Alle inzendingen over achteloos

Gedreven in een verdomhoek De tegenactie die ik beraam De ring, de handdoek Tref ik blaam Ben ik zwak als ik me schaam Is de situatie op eigen verzoek Ben ik zelf degene die ik vervloek Er is zoveel meer dat ik beaam De droom anderen te doen groeien Zelf groot zijn in het klein De ongewenste medemens weer doen opbloeien Is de grijze…

Zet niet je voetzool achteloos neer op teer geluk, het keert nooit weer. Koester deze jonge plant, hij groeit door liefde en niet door verstand.…

Achteloos sta ik in de regen, Verzopen in mijn gedachten, Maar het maakt niet uit. Ik ben leeg, Maar toch zo vol.…

Hoe zou deze hanger aan een koordje aan een hals staan zoals deze nu hier schier achteloos neergelegd siert op het strand?…

Met een achteloos gebaar knipte ze haar grijze zorgen ongeplengde tranen kunstelde zij tot model wie kent een kapster niet…

het met vingers draaiende gebaar rond lippen het zogenaamde sleuteltje achteloos over linkerschouder geworpen en de belofte zijn nooit meer uit te wissen…

Achteloos als een levenloos object. Achtergelaten in mijn gedachtes leven, denken, verloren in het waarom.…

Wandelschoenen staan quasi achteloos in rust voor een oude muur. Nat en vol modder wachten zij op wat straks komen gaat.…

Door de bank genomen Een uitdrukking die ik vroeger achteloos bezigde Maar nu, vragend naar mijn appeltje voor de dorst zeg ik met een snik in mijn stem: Door de bank genomen ...…

Sta je daar heel achteloos, zo puur en rein... Zo mateloos mooi te zijn...…

Moederkoek niet keurig opgevouwen in de kast als noodvoorraad voor later maar als ganzenmaal door mijn strot geduwd kruimels achteloos verspreid over het tapijt van verstikkende moederliefde…

We zullen moeten amputeren, oppert de chirurg achteloos terwijl hij zich laat afleiden door de langbenige stagiaire die kortgerokt door de zaal loopt.…

tussen verregende herfstbladeren verwaaien snippers van de brief die zij na een oogopslag onverschillig verscheurde achteloos vertrappen modderschoenen flarden tederheid tot pulp…

Hendrik VII Greep naar zijn zwaard En sloeg wild in het rond Kliefde toen achteloos 417 Bakkers en kooplieden. (Vrij ongezond)…

ik ging er aan voorbij op het heetst van mijn dagen achteloos spelend met onbelangrijkheid ja ik ging er aan voorbij liet het door mijn vingers glippen als zandkorrels die ik op het strand door mijn vingers liet glijden achteloos spelend in onbelangrijkheid te kort nu mijn dagen ik speel allang niet meer hervonden geluk ik draag weer…

Hun donkere kantjes gevleid tegen mijn vage glimlach, worden ze afgewogen en achteloos opnieuw ingeslikt.…

schijnbaar achteloos maar wel in het gelid staan zij in de hoek van mijn keuken zonder inhoud binnenkort aan scherven de toekomst is glashelder ik heb ze soldaat gemaakt leger dan leeg tot op de laatste druppel…

Een appelaar voedt appels die we achteloos consumeren. Zo gaat dat ook met perelaers. Ook peren zijn niet te geloven. Toch zijn peren wonderwaar.…

messen blinken staal kaatst woorden die raken zonder zichtbaar te vermoorden werpen met venijn een blik vol haat haar krijg je wel klein want je kent geen maat achteloos punt je de roos, naast het trillende lemmet bidt zij wanhopig haar gebed je hebt het mes er in gezet, het zal snijden, zonder bloed is er geen scheiden…

hun donkere kantjes gevleid tegen mijn vage glimlach worden ze sterk afgewogen en achteloos opnieuw ingeslikt.…

er is nog ruimte in luchtlagen, in hemelgewelven in denkbeeldige rijen voor de kassa het grasveld van een zaterdagochtend een terloopse kus, in het stilstaan bij achteloos voorbijgaan voordat we zwijgen in lijnen van gelijke strekking…

het kijkt me aan uit haar ogen zodra ik de kamer binnenkom ze zegt goedemorgen wil je thee of wat anders, wat dan even niet zeg ik dan glurend over de monitor achteloos het paswoord intikkend ik zeg niet, zij zegt niet ze hebben elkaar gemist…

Achterna en achteruit, acht ervoor en achterin (in) acht genomen achterhaald, is achtenswaardig achtgezind, achterop of achterlangs is achteloos, in achtgemeenten, is achterlaten achterklap die acht dezelfde overkwam. Over achten gesproken.…

vrijheid die je krijgt grenzeloos misbruiken en dan vragen om respect kansen die je krijgt achteloos negeren daarna klagen over kansloos val me niet lastig met je waarheid verpakt in leugens door de ontkenning van elke realiteit…

we waren gulzig niet zo lang geleden we verslonden dagen slurpten achteloos van de tijd in versnelde uren namen we hier en nu alles wat we wilden de ontastbare tijd in jonge onwetende handen…

Vandaag, sprak zij zacht vandaag, een dag van bloed aan banden en geweten een dag van verlaten om verlost te zijn juist vandaag waar kiezels strijden om de mooiste rimpel draait zij zich achteloos om en gooit nog een steen…

(Een hoop ijdelheid) Virtuoos doch afgeleid toont zijn kunsten achteloos Onderdaan der ijdelheid Roem en rijkdom- gekkigheid Om den brode nodeloos Lust als broze paria Publica hysteria Aanbidden van gebrekkigheid…

Verliefde katten; achteloos hupt een ekster langs dat drukke stel In het restaurant branden kaarsen; buiten trilt de nacht vol lichtjes. Carnavalsherrie naast de stadsvijver; eenden zwemmen ongestoord.…

Uit de mist van verloren jaren doemde het beeld op van een leven een aar vergeten na de oogst achteloos Het water was diep in zijn helderheid maar toch eindeloos bitter het graf van een verdronken roos Ach, deze droom heeft nooit het daglicht gezien…

Uit de mist van verloren jaren doemde het beeld op van een leven een aar vergeten na de oogst achteloos Het water was diep in zijn helderheid maar toch eindeloos bitter het graf van een verdronken roos Ach, deze droom heeft nooit het daglicht gezien…