Alle inzendingen over Vergeten woorden

Vergeten woorden spelen als akkoorden door m’n hoofd, wanneer ik naar je kijk. De cadans van je adem en je hart volgen je stem als je zachtjes zegt, ik hou van je.…

vergeten woorden herinneren mij aan zoals wij even waren aan dit feest alsof tijd zich herhaalt je voor me leest me voorleest waarom feesten zijn lief waarom zijn vergeten woorden opnieuw te horen vergeet ik jou niet ik doe mijn ogen dicht even niemand die mij nu ziet ik ben uitgefeest voor even kies ik laat ik mij leven…

wat even geleden nog ontloken leek lijken nu vergeten woorden streling met jouw ogen die glimlach deed vlinders dansen de vele overeenkomsten konden geen toeval zijn doch verstomden ze in 'n hand vol ochtendmist ik heb nog gezocht maar ben je verloren…

Verzonden woorden Verplaatsen zich door tijd en ruimte Op zoek naar hun bestemming Lieve, boze, harde woorden Zonder enige emotie Gedoemd om te verdwijnen in vergetelheid Of Laten zij hun sporen na Tijdens hun enkele reis Miljoenen woorden Dwalend door dit universum zoekend naar hun eigen verhaal Vergeten woorden rijgen zich aaneen…

Een sms Vergeten woorden na vele jaren weer terug op het scherm onschuldige zinnen die mij toch weer raken alsof het gisteren was…

op de gulden middenweg terug naar de bron raap ik geluidloos vergeten woorden die onuitgesproken bleven noch door jou of mij ik had je liever lief…

nog heb ik ze lief de vergeten woorden zij zullen stenen bloeien op mijn graf ze waren van glas in transparant blond dat in zachte vioolmuziek zijn eerste kleuren schonk waarin zonlicht liefde speelde tot wind pas opgestoken ondeugend je haren vond nooit heb ik ze zien breken tot ik scherven in mijn handen hield zonder het…

tijd vervliegt tot het tijd is en me kust kust zo diep vergeten woorden waarom wel of niet herinneren aan wie we waren kus me nog een keer kus me zo diep voordat we voorgoed vergeten en tijd ons niet meer ziet…

woorden is warm volume toegevoegd nog trekken de titels geen tranen maar als de emoties breken dan druppelt het condens van de ramen…

Met haar vergeten woorden is alleen de stilte gebleven in de foto waar ze kijkt naar wie haar ziet en zwijgt omdat ze weet dat haar foto´s alleen maar papieren herinneringen blijven die nooit zullen antwoorden.…

na een lange tijd van stilte overwon ik de droefheid, schraapte ik vergeten woorden bijeen en ving, vaak vergeefs, afgedwaalde herinneringen had ik het verlangen onvindbaar opgeborgen ik ben het intermezzo tussen het niets en de dood…

Het duister kijkt in leegte van een afstandelijk hart woorden zijn geen daden daden vergeten woorden stilte beweegt in stilte sober in zichzelf gekeerd leegte daagt leegte uit niets veroordeelt tot niets eenzaam in jouw herinnering een leven zonder dromen.…

Sprakeloos is onze mond De samenleving is gewond Vertrouwen in de kiem gesmoord Vergeving een vergeten woord Als een agent een kind vermoordt Bij de dood van Milly 17-3-2010…

bladzijden waaieren al in de wind vermengd met zand door voorbijgaand kind ligt het boek daar op zijn rug de snelheid der regels is vliegensvlug vergeten woorden door zon verlicht slaat plots 'n rukwind het boek hard dicht…

Harten braken vergeten woorden, kotsend liegen lippen, pruilend over verloren zoenen, vinden zij passie tussen tegels. Liefkozend spuwen zij charme uit over een stoep. De verdronken schrale strot, vind liefde op elke hoek.…

( voor de speelman van de taal ) in de schemerzone van mijn geheugen als in een vacuüm van ledigheid gevangen kwam ik toch nog wat oud- Hollandse woorden tegen al bijna vergeten woorden die destijds de taal verrijkte met een lyriek die zijn weerga niet kende en als een soort frivool schuinschrift zijn stempel wist te drukken op de…

vingers plozen in hun bezigzijn naar de zin van jouw aanwezigheid zag je lach in schaduwen vervagen de tijd nog even raken je murmelde vergeten woorden in onverstaanbaar commentaar in lichte stralen danste leven op warmte van de late middagzon heb je naar dat stof zien staren jouw kleine universum nog ervaren…

Je wees naar nevelen voor de zon waarin licht met kleuren speelde beweerde dat de wind daaruit vergeten woorden spon die jij verzamelde en las wanneer je wolken droomde ik keek maar vond een transparante maan waarom de nacht zijn vleugels vouwde drijvende door zinnen van oneindigheid je lachte sloot mijn ogen en ik zag…

weet jij dan niet dat ik je liefheb steeds weer naar het heden keer voor jou en dat ik in de nachten die ik wakker lig het geluk zoek, blindelings vraag of de dagen zo zullen blijven als een losgelaten kalenderblad waarop tijd drijft naar bijna vergeten woorden naar wat onvervulbaar blijft, doorweekt met de ruimte waarin jij je…

Alles stroomt, vergeten woorden die Heraclitus ooit schreef en zei. Niets in het leven, dat is blijvend, wordt bedoeld met Panta Rhei. Ik vind dat lastig, nee zelfs pijnlijk, als wat je koestert zomaar verdwijnt. Bij ieder mens zal het gebeuren, dat warme vriendschap soms plots wegkwijnt.…

Vreemd om je vinger door het stof te zien gaan wetend dat jij de lege kamer ooit afgeschreven hebt mijn ogen volgen jouw bewegingen ze staan haaks op je hand je weet toch net als ik dat vergeten woorden zich niet laten schrijven dan zie ik je zwarte vinger en leg hem op je mond ons vertrek staat nog open in het voorbijgaan…

ik vraag hoe het met je gaat alles bonkie antwoord jij ik zeg dat ik me verward voel jij zegt dat ik me broeja voel ik zucht: lieve hemel aboow roep jij tot gauw zeg ik bij het weggaan jij draait je om en roept: amoi ik houd van vergeten woorden jij vindt ze A-Relax ik bestelde leuke laarsjes en jij kreeg mooie patta’s…

winterbang zichzelf niet tegen te komen zoekt sneeuw houvast de bomen, kijk, ze zwijgen niets dat mij beweegt oorverdovende stilte hoopt zich op geen tijd meer te verliezen ik ga er aan voorbij stilte,niets dan stilte alle vergeten woorden ze vallen zacht zacht zachtjes weg in het nog onbeschreven wit ik kan mijn zinnen…

Wat een troost om te mogen weten Dat God ons altijd nabij wil zijn In vreugde, ook bij verdriet en pijn Hij zal ons dan ook nooit vergeten. (Woorden uit Psalm 91)…

Het zwartoog kijkt in leegte van een afstandelijk hart woorden zijn geen daden daden vergeten woorden van de onbesproken zomer die eenzaam in jouw herinnering ligt Onder een zinderend zonlicht niet langer in dromen verkrijgbaar blind geworden in tijd door liefde en vergeten lust vergankelijk en eenzaam kijkt het zwartoog in de leegte…

Wat een troost om dat te mogen weten Dat God de Heer ons altijd nabij wil zijn In vreugde, maar ook in verdriet en pijn Hij verlaat ons niet en zal ons niet vergeten. (Woorden uit de Bijbel)…

De dichter is een halve helderziende Daarom noemt men gedichten POE-ZIE Hij maakt contact met ongeziene vrienden Door middel van symbool-telepathie Zij zitten of zij lopen, de Poëten, Met hun kristallen bol of telescoop Te zoeken naar signalen van planeten -of dichter bij- van menselijkheid en hoop Hun hersen-schijf bevat vergeten woorden…

Wat een bemoediging om dit te weten Dat God ons nooit alleen laat gaan Maar iedere dag naast ons wil staan Hij is met ons en zal ons niet vergeten. (Woorden uit Jesaja 40 en 41)…

Ik neem het boek, waarin ik zat te lezen, maar weet de zin niet meer van wat ik las; ik sluit mijn ogen om anders niet te wezen als een vergeten woord, een ledig glas, een ouder wordend man, die merkt nu pas dat van eenzelvigheid hij niet is te genezen.…

De enige weerklank die ik nu nog hoor is mijn eigen echo die zelfs het zuchten weerkaatst vanaf lege muren opgetrokken uit beton en niet doorheen te komen verschans ik me vaak achter mijn eigen schaduw wat ik ooit wenste kent de herinnering niet meer bedolven onder een lawine van vergeten woorden de hoeksteen grijs en…