Netgedichten

netgedicht (nr. 69.272):

Bruisend leven

jij hebt je
namen geschreven
op alle delen
van jouw leven

in het bos
vliegt plots
een vogel op
met veel misbaar

door die scene
schrik je op in
auditief herinneren
een regelrechte top

op het donker
spiegelend meer
schrijft maan zijn
intrigerend wassen

wij rafelen
ondeugend aan
de kant zijn gezicht
met golfjes in plassen

nog staan op
het verre strand
jouw sporen naar de
horizon in drogend zand

namen zijn
niet meer te lezen
maar de print barst nog
van het bruisend leven