Alle inzendingen over bruisend leven

Één jaar oud vol bruisend leven. Toen deed ik mijn horloge af hij kijkt me aan of het wel mag. Ik heb het hem gegeven. Hij zet het op een draf en ik denk mijn God waar is de tijd gebleven.…

het maakt echt niet veel uit wat je doet of wie je bent sta op, durf nu te leven wees maar niet bang kijk en denk in kleuren doe alles met een glimlach beleef en snuif de geuren geniet zoveel mogelijk van het bruisend leven elk uur, iedere dag zo je hele leven... lang!…

nog staan op het verre strand jouw sporen naar de horizon in drogend zand namen zijn niet meer te lezen maar de print barst nog van het bruisend leven…

't Is er veel te licht, te druk, te vol met bruisend leven. Alle woorden rond me of in m'n gedachten diep, ze zijn als afgeblakerd klatergoud, koud en bitter! Meer... meer is er niet. 'k Blijf maar liever hier in de lichte kamerschemer, tot de stilte me troost! En morgen... ja echt morgen, ga ik wel met leven door!…

ik voelde pas de kracht van je angst toen ik Primo Levi las: we zijn alleen vermoeide beesten op de drempel van de dood pas toen doorzag ik de kracht van je liefde die zich in bange lange armen verborgen hield ik vocht om het bruisende leven te omarmen de mens puur in beelden te vangen altijd al voel ik de kracht…

Zo verbonden, en toch zo vrij, leef jij je bruisend leven, en heb je ook nog tijd voor mij, door mij telkens een kijkje in je hart te geven...…

maar ook het geduld in windstille nachten het verlaten station met een voorkeur voor wachten het gefluister van lippen zonder woorden te geven ik ben je adem het bruisende leven ik ben je bloed je lijf en je leden ik ben je toekomst en eens je verleden…

maar ook het geduld in windstille nachten het verlaten station met een voorkeur voor wachten het gefluister van lippen zonder woorden te geven ik ben je adem het bruisende leven ik ben je bloed je lijf en je leden ik ben je toekomst en eens je verleden…

Laat me nog één keer het bruisend leven proeven: me van waanzin en duisternis losmaken, zonder dat er mij nog iets kan beproeven.…

maar ook het geduld in windstille nachten het verlaten station met voorkeur voor wachten het gefluister van lippen zonder woorden te geven ik ben je adem 't bruisende leven ik ben je bloed je lijf en je leden ik ben je toekomst en straks je verleden…

Beginnend kersvers leven bruist heftig in geroerde ziel Kolkende emoties tieren luid, ja ik wil! Bruisend leven giert en overtreft het heelal Machten en Krachten toveren een lach en een traan. Fijn deuntje fluitend en dag kan niet meer stuk Mag ik 't met jullie delen, al dat geluk?…

Vele jaren zijn heen gegaan sinds ik nog op die plek heb gestaan De oude hoeve waar ik als kind heb gespeeld Mij nooit een ogenblik verveeld De groene poort, het hof, de stallen Vroeger vol bruisend leven, nu vervallen Zacht heb ik de deur achter mij dicht gedaan In de hoeken weven glimmende spinnen hun ijle waan Een zonnestraal zoekt…

Marieke, zie toch hoe groen het land, hoe vol van bruisend leven. Geef me je hand! Je kent toch nog de lieve geur van lentedreven, van bomen versgesnoeid. Kijk dan hoe alles groeit en reikt naar 't licht, de lange winter en de koude dood voorbij.…

leven bewonderd bemind en gekust…

leven en nooit het daglicht hadden gezien behalve in de zachte sferen van droom en halfslaap waar iemand alle wegen vrij maakte de zon liet schijnen en lente kleurde met de mooiste bloemen…

is de dag van intens verlangen naar samenkomen en omarmen naar het aanwezig zijn bij elkaar het is de dag van de verklaring voor wat affectie ons betekent als bron van het bruisend leven het is de dag van de ervaring dat koude dagen warm blijven waar passie zich vlammen laat het is de dag van zeker weten dat elke pad geluk rapen laat waar…

Sinds jaren is er het nobel streven dat wij elkaar ooit eens ontmoeten, het gesprek aangaan in levende lijve, met plezier omdat er niets zal moeten muziek waarop gedachten drijven, door bruisend leven omgeven. En als jij morgen voor mij staat, ben ik de tong verloren want waar jij in mijn hart geraakt, ontbreken alle woorden.…

Dat bedoel ik niet Tuurlijk is Rotterdam nu mooier Qua uiterlijk Het is schitterend Al dat bruisende leven in de stad Daarin omarmen we het internationale De culturele rijkdom Maar gooi diezelfde stad ook open Voor anderen die niet als toerist, zakenman of reiziger komen Creëer geen schijnbedreigingen Top-(0)10-reisbestemming Steeds meer…

Gedicht voor de oudjes "in het bijzonder" acroniem voor 10 x "vooral" Het bruisend leven komt met rasse schreden op gang; vooral de ouderen zijn hiervoor al bang. De bubbels worden steeds groter en groter; vooral de economen zijn hiervan de grote promotor.…

Ons leven bruist Elena op het klavier dat ik bespeel... Maak mijn handen los zodat wij kunnen zingen van jou... Mijn onaflatend refrein Maak mijn vingertjes los Zodat jij mij herinnert Aan de ontroering Van onze eerste bezegelde kus. Laten wij onze dagen bejubelen Als sterren en maan... Als druppels tot water...…

Een leegte Niet te vervullen Met mijn tranen Misschien Eens zo vol Van leven en geluk Bruisend en nu Een leegte…

ze voelde zich met hem soms als een snel stromende rivier eigenlijk nog meer als een kolkende stroom van liefdeswater welke bruisend en golvend de denkbeeldige oevers overstromende in heftige ongecontroleerde golven alvorens samen te versmelten tot een bruisende klaterende watermassa die gedurende een zekere tijd haar leven…

wij zwommen door de dagen over transparantie niks te klagen ze vergleden zonder ook maar een een kik te slaken eindelijk zong eentonigheid haar hoogste lied haast en stress bestonden even niet het dag en nacht bleek overal hetzelfde totdat jij het tempo doeloe in zijn voegen kraakte van leven weer een bruisende gelegenheid maakte…

Een oester uit Schiermonnikoog stond precies vierentwintig jaar droog Maar dat is nu voorbij 'Chardonnay', hikte hij terwijl hij zijn kieuwen vol zoog…

op het zilveren feest bruist de champagne in de jubilaris…

Elke minuut ten volle leven als bruisend water voor de boeg, dat een moment de zee verlaat waar het aan toebehoort.…

bruisend en speels ongecompliceerd ontdek ik pril leven onder een staalblauwe hemel zonder zweem van verstikkend de leegte warm opvullend met zoveel tedere kleuren en zoete geuren dat ik gelukkig ben te zijn tussen die schoonheid…

Golven bruisend. Vloedlijn schuimend en wederkerend. Foto Dick…

geboren worden om te sterven dat is het lot van alle mensen. maar wat je doet ertussenin... dat zijn wel jouw eigen wensen. de tijdlijn kan jezelf bepalen of je leeft verstandig en gezond, met een huisje, tuintje en een vrouw, je blijft dan wel gebonden … aan een paal, diep in de grond. of je gaat volledig in het rood met wat pep en liters…

Een wonder in mijn leven was jij, ben jij gebleven een sprankeling, zo bruisend een schittering vol leven een wonderlijk levend ding een mens een wonderlijk schouwspel jij maakt me aan het lachen jij zet me aan tot denken en peinzen dag mooie vrouw zou ik willen zeggen dag wonder dag leven in mijn leven.…