt mijn zoektocht naar het putje…

Naakt als ze kan zijn loopt ze op het porselein met zichzelf en niemand het koude water gutst kust haar rechterhand waarna ze de knop omdraait en de vloed haar borsten en andere lijnen overstroomt samenvloeiend in zachte details spreidend over benen haar kuiten strelend en de angst der dagen meeslepend in een metalen putje aan…

Altoos zij uw knikker rond, Zonder putje en zonder builtje. Anders dwaalt hij langs de grond, Anders rolt hij nooit in 't kuiltje; 't Scheve en kromme duurt niet lang, Rond houdt steeds de beste gang. Word niet om de knikkers boos.…

aanhankelijk zo rein ook puur Ben je een uur van huis, dan wordt de klok toch zo vreselijk moe van mijn gezucht en gegluur De sneeuwwitte poes kent ons en onze schattige complotjes beter dan wij Diertjes hebben voelsprietjes dus komen bij mij op de eerste rij Choeke, hoog tijd de strijdbijl te begraven en volop te minnekozen Ontdooi mijn hart, het putje…