Alle inzendingen over beeld en woord

Een beeld dwaalt met een woord Over papier op tafel Wat was het eerst denkt zij Beeld of woord Zij denkt wat als er geen eerste is Dat ze simultaan zien en klinken Een eeneiige tweeling Uitgegroeid tot twee embryo's Woord en beeld vallen samen een symbiose Als het woord aarzelt denkt zij Dat het beeld bloemrijk is…

het is laat en het vriest naar de film geweest waar we over napraatten nu weer terug in mijn huis denk ik nog aan die beelden en al die woorden beelden en woorden nu in het donker zien ze je niet een liedje op de radio een paar tranen hou je adem nu maar in en stik niet…

je fluistert vreemde woorden in mijn oren woorden die vervliegen over nooit eerder betreden wegen je toont vreemde beelden zonder schroom gezien door onbekende ogen ik luister ik kijk en schrijf twijfelend aan de echtheid van deze droom de beelden de woorden van deze tijd meisje, wat is er mis er is geen betekenis het is…

Godslasterlijk en kwetsend zijn uw beelden, uw woorden oneerbiedig en spotziek. Als Allerhoogste duld Ik geen kritiek, vreest thans Mijn toorn, gij ketters en misdeelden ! Vervloekt, o heidenhonden, honderdmaal, Ik keer mij van u, Ik, Louis van Gaal.…

je schreeuwde stilte mijn woorden waren sprakeloos alleen mijn handen konden je bedaren in ervaren van verdriet maar ik was er niet beeld en woorden konden je niet aarden je was alleen miste schouder en die warme arm om je heen toch ben ik gekomen in de onrust van je nacht we bevochten samen al je dromen…

En mijn droom zal worden Tot een beeld vol kleur En zelden zag men de woorden sierlijker dansen Dan op het ritme van mijn rijm.…

maar ook het gaan en spetteren, het klinken en de lach, de dynamiek van alle woorden in openheid en transparantie... De vrede en de rust die nergens zijn te vinden, maar die we scheppend toch vermoeden in kleur en beeld en woord, in tederheid van mededogen. Bij een kunstwerk in glas van Annemiek Punt…

er komt een beeld voorbij woorden fladderen door mijn gedachten ze laten zich niet vangen totale chaos in mijn hoofd een wordingsproces buiten mij om geen zeggenschap over je eigen tekst laat maar gaan het komt nog wel plots schrijf ik iets neer is dat wat ik zeggen wou? mijn uitgangspunt was toch anders?…

De vrede en de rust die nergens zijn te vinden, maar die we scheppend toch vermoeden in kleur en beeld en woord, in tederheid van mededogen. Bij een kunstwerk in glas van Annemiek Punt.…

lichtvoetiger haast zwevend danst ze aan mij voorbij en waar ze ook verschijnt met verve haar kunsten toont verandert de wereld van kleur en klank van beeld en woord kom, moedigt zij me vurig aan pak je fluit of tamboerijn ik geef haar spontaan de vijf volg haar bruisend pad en dans en speel en geniet…

hij werpt zijn stoornis in de strijd om rivaliteit zijn meest te duchten wapen haar hart nogmaals te penetreren met zijn onnavolgbare verlangens geprikkeld omschrijft men hem als hij weer eens zonder klank maar met een uitgesproken beeld zijn woorden is verloren en dan maar met zijn vuisten communiceert het bloed van haar geliefde doet…

In het nachtland van dromen zwemmen zwoele rivieren naar verre horizonnen om de zee te voeren ik heb je lief fluistert ze maar je bent doof voor argumenten je hebt haar lief dat weet je maar je bent blind voor haar schoonheid beelden zwijgen woorden dansen in echo van jouw ratio eindeloos is de stilte van het roekeloos heelal…

de tijd verkleurt ons hart heb je niet alles onder controle langzaam breken beelden gesproken woorden vervagen meer en meer is voorbij de laatste post blijft het verleden zwijgen als ik terug denk aan hoe jij was het samen lachen, samen huilen samen waren we sterk vliegen dagen de tijd voorbij blijft dit vooralsnog onvolledig kon…

Toon voor toon hoor ik herkenbare melodie als een vogelveer streelt dit over mijn arm mijn hart klopt rustiger door rijkelijk beeld. Mijn woorden doen te kort wat je mij geeft ondanks een afstand van een enkele reis is mijn ideaal retour wat mij nooit verveelt.…

'Stadsvrindje' Joop, Jij maakt foto´s jij maakt filmpjes ik maak gedichten ik maak verhalen jij zet het op youtube jij zet het op internet ik zet het op www.gedichten.nl ik zet het op www.nederlands.nl beelden en woorden woorden en beelden jij vroeg ik antwoordde ik vroeg jij antwoordde samen in het centrum van Rotterdam…

Niets te laten dan een dubbele punt: Zoveel tijd moet nog worden in de prille ruimte van mensendingen met mijn handen raap ik scherven lijm ik eigen beelden in woorden. Niets te doen dan een spatie De katten spinnen het web van nog onontgonnen gebieden ze denken meer dan ik weten kan laten niets onopgemerkt vliegen.…

een beeld, een woord, soms een paar plotseling uit het niets ben ik gedoemd tot martelaar want hoe bedenk ik iets nooit eerder nog beschreven ontstaan uit mijn gevoel hoe krijgen zinnen leven weet jij wat ik bedoel een stem die aan me vraagt verlangen je te raken door fantasie steeds uitgedaagd juist dát gedicht te maken waar woorden…

en woorden met mij aan de haal Maar het meisje was dan ook buitengewoon Mijn gedicht breed en bewonderend voorgedragen Werd ontvangen met verward bevallig welbehagen Mijn boodschappen die waren dubbel aangeslagen…

't is morgen vast te laat, misschien Zal hij met bart en nico dit gaan fiksen Je zou ze met wim o. eens moeten zien Mijn god, 't is morgen al te laat, misschien Ik wil dit beeld in woorden lyrisch mixen…

wantrouw de president die twitterend sneert die berichten in kranten zijn slechts schone schijn daarom versterkt hij met malle muren zijn grens bestrijd die laaghartige loochende lieden over kampen waar kinderen Davids bloed offerden in felle fascistische gloed als inkt voor de treurnis van de genocide geloof de getuigenissen in beelden…

Weet je nog van jij en ik? Weet je nog dat we samen lol hadden? Weet je nog dat we samen ijsjes aten? Weet je nog dat we bij elkaar sliepen? Weet je nog dat we alles samen deden? Weet je nog dat je mijn vriendin was? en weet je nog... dat je nog wel in mijn leven was??…

de woorden beelden de vorm de woorden vormen een beeld ik en de wereld , zijn beeldende vorm…

oude beelden zijn als vergeten jassen voor sommige keer ik terug mijn woorden zoeken naar de geur of meer nog het tasten naar een waardevolle rondgeslepen steen om opnieuw te verhalen hoe onvergetelijk hij was…

de boer maakt een foto van zijn tractor en daar maak ik dan weer een foto van aldus de fotograaf tot de dichter de dichter neemt notitie van de foto en kijk een zoektocht naar woorden komt langzaam op gang…

De wereld is dezelfde; overal De blauwe hemel en de grauwe steden, Drijvende wolken en, daar vér beneden De velden en de mensen; morgen zal Deze aarde mij niet anders zijn dan heden En dan zij gisteren was; en zonder tal, Trekken bij zonneschijn, bij regenval De dagen verder, als zij altijd deden. Alleen, lief, waar wij vluchtige uren…

waar zijn woorden fluisteren fluisteren woorden zijn gedachten in klanken klanken in gedachten waar klinkers klinken klinken klinkers waar gedachten leven leven gedachten in woorden-flitsen flitsen woorden in beelden beelden fluisteren zijn woorden gedachten in klanken waar klinkers klinken leven gedachten in woorden-flitsen…

Een beeld van moederliefde schrijf ik spreek haar taal ik schets een kronkel als die niet mee wil met de buiging in ’t verhaal schets ik een haal ik zoek naar rijm en ritme noem het knoeien worstelen met taal ik bouw een beeld dat reeds bestaat maar overgaat in woorden geef het een naam verschuil de zin maar het spreekt niet…

jij hebt stilte van haar stof ontdaan woorden laten opstaan uit hun welluidende gewaden pas later kwamen ook de kleurnuances die stemming en emoties bepaalden als herboren naar boven waar tijd ooit sleetsheid van het vroegere liet zien geven nu rust en balans herinneringen alle kans behoedzaam gaan je vingers langs breuklijnen…

in ieder woord spoort mijn trein naar verre oorden ongehinderd door station en rails reizen geest en associaties mee passeer steden en culturen zigzag landen en verpoos op tal van mooie stranden voel de mantra’s van op weg waarbij tijd gebeden zegt die tussen bielzen zijn gelegd pas als de woordenvloed is opgedroogd rangeer ik…

De vrouw die in mij woont kijkt uit het raam van een stil huis en laaft zich aan de fado de weemoed van de cello het vuur van de gitaar de waaierende zang minstens één vergeefse liefde kent ze, een val die haar deed wankelen en misschien een vijand in haar vlees mooier is ze dan haar leven zachter haar strelen dan haar handen dieper…