Netgedichten

netgedicht (nr. 84.883):

Zachte sferen

hij wist dat
hij anders was
zag verbazing
in vreemde ogen
voelde antwoorden
waar hij niets mee
kon en toch was er
warmte en begrip

hij wilde weten wie
hij was waarom hij
anders was en wat
dat andere eigenlijk
in hield waarom het
hem buitensloot waar
velen probleemloos
aansluiting vonden

hij spiegelde veel
zocht in vergelijken
maar kon niets aparts
vinden ja hij was gevoelig
snel geraakt meelevend
als hij toch iets eigens
herkende in het gedrag
van anderen tot hij

haar ontmoette
in een hand geven
en zichzelf voorstelde
hij opende met een
waterval van woorden
die altijd waren blijven
steken in de stroom van
bruisend leven en

nooit het daglicht hadden
gezien behalve in de
zachte sferen van droom
en halfslaap waar iemand
alle wegen vrij maakte
de zon liet schijnen
en lente kleurde met
de mooiste bloemen