Voedzame grond

uit haar as haal ik mijn innige wens
zoals ze is verstrooid het gazon begroet
de herinneringen drapeert doet mij goed
en is wonderschoon maar tevens ook intens

dat ze is ontsnapt uit het vluchtige bestaan
die haar niet met fijne strelingen voeden
maar haar voorzag van barre tegoeden
was mij overduidelijk niet ontgaan

vroeger kleedde ze zoals zij kon prachtig
haar korte aanwezigheid was een klankmaat
die goed paste in het verlangde patroon

soms bloeit ze in mij en ben ik deelachtig
aan de schoonheid die mooi is,niet vergaat
hoe ze leefde was anders maar toch gewoon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 128