Doornen van de roos, ( Haiku’s)
Doorn van rozenstruik
aureool van eeuwen strijd
hoop in druppels bloed.
Onuitgesproken
zoals de decemberwind,
woord op de lippen.
Het ‘zelf’ zonder vorm
niet de dood te verzwijgen,
in ongeborenen.
Gedreven wolken
biedt vredebewonderaars
hun rustpauzes aan.
Moeizaam beklom ik
steile heuvelen, bewonder
braamstruiken in bloei.
Sneeuwjachten plukken
van witte bloesem hun kleur,
schoonheid blijft bestaan.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 23 december 2010
Geplaatst in de categorie: haiku