Alle inzendingen over bergen wandelen

op broze schouders dragen we loden bergen getallen snellen naar een uitkomst de woekeraar leunt grijzend tegen de muur wandel terug in de tijd waar het leed begon niets van dit alles is blijvend…

Wie flink opruimt in zijn hoofd die geeft ruimte aan handelen…

In de Wilde Kaiser, Tirol: Bergen als spitse kathedralen en in de dorpse dalen fallische kerktorens beide zich richtend op de hoge hemel God erend en groetend en daartussen op smalle en brede paden de wandelende mens: Grüss Gott!…

De huizen als geplakt tegen de helling van bergen Van bovenaf lijken wij, ongeoefende klimmers ......dwergen Wij voelen onze spieren van kuit en bovenbeen Zijn de wandeling nog niet moe maar nergens een cafe,terras Het is niet dat ik ween het bergdorp ontroert me tot tranen toe.…

de weg die jij vond met al zijn kronkelwegen bewandel jij graag in je eentje alleen wil jij de berg op klimmen niemand mag dichtbij je komen das je goed recht maar blijf niet in deze schaduw wandelen laat mij van je houden want als ik aan jou denk, klopt mijn hart sneller voor mij ben jij de zee waarop ik wandel geeft mij warmte van…

liefste ik roep naar je over de bergen liefste ik loop naar je over het water liefste ik leef naar je onder de zon jouw handen hebben mijn huid doen smelten jouw vogels zijn door mijn haren gevlogen jij woont in mijn handel en wandel ik wil je boot door de nacht zijn ik wil je strand overdag zijn ik ben je schaal wil je mij…

Toch is er soms een onverzettelijkheid die van voeten bergen maakt en van wil slappe thee. Dan zwerf ik op de bank tot de sterren uit wandelen gaan de nacht uit de hort op onderweg naar morgen.…

Ik wandel in de bergen langs steile rotsen, diepe kloven, maar immer over 't gebaande pad door vad'ren uitgesleten, door velen reeds betreden, zoek ik naar boven en beneden, turend op de rand: het gat waarachter werk'lijk dingen zich verbergen en ik mijn bedoelingen kan zeggen: te moeilijk is het om iets bloot te leggen.…

Als ik uitkijk over het landschap van mijn bestaan dan zie ik veel aarde maar weinig aardigs wil ook geen wandeling meer maken daar zie ik als een berg tegenop en zeker geen mensen ontmoeten misschien nog wel een dier een loslopende verdwaalde labrador Ik zou geen dag meer willen leven en zeker niet een dag van mijn leven willen overdoen als…

zwerven wil ik zwerven met mijn geest zoekend ontdekken hier ben ik nooit geweest zwerven wil ik zwerven als een beest een pad begaan door niemand daar wil ik zijn geweest zwerven wil ik verdwalen nog ’t meest als ik maar nergens aankom dan ben ik er geweest…

Tot leven komen bewerken en monteren een wereld van het begin hard en mistig veel later een oude beschaving monumenten niet als herinnering maar als buiging naar een tijd zelf de onmeetbare tijd niet gericht zoeken maar dwalen om de rivieren planten bergen dieren heen draaien vliegen wandelen halt houden op een plek landschap laten woekeren…

In Safaripark “De Beekse Bergen” is een jongen van 10 jaar door een cheeta in zijn schouder gebeten, toen hij met zijn moeder tegen alle instructies in de auto had verlaten en was gaan wandelen. ------------------------------------------ Je mag beslist niet uit de auto stappen, De ramen moeten ook hermetisch dicht, Die regels zijn voor iedereen…

in gaan want conditie en ervaring zijn levensreddend omdat de schoonheid van de bergen een verleidelijke lokroep heeft dat het na een paar passen zo mooi is dat je dat gezien moet hebben en dat is dan het laatste dat je ziet.....…

de stilte is pijnlijk maar vergeleken met de pijn van hen die hier hebben geleden mag het geen naam hebben minstens 70.000 onschuldigen van vlees en bloed lieten hier het leven en vonden een plek in één van de massagraven sprakeloos en vol verwijt denk ik waarvoor en kijk terloops naar dit schuldige landschap waar de heide thans nog…

De Berg zijn canvas, zijn voeten zijn penseel. Over rots en kiezel, langs blad en gras. Hoger en hoger klimt hij, over afdalen nog niet nagedacht. De Berg zwijgt zoals altijd, en hij lacht.…

de hoogste berg van het jaar heet december er is geen weg langs je moet erover het donker zet het verschil nog schriller in het licht wie rijk is verspilt met stijl wie arm is blijft buiten staan maar warmte komt uit onverwachte hoek een vuurkorf en wat muziek brengt mensen samen op het plein doet ze vergeten hoe lang de nachten…

Op de berg, werd zij herdacht die hoge berg, zorgde voor een diep dal op die berg gebeurde iets wat geen mens verwoorden zal Op de hoogte waar een jaar terug haar as verstrooid werd, wat ging het vlug werd zij herdacht men legde een roos ’t was die plek, die ze bij leven uitkoos om als laatste te mogen vertoeven Op die berg, die hoge berg…

In het bergrijk, waar de seizoenen overheersen en de horizon minuut na minuut zo majestueus verkleurt daar vervagen grenzen van tijd van ruimte Daar leidt het licht een gebroken bestaan Daar ontkiemen vergezichten mysterieus in nevelen verhuld een adellijke gloed van zon en van maan In dit biotoop van onvergankelijkheid is de mens…

Iedere nacht Naast je in bed, afzijdig Omringd door slaap Zie ik de besneeuwde berg Van het grote verdwijnen.…

En bij de zevende verliest de weg zijn vaart om rustig uit te lopen in de vlakte waarboven de berg zich torenend verheft met op de kam een auto die in het niets verdwijnt.…

Met wankele benen van de dronken boot nog zonder een plek om te verblijven In kou en regen van haven naar stad vluchten naar het museum de warmte van de kunst Zalen met schilderijen van Munch Wij kenden niet eens zijn naam wisten wij veel… van hem, dè Noorse schilder van het licht en het duister van die eeuwige schreeuw…

De vroege zon zendt, als de dag gaat krieken, haar stralen naar het dal als ochtendgroet. En ’s middags stuurt ze met een roze gloed een teer adé aan de besneeuwde pieken. Ik kijk om 8 uur naar het nieuws, verbaasd naar hoe het in de mensenwereld raast.…

Een mooie klim naar boven wandeling met fraai uitzicht. Die vrije wijde wereld! Dan ga ik binnen, word stil, op deze berg van diepe duisternis sla ik mijn ogen op. Hier stonden beesten, die mensen als dieren behandelden. Een waanzinnig moordsysteem werkte als een langzaam gif.…

Woorden ruisen in de golfstroom van haar lippen, de draaiingen van haar handen beschrijven wat onzegbaar is. En elke uiting legt een andere waarheid bloot. Haar gebaren wankelen, keren zich tegen wat zij denkt. Spreken van oker, van jasmijn en fluisteren haar stil verlangen. Weifelend zoekend tussen denken en voelen tast zij naar haar…

Er klinkt plots in de tuin geluid, Luid, luider, en dan het luidst, Twee vogels gaan er wild tekeer, Ik ga naar buiten; "Is het nu uit?". Ze tjilpen, vechten alsmaar door, Een takje, daarom gaat de strijd, En dat tussen al die bomen, Maar mijn verzoek, krijgt geen gehoor. Na lang gefladder, en wild gefluit, Toont zich de winnaar fier,…

Dan wandel ik huiswaarts, licht als een pluimpje, teer Met opgelucht hartje en bergen ambities, mijn Heer! Briesje door de wilde haren, regen of wind voel ik niet Echtgenoot mompelt : nieuw jurkje gekocht? Een kleedje kan je kopen, de fijne babbels met je dokter niet Dank aan alle artsen ter wereld, zonder hen lukt het me niet!…

Het dal kijkt hem vragend aan want de finish zwijgt. Afstappen is een woord gekleurd met de tijdloze schaamte die doet vluchten naar een uitgang waar niets meer wacht. Doorgaan is geloven en lijden want de zon brandt elke schaduw op de tijd die overblijft. En de top is een vloek die niet rust voor hem,…

“Een tegenligger ! Méér naar rechts ! Pas op! Kijk uit! Een bocht ! Je rijdt te hard !” Ik snauw die woorden bits en bitter tot mijn vrouw, ’t is onterecht, ik wéét het, maar ik tob. Het maakt niet uit: Alp, Pyrenee, Vogees; zij rijdt perfect, maar ik heb hoogtevrees.…

De zon schijnt zijn mooiste stralen te willen delen met een prachtige helling van het bergmassief, dat bedekt met alpenroos en een verdwaalde madelief een aanblik biedt om het oog te strelen. Verderop slingeren paden zich als als grote lussen om de hoge en majestueuze wanden, terwijl hun toppen en met sneeuw bedekte wanden de hemel bijna kussen…

Bergen die reiken naar de sterren en maan.…