Alle inzendingen over Zwitserland Steden Meren Rivieren

rivier de Reuss is een woelige ader vult en verzorgt het leven van zwervers aanpakkers en denkers.…

ik wil je liefhebben méér dan de duizend sterren die de nacht verlichten méér dan alle nevels die de ochtend dichten ik wil je liefhebben méér dan al het water dat haar einden kust méér dan elke storm die in stilte rust ik wil je liefhebben méér dan mijn hart in eeuwigheid kan geven meer en steeds meer voor altijd in mijn leven…

Ik zweef over rivieren en zie de mensen ondergaan. Ik loop over het water en wie heeft dit nou niet gedaan? Ik kijk over de meren en zee wil niet langer blijven staan. Ik verdrink, ik dook er in en zink…

The swatch the watch de trots van Zwitserland messcherp the best! Deze hartenkreet draag ik op aan Bertina van B. en Kristel D., prettige verkoopsters van Swatch Store Rotterdam en aan het merk, aan Zwitserland!…

Vol wollig schuim glijdt de brede waterval schuin naar beneden, buldert aangenaam met diepe basstem: "Hoe ik steeds betaam!" Telkens verrast een spattende golfknal. Tussen rotseilandjes en steile wal zweeft ijle waternevel, omhelst minzaam dansende regenbogen, maakt grote naam: een vluchtig, toch altijd durend kleurig bal.…

Dichten is, met steeds minder woorden, steeds méér zeggen. Totdat het hart, tussen de woorden in, gaat spreken.…

Hier zit ik en staar voor me uit, het is prachtig, zo helder, als glas in een ruit. Je voelt de aanwezigheid, van zoveel ongerepte natuur. We hebben de bergen ... als gebuur. De sneeuw siert de rotsen, je zou denken, dat zelfs de wolken zouden botsen. Deze vleien zich zacht, tegen hun flank. Het is een samensmelting, van muziek zonder…

Alleen met mijn eigen verlangen, Alleen met mijn eigen lied, Alleen met een bloem aan de afgrond, Alleen met een ster die verschiet. Lust heeft het hart dat, eenzaam, In de eenzame zich herkent, En schoonheid geeft aan zich-zelven, Den afgrond en 't firmament. Geen dalen, waar mensen wonen, Geen massa, maar héél alleen, Waar de starren…

Een minzame, luchtige toverstaf zweeft speurend boven het hart van Zwitserland, danst met zonnestralen langs de bergwand, terwijl sneeuw vol knipogende kleuren beeft. Zij daalt, ziet hoe de mensenwereld leeft, strijkt over de steen- en beeldhouwershand. Statige muren en daken zijn omrand door kunstwerken, die de rots kwistig geeft.…

Steeds meer heb ik minder behoefte aan anderen Steeds meer heb ik minder nodig van wat er is Steeds méér kom ik dichterbij mij zelf Steeds meer laat ik me minder leiden door anderen Steeds meer ga ik mijn eigen weg verder weg ......…

Ze halen hun drinkwater nog uit rivieren en meren… Ja, maar het lijkt er ook op dat ze zich tegen ons zullen keren!…

Van Ankara tot Brussel is het raak, Een continent staat trillend op z'n benen, Het oude zelfvertrouwen is verdwenen, De één roept: 'Peace!', een ander zint op wraak. Mark Rutte trachtte ons gerust te stellen Door alle bange wezens op te tellen.…

, méér, méér en nog eens méér nu moet de dokter in het geweer de pillenmaatschappij houdt de illusie nog hoog nu blijft er nog steeds die gespannen boog zij holden zich voorbij bedenk, tegenslag hoort bij het leven het mag, dat is een gegeven EEN BEETJE ONGELUKKIG ZIJN…

Kan er meer zijn dan ik zie, bomen, planten, bloemen, rivieren, meren of de zee, iets hoger dan de blauwe lucht? Ja! Bestaat er meer dan ik hoor, ruisen van de wind, zang van vogels in de bomen, regelmaat van de golven? Ja!…

Zij die alles al zo hadden hadden nooit genoeg gekregen en zij die het steeds ontbeerden stierven weerloos in beklag Daar moest hij steeds weer aan denken bij het stillen van de meren waar geluk dat er in rond dreef niets meer dan het water was Voor de koningen een plas om er hun rijk mee te markeren voor de kardinaal een graal waarin…

Als troost heb ik momenteel niet méér dan een zakdoek. Daarmee wis ik een traan en wens dat 't maar tijdelijk is.…

Naast Liechtenstein en Luxemburg komt Zwitserland ook over de brug. Traag en schoorvoetend of 't krijgt als boete straks al zijn kaas en horloges terug.…

De rivier stroomt meanderend In een vloeiende loop naar de delta, Waar het zoete water In het ritme van eb en vloed Vermengt met het zoute van de zee. De stroomversnellingen en watervallen In de stroom van bron tot monding, Wisselt af met de rust van meren, Waarin ’t hemelse blauw zwemt.…

Wij leven hier dankzij de eerste knal, Maar naar men vreest zorgt onze wetenschap In Zwitserland nu voor de laatste klap En dan is het gedaan met het heelal. Het kan dus zijn dat u dit niet meer leest, Maar dan zijn wij er allemaal geweest.…

- Deze hartenkreet draag ik op aan Jenna H. uit Zwitserland -…

over het bruggetje naar de duinen van Klein Zwitserland daar wist ik de momenten van geluk... ach ja mijn kinderjaren die afreisden met de snelheid van het licht wat ik er nog van heb is een tekening van Willem Minderman in een prentenboek uit 1952…

Op de verpakking van de Toblerone Wordt binnenkort de Matterhorn vermeden Terwijl tegelijkertijd wordt gestreden Dit ziet met in Zwitserland als gewoon Tussen zowel voor- als tegenstanders Zwitsers en vooral hun medelanders…

Laat hem dan maar in Zwitserland gaan wonen…

over het bruggetje naar de duinen van Klein Zwitserland daar wist ik de momenten van geluk... ach ja mijn kinderjaren die afreisden met de snelheid van het licht wat ik er nog van heb is een tekening van Willem Minderman in een prentenboek uit 1952 Lejo van Kuijeren…

Zwitserland zond één van zijn zonen om zich Flandrien te laten kronen. Zodra hij ontploft bijt de rest in 't stof. Ons Tommeke vreet treurig de bo(o)nen.…

de agenda steeds correcter politici gelikter en ontkerkter alles lekt en rekt riekt en kliekt zalm nederwietse walm duur betaald de tong allang weer aangenaaid mensen historisch gepaaid gehaaid babylonisch vertaald de vertolking de riem moet steeds aangehaald verpoldering is nu verkolking geluk de sla gelukt nog steeds in tuinen elk thuisje…

Zonder tegengas blijft de berg robuust Daarentegen zal haar dekmantel als sneeuw voor zon heengaan Smeltwater gaat stromen zich vormen tot rivier water vindt steeds zijn weg Tijd zal leren of wij lering hebben getrokken uit gemaakte fouten die ons im- mer zullen blijven achtervolgen…

En steeds vroeg ik de rivier waar je was En wat antwoordde de rivier?... NIETS... Ze stroomde in stilte voort zoals ONS leven het gaat voorbij...en JE MERKT HET NIET.…

langsdrijven als een boot op een rivier, statig en traag kan me toch méér boeien. Op het land bezijden hoor ik koeien loeien alsof er niks voorbij is gegaan, geen Tijd, geen grenzen lijkt het, op deze zachtbewegende op en neer gaande lijn, die me verbindt met mijn Wezen, die ik maar amper voel. Ja, nu dan, op t water.…

zwijg nu, zwijg en hoor het ruisen het zachte ruisen van het blad waarop ik voor de wind langs kwam een korte tijd in stilte zat nu ben ik thuis en zal ik rusten vissen zag ik in duizendtal meren, beken en rivieren ik draaide in de waterval ik kwam in zee, ik kwam in wolken en regen bracht mij weer naar huis nu rest mij rust, rest mij…