Alle inzendingen over Tussen Het Hoge Riet

Zittend aan het water tussen het hoge riet werp ik traag m'n hengel dít is, waar ik van geniet. Kijk even naar de dobber er zwemt een eend voorbij ze snatert luid, pas op ik heb jonkies achter mij. Als 'n standbeeld staat 'n reiger dromend aan de overkant óf hij staat te wachten op zijn lief...heel elegant.…

De vlegel van het dorp was op pad met een dodelijk rietje in zijn hand Op zoek naar een kikker of een pad tussen het hoge riet aan de waterkant Het slachtoffer zette het op een gillen, de dader vulde zijn longen met lucht. En met een rietje tussen de kikkerbillen slaakte de kikker z’n laatste zucht.…

ergens langs de waterkant tussen het hoge riet kun je vredig wegdromen helemaal in het niets ik sluit gewoon mijn ogen en voel aan mijn gezicht de zachte helende warmte van een vroege lentezon ik luister naar het lied van een naarstige leeuwerik die volop druk bezig is met het bouwen van een nest ik laat me even meenemen met de richting…

Bij het vallen van een gedoemde stad verliet een visser het geweld het vuur zal spuwen iedereen gaat voor 't snelle geld De visser zit aan de waterkant zacht ruist het riet een joint in z'n hand en niemand die klaagt of 'm ziet Een of andere dode zangeres zingt op de radio een lied je moet eerst vangen voor je iets vindt en niemand…

ze zit er nog verscholen tussen het riet als je het niet weet zie je het niet de wind deed wel haar best een dag lang gepest ze zit er nog verscholen tussen het riet als je het niet weet zie je het niet…

En tussen het wuivende hoge riet ligt een half verdorde tak. Er hangt een geur van dier en gras, als je op het klaphek zit. En de wilde trotse bloemen kleuren van violet naar hemels wit. Voorjaarszon filterend door varens en berkenblad. De bomen hangen hoog en loom over het zanderige pad.…

Een strook hoog riet langs ‘t meer waar zoveel vogels bezig, ervoor een leeg roeibootje In de verte landtong waarop een kerkje, waar weer gebergte achter. De zon flonk'rend op ‘t water.…

hij doolt maar wat rond het torretje tussen het riet van de tuinstoel…

Dichten tussen riet. Verborgen woorden zingen. De wind dirigeert.…

interruptus geschrokken kruipen zij uit het riet het hoge gras bloemen veel kleurig buigen treurig de fietser tuurt in de verte grijnst flauwtjes fijn snaart zijn gelaat…

aan de overkant tussen het riet staat een ooievaar wie wordt hem gewaar? tussen de molen en de sloot staande op één rechter poot…

Het water verrimpelt en daar verschijnen enkele waternimfen, die met hun hoofd op hun handen, tussen het riet gaan zitten, om te luisteren. De wind ritselt tussen de eikebladeren en lijkt mee te willen dansen op de muziek, die heviger en heviger wordt en alles in zijn omgeving in zijn macht houdt.…

de vaart vliet aan mijn oog voorbij met aan de overzij het vee uitgelaten in een bonte wei en tussen hier en daar d’oude stee hoge bomen schuiven in een rij langs het dravend boerenpaard dat ’t voorjaar ruikt in natte klei en merries van de binnenwaard waar reigers scharrelen in ’t riet houden kieviten de wacht zingt de karekiet zijn…

Voelde winden waaien tussen bomen en over buigend riet terwijl zon scheen op zinderende aarde met onrustig golvende spiegeling waar water bruiste tussen oevers bekleed met ondoordringbaar struikgewas.…

Uw huis is toe aan een nieuw rieten dak Dichtbij de Weerribben woont wel een man Die met zijn eigen riet dat prima kan U steekt ook nog subsidie in uw zak Dat zou u denken maar dat gaat niet door Want riet uit China heeft een streepje voor…

rond het raamkozijn is het lente naast de haard is het zomer op de laatste wand is het herfst een meertje met het riet waar hij met zijn vader riet sneed tussen de deuren is het winter twaalf uur aaneen sneeuw geschilderd zonder te eten maar als ik niet schilder was ik zomaar dood…

ik zat aan een vaart in het buitengebied half verscholen tussen het oude riet met donkere gedachten even laat een baars zichzelf aan mij zien of keek hij mij voorbij naar wat er ongemerkt dreigend zat aan mijn zij mijn ademhaling misschien die even op zich liet wachten hoog in de lucht zie ik een vogel voor mij bidden of toch…

Als je een vogel ziet En je weet het even niet Vraag dan een ornitholoog, Wat er zo juist vloog Daar tussen het riet. De meeste ornithologen Zijn zelf vaak zeer bevlogen.…

Een zudde wordt gemaakt door riet daar woont van alles in, van karekiet tot waterspin en ook de gors die van het mos haar woning heeft gebouwd. En weet je wie j’ er ook vaak ziet? dat ben ikzef, je mist me niet want met een kluitje in mijn hand zomp ik wat af in ’t drassig land.…

Hij stuurde liever Nero in het riet waartussen elk natuuroog vurig is en een parmantige fazant voornaam, rechtop en gezond koddig gekleurde familie van de lis is. Vanavond zijn de ribben kaal en eten wij gegrilde kip met gebarsten billen. Opa knikt schalks over zijn bril.…

het gewillig riet…

meesjes tokkelen in het rijzig ranke riet snaren van een harp grote lisdodde een sloot is haar niet te min kaarsrecht kijk eens aan drie hazelnoten hokken knusjes bij elkaar in een bladoksel…

jongens luid Een poes rolt op haar rug Ineens tikt regen tegen de ruit De postbode fietst vliegensvlug Het riet wuift De merel zingt zijn mooiste lied Het zand dat stuift Denken deed ik niet…

je man van mos die je ook deze nacht met bekwame spoed het riet in sturen zal.…

kom, dan neem ik je in mijn armen zing een wiegelied, zacht als vlas over dotterblommen en margrietjes die de zon aanbaden en hoe zomerwind golven blies in het hoge gras kom, dan neem ik je in mijn armen en lees het verhaal van een donderkopje die zich verschool tussen het riet bang voor de glasharde vissenogen tot ze weifelend het water…

riet ruist langs de kant blond boven donker water dat onrustig klotst…

mijn leven is geleefd ik geef mij over aan mijn einde steeds meer draden van gehechtheid laat ik los gedragen word ik door liefde die mij omringt wees stil mijn ziel vindt haar bestemming…

hoort stil het zachte ruisen van het ranke riet aan de waterboord…

Het riet spriet vertakt zich niet loten tenger in de winden sierlijke vingers wijzen het oog van de blinde op de schoonheid alom verbinden het wonder buigen gracieus voor rimpels en vlonder In het knisperende gefluister beluister ik het applaus terwijl het zuiden de wangen streelt troostend met hoop in het verschiet dragen zij die…

Het riet wuift... wuivend riet Je neemt het waar riet, dat wuift halmen taai.... Door een wind die,in de loop van dag aanwakkert tot windkracht-7 Het brengt leven.... over het water aan oever en wal Wij wandelen naar het later 'n schijnbaar niemendal De wind eerst tegen dan in de rug naar ons thuis, terug.…