Alle inzendingen over aureool

Missen wereld-wijd Vrouwelijk schoon in “Haar- Tooi” Mà Vlast mama’s Kant en Land Mare-Kronen indringende doornen Goudsbloem gesneden woorden Zuurdesembroden Besneden maretaktwijgjes Bomen die één-drachtig wuiven Maansikkels Graancirkels Dolmenkring Zen-introspectie bij ieders zin Rustig wiegelied meditatief Stille tijd ontdaan…

als een aureool glinstert tussen ijsbergen een ketting van goud…

de vermoeide vorst gooit zuchtend zijn aureool in het bloesemveld…

Lauriertakken en marmeren sterren verlichten Daphne's aureool.…

een teder dichtje op maat van de wind strijkt neer rond je gezichtje als een aureooltje mijn kind…

Hij werd hun idool kreeg een aureool en zit hierboven nu op rozen.…

De vergeelde randen bonden het in met een aureool van duurzaamheid. Ik las een perkamenten tijd met gelooide ogen.…

ik zag je op het scherm verschijnen waar jij bewoog boog een ander zonder deemoed zijn hoofd jouw bewegen had nooit wind of regen tegen natuurlijk werd jij nat had wind ook zijn reactiekracht maar het leek of alles wat jou dwarsboomde de energie balans van jouw aureool met sterker licht bekroonde met de virtuele overwinning…

hij was artiest maar mensen maakten hem tot god leefde als idool hun symbool van wensen en verlangens zij lagen aan zijn voeten maar het magisch aureool had voor hem niet zo gehoeven eenzaam was de top een dode op een voetstuk hij ging er langzaam aan kapot…

Doorn van rozenstruik aureool van eeuwen strijd hoop in druppels bloed. Het ‘zelf’ zonder vorm, de dood niet te verzwijgen, dat is pas beleven. Moeizaam duwde ik de levensstenen omhoog, toen stond de weg in bloei.…

Een bloem, gekneusd fragiel buigend voor het leven Het hart scharlaken gekleurd hunkerend naar zonlicht en verschiet Een aureool gevat in hoop en stalen moed gesterkt door brandende wil en alles kunnen geven Icoon van liefde en intens naasten verdriet beklijf Het moet……

Gedachten gaan als zagen hun gang, en - ongelukkig als een koning - wordt de rijst te zwaar betaald, en komt je het vertrappen van tastbare heiligheid duur te staan: - al ben je dan een god van over zee je aureool bestaat uit louter lellen - omwille van de knoken van een kind.…

'k Heb u, even maar, verlaten om nog te kopen wat petrool, zodat van 't bleek gelaat en handen zou wijken sombre schemer dool voor het vertroostend stille branden van dit getemperd lampenlicht, dat om uw dode aangezicht ging leggen glanzen aureool.…

(Slot Aura-III-luik) Doorgaans na de tijd van jong begint het oud te ge- dijen In de tijd die hen nog rest, loopt zij soms op hete kolen Ondertussen sluimerend.... zeer latent aanwezig Opnieuw…

er hangt een aureool om jou heen als jij de kamer binnen komt straalt het licht uit je ogen jouw bewegen geeft warmte aan leven omhult ons met de magie van samen die mystiek van geborgenheid willen wij niet kwijt…

De paardenbloem is uitgebloeid, tere takjes tekenen een aureool rondom de steel. Een lieveheersbeestje bekruipt het pluis, zijn pootjes haken in het zachte wit alsof het zeggen wil, je wordt gedragen door een krans gebeden die door de Wind verwaaien naar het Land van Licht.…

Als al mijn gedachten in woorden waren te vangen zielenroerselen zichtbaar zijn emoties tastbaar waren was ik omgeven door aureool van vele fragiele kleuren in alle tinten transparant met open strijdbaar vizier al mijn gedachten wil ik delen en mijn woorden schenk ik u transparant maar niet fragiel standvastig aan mijn standpunt…

De maand met dubbel o, dat is oktober De aarde hoopt veel bladloof op te vangen Het meeste blijft het liefst lang boomhoog hangen Al groeit de nacht, al valt het zonlicht sober Natuur krijgt reeds haar gouden aureool En wij een bord gestampte boerenkool…

Straks krijgt natuur haar gouden aureool en wij een pan gestampte boerenkool –…

Het is de maand met dubbel O: oktober De aarde hoopt veel bladloof op te vangen Het meeste blijft het liefst lang boomhoog hangen Al groeit de nacht, al valt het zonlicht sober Natuur krijgt straks haar gouden aureool En wij een pan gestampte boerenkool…

De jury van Communities in Bloom Verschafte Weert (of all places) die roem (Wie weet behoudt de stad de kaderschool Nu hij getooid is met dit aureool)…

'n Slaapdronken lelie volgt moederloos haar onredelijkheid met onbeholpen pasjes dobbert ze langs de blanke melkweg Vol moedeloze rebellie schreeuwt ze luidkeels in gedachte haar ontregelde lot uit Toen spiegelde bevroren paniek als een lijkgele aureool haar de toekomst van gevallen ster voor en droop ze afwezig de kosmos uit…

kom van die troon en laat het voetenkussen achterwege je deelt de gaten in je handen met zovelen het aureool is ook hier bekend wereldwonderen kunnen we delen wat water bij de wijn de vissen en het brood het laatste avondmaal kleurt leugens rood want iedereen is god in het diepst van zijn gedachten in samen aarden kan de…

Angèle heet ze, Angèle Haar wijze witte haren geven haar een aureool van onoverwinnelijkheid Als de avond de ruimte vult met stilte en verwachting, krult de kat haar rug tot een boog en vlijt ze zich bij het haardvuur Dan sluit ik de gordijnen en breek abrupt de dag af De stilte voelt vertrouwd Ik gooi wat blokken op het vuur……

na wang op wang komt lip op lip een ander intens bezig zijn neuzen zitten in de weg bloed stuwt vol venijn een spel van golven op kusten gespeeld waar mensen rivieren zijn en passie wordt gedeeld zacht vermengen zielen in een dansend aureool één speelt de eerste, de ander tweede viool…

Doorn van rozenstruik aureool van eeuwen strijd hoop in druppels bloed. Onuitgesproken zoals de decemberwind, woord op de lippen. Het ‘zelf’ zonder vorm niet de dood te verzwijgen, in ongeborenen. Gedreven wolken biedt vredebewonderaars hun rustpauzes aan.…

hoeveel huid is te gaan om van lichaam te spreken waar begint verlangen en eindigt onthouden is er een weg te bedenken, een wijdte te reiken in rechte lijn zonder onderbreking voelbaar dolend zonder afspraak, agenda verleden of toekomst die je kunt bestrijken is er een wolkenladder te bestijgen, een aureool rond een cumulus te vangen…

De meeste boomers zullen het nog weten Een flink pak voor je broek was heel normaal En protesteren heette toen brutaal Wat op je bord lag, moest schóón opgegeten Men stuurde meisjes naar de huishoudschool De vrouw was enkel echtgenote van Werd huisvrouw, huishoudster van eigen man Met gele stofdoek als haar aureool Soms noemt men…

Want waarheid vormt een groot gevaar daar, schijnbaar heilig komen zij voorzien van stralend aureool; leg klaar die stenen; gooien maar.…

geheimzinnigheid zelfs de wind houdt zijn adem in zodat deze schoonheid ongerimpeld blijft sterren spelen voor publiek dansen op de waterspiegel als ritmische speldenprikjes rond de wachter van de nacht pas als dag dreigt op te lichten applaudisseren omringende rietstengels met een zacht waarschuwend geruis en wordt dit zilveren aureool…