Alle inzendingen over achterkant vrachtwag

saai kan het zijn Sta je in de file en kijk je tegen de achterkant van een vrachtwagen aan En ik krijg toch niet de kans om hem voorbij te gaan…

van de vergane dag weggevlucht uit de verwaaide polder in de nok verscholen alsof weldra de nacht met een honende lach al het zicht wegslokt de aarde schokt en de schittering blokt een nog niet gezette krakende stap beroert de schouders van de trap ik word gedragen op een stille hand door de laatste tijdwaarnemer naar de verborgen achterkant…

meegemaakt, maar de film versnelde, onttrok zich aan mijn gezicht, ik telde het laatste kwartier en voorkwam dat deze rijpe vrucht nog verder van mij af ging staan, het polaroid werd vaag en na elke wenteling ontstond de vraag, is die droom slechts een afdruk van een schaduw van een vlucht naar afgedraaide dromen, vanuit de achterkant…

en dan zit je op je fiets je denkt gewoon aan niets op weg naar het eind van je leven komt daar een vrachtwagen aan moet ik daadwerkelijk een ruk aan mijn stuur geven ?…

.orde in top tip rit de van eind het aan gedicht het bleek werkelijkheid in maar, chaos leek Alles. huis naar weg op vrachtauto lege een: resultaat Het. uitlaadt één voor één weer vers van het loop in de hij die, in interpuncties en woorden de hij laadt één voor Eén. gedicht zijn met werk te dichter de gaat zo, op maar het noem, pakjes, dozen…

Terwijl Jij hier liefdevol voor me staat - Ik open met moeite mijn ogen, zie Mijn opengevouwen hand op het kussen, De radio is uit, maakt geen geluid, Geen voetbalwedstrijd te horen, De vrachtwagen die pruttelde Is er niet, en toch weet ik zeker Dat Jij bij mij was…

mij beter bevielen zo is het blad dat een ieder kent maar door het je zielenroerselen toe te vertrouwen wordt het misschien wel jouw meest persoonlijke document een blad heeft slechts vier zijden en een voor en achterkant laat mij u toch verleiden kom neem uw pen ter hand en ga de achterkant beschrijven dan schept dit op deze wijze…

In Nederland wordt alles vastgesjord Want hier en daar is windkracht 10 gemeten Een vrachtwagen is van de weg gesmeten De kruimels waaien binnen van mijn bord Maar ook al ligt de storm op ieders lippen Sebastian kan niet aan Irma tippen.…

Want elke voorkant Heeft toch ook een achterkant. Maar welke zijde, Is er eigenlijk onzijdig?…

Op de achterkant van het gelijk behangen met de mooiste patroonrol beklijft deze zolang het kleeft en de ondergrond het houdt!…

Mijn leven lang heb ik je Bij me gedragen, zonder het Te weten, zonder het te zien, Heb me uitsluitend bezig gehouden Met de voorkant van de waarheid, Daar hoefde ik het minst voor te doen, Die is het makkelijkst te zien, Zonder me ooit om te achterkant Te bekommeren, die een heel Andere waarheid laat zien…

Blijft de herinnering aan waar je woonde: de achterkant, de huizenrij.…

Er zou gemakkelijk iets passen op de achterkant van jouw memootje Of zomaar achterop een fotootje van jou Mijn nummer, bijvoorbeeld. M.a.w: ben je het kwijt?…

Soms zat ik aan de oever van het brede water, Zoiets als een rivier En zag dan aan de overkant Iets, door de afstand schijnbaar traag, bewegen, Een vrachtwagen of autobus. Dan dacht ik: “kijk, Daar gaat iets Dat ik nu niet kan bereiken. Het beweegt ongrijpbaar Langs mij heen en heeft van mij geen weet.…

Blijft slechts herinering aan waar je woonde: achterkant, huizenrij. Ik voel mijn tranen.…

Bijziend in veelheid van weinig verziend in meervoud van veel niets zien je vergapen in de spiegel blind de achterkant daarvan in bange hoop dat alles waar is.…

Een vrachtwagen rijdt haar vervolgens dood. We zuchten: God, waar moet dat nou toch heen? Hoe kan dat nou gebeuren...? 7-1.…

Treurend om de Eindigheid van mijn Bestaan klaarde ik Zienderogen op toen Ik een prachtig Beeld gehouwen had Met eigen hand - En Albertus Ipse Fecit Voor eeuwig graveerde Op de achterkant…

Toen ik naar de hemel ging, heb ik, met 'n kosmisch kiezeltje, onze namen op de achterkant van de maan geschreven In de hoop dat jij het later, heel veel later, het zult lezen…

het witte zand danst om de dunne benen zijn zang een los haakwerk van bochtige noten hij danst in het licht naar de achterkant van de dromen zijn handen reiken reiken naar het korenbloemenblauw…

Helaas, één ding blijft buiten zijn bereik, Het is: de achterkant van het gelijk.…

De achterkant van Rome is een koker met harde stemmen, was die hangt te drogen. Hier klinkt in mei een oude lente met in de ochtend oud geluid van duiven, terwijl de nacht blijft kleven aan de stenen; er grauwt alleen wat dag doorheen. Vanuit de kamers is de hemel dicht; pas als je uit het raam buigt, kiert hij licht.…

ik zie mijn schaduwkant zo duidelijk terug in woorden van duistere figuren zij wonen aan de leugenkant spelen in het brein bejubelen daar hun kuren afdwalend van de rechte lijn hun spiegelreflex herkent enkel zwart dat lijkt op een hemelse troon echter de balk in de ogen speelt hen part genoeg om de waarheid te bedekken; het geweten…

En Trijntje echt...ik vind het niet genant Een fraaie jurk....vooral de achterkant…

Prinsen bussen in koningsblauw, bussen zingen op asfaltgrauw, een vrachtwagen toont van ver het publiek: C’est le beton qui fait la musique!…

Maar helemaal aan de achterkant van die winkel zag ik twee grote kooien met drie eekhoorns erin, die van gekte alsmaar razendsnel heen en weer vlogen. Eekhoorns zijn beschermd in Nederland en je mag ze niet in gevangenschap houden.…

Gesloten ring van gouden inferno, verblekend achter een pluizige rand, De groeten aan de wolk z’n achterkant, Beloof me dat je terugkomt, Ik ga niet mee maar wacht wel tot je hier weer brandt.…

Soms wordt er gehuild aan de achterkant van de lach op een gezicht. Soms schuilt er iets in de schaduw van het licht. Soms zijn er loze zinnen en tegelijkertijd een naar binnen gerichte blik en dan denk ik: wie ben jij en waar ben ik en wat is de wederkerigheid?…

ik schreef ooit een schrift vol van verlangen, geluidloos schreeuwde ik om aandacht ik vulde pagina's hele memoblocs de achterkant van een flyer en nog heb ik mezelf niet gevonden het zal wel even duren, vrees ik…

Zag nog net de achterkant van het verhuisbusje aan het einde van de straat. Hiernaast trekt nu niemand de WC door. Wat een eenzaamheid!…