Alle inzendingen over bukken

daar neergezet veel te dicht bij de Peruvianen een half orkest verkleed als net echt zo zien we hen graag met de panfluit in kleedjes er rent een kind weg de wafelbakker gilt les voleurs winkelen ook de straat begint te deinen straks kantelen we nog de rijen snoeren dicht mijn schoenveter zit los en ik kan me hier niet bukken…

Dat ik er onderdoor kan zonder te bukken.…

geen woorden vuilgemaakt aan zijn gedachtenstroom is hij te loom of wil het gewoon niet lukken toch ligt de inspiratie in de goot maar ja je moet er wel voor bukken…

De onderwereld roeit zichzelf dus uit Door met hun automatische geweren De andere partij te liquideren Maar buk voor wat er om uw oren fluit De Neus heeft het gelukkig goed geschoten Die wordt voorlopig veilig opgesloten.…

Ik zag, toen ik een ommetje ging maken Hoe een natuurbeschermer in de wei Een vogelnestje met een kievitsei Gewapend met een buks stond te bewaken. Maar moeder kievit was natuurlijk weg. Die was door alle aandacht van de leg.…

Maar naar wat kijkt de blinde En naar wie luistert de dove Aanschouw de sterrenhemel Buk, wees nederig De waarheid bestaat niet Ze zijn geboren Maar zwijg…

De man is voor het volk nog steeds een held De coup was dus gedoemd om te mislukken De rechterlijke macht moet verder bukken De vrijheid raakt versneld nog meer bekneld Maar toch, als hij de baas niet was gebleven Dan was het land de chaos in gedreven…

zoals ik door het bukken van mijn hoofd aan de regen denk te ontkomen, zal ik vergeten wat mij is ontfutselt…

Ik bel u maar weer even meneer Poetin Wat hier over dat vliegtuig is gezegd Daar denkt u anders over.., ja terecht Want feiten checken daar bent u juist goed in Misschien zien wij het inderdaad verkeerd En hebben we die BUK zelf gelanceerd.…

Een boer leegt zijn buks tussen de sterren en de maan. Zijn hond blaft twaalf keer. De vervallen kerk wordt verlicht door een eenzame vuurpijl En krijgt net iets te veel eer. Overtrekkende ganzenvleugels klappen duizendmaal En dan slaapt de polder weer.…

Ik weet niet hoe het komt maar 'k heb iets met rozen dit jaar ik bekijk ze ik verzorg ze ik buk mij om iets op te rapen twee grote slakken kleven aan elkaar ik denk aan vroeger hoe mijn kinderen in de Eifel op de trappen van Haus Burgblick met slakken speelden er liep een kriebel door mijn haar…

Kopstukken hoe kan ik me van je losrukken de wijde wereld in moet lukken ook al moet ik laag bukken ik zal mij opsmukken met gedachtes aan Kopstukken. Kopstukken laat de wereld je niet platdrukken de politiek heeft zat nukken er lopen nogal wat krukken rond, maar het zal lukken kruising, kerk, school Kopstukken.…

Zijn gezicht toonde zijn sporen Van een leven lang hard werk Zijn rug gekromd van al dat bukken En toch was hij nog steeds heel sterk Zijn handen waren kolenschoppen Hij liep nu met een oude stok De kolenmijnen zijn gesloten Hij was verbitterd, dat kon hij uiten En zij heel bars:"joh, donder op"…

En weet je, als ik het mens zie bukken, Zal ik aan JOU juist denken. Dag vent!…

Voetstap voor voetstap wil ik gaan over groene woorden met blote voeten door het zachte mos voelen de kiezelstenen verborgen in fluweelschijn bukken als een doorn scherp door de zode dringt het zou een rozentak kunnen zijn gelegd voor harde voeten maar om gras loop ik heen de adder wil ik mijden.…

Voetstap voor voetstap wil ik gaan over groene woorden met blote voeten door het zachte mos voelen de kiezelstenen verborgen in fluweelschijn bukken als een doorn scherp door de zode dringt het zou een rozentak kunnen zijn gelegd voor harde voeten maar om gras loop ik heen de adder wil ik te mijden.…

Eén teken stond jaren later nog onder een raam, gered door de vensterbank - een golflijn, getrokken zonder te bukken. Zo klein was je toen zag je nu. -------------------------------- Uit: 'Gedichten 1938-1992', 2001.…

trekt 't te zwaar die kracht gaf je zoveel om de macht dacht je zoveel in stukjes en gaat maar bukken om die macht macht in woorden woorden in de nacht liet het je vallen ben jij verafschuwd gewaarschuwd voor de andere kant van 't verhaal verhaal in lagen lagen en gaven van niks…

's Avonds verstijft van 't bukken; teleurgesteld, stram en koud.…

Bij het diep bukken en tafel schikken ontdekken dat in een flits een moedervlek op haar rechterborst te voorschijn komt Zij beantwoordt mijn vrolijke gelaat glimlacht als een positief antwoord een vraag wordt duidelijk niet gesteld Vandaag een zekerheid bij haar ontdekken verwijlen in het twijfelen, je weet maar nooit in de morgen, middag…

Als ze gezellig keuvelend plukken, gelijktijdig bukken, ziet ze op slag weer de jongen in hem, schuilgaand achter zacht getinte vlinderachtige bloemenpracht. Hij vroeg haar zijn Lathyrus te bekijken. Zijn stralende blik, dat nodigend gebaar, in zijn andere hand een vaasje, onweerstaanbaar.…

Zich vooral kleinmaken bukken en dan misschien! Kunnen ze dat kind bij Jezus zien.…

Echte mannen hebben het maar moeilijk Diep moeten zij bukken onder emancipatoire last Vrouwelijk zet de toon - gevraagd, gewild Zachte mannen rukken op - invoelend, huilend Vroeger waren zij ridders op witte paarden.…

Zo wennen wij aan een verlies dat lijkt op wat ons bij het bukken uit de zakken glijdt. ------------------------- uit: 'Overval', 1997.…

Bukken, gaat nu moeilijk meer, knielen doet haar teveel zeer, vingers doen ’t ook niet meer, en dus, kijkt ze wat weemoedig op die bloempjes neer, die sierlijk staan in ’t groene gras.…

kunnen slaan de ochtend van de blauwe plekken zal wel zakken of ik laat ze wel knagen onder mijn lange jas die is nog wat zwarter dan het dreunen van je stem of de blinddoek die ik letterloos moet dragen om de kleurloze stenen te stapelen tussen het nachtbraken ik leg me wel terug neer op de grond en verontschuldig mij voor het bukken…

en alweer was hij daar nooit meer fluitend en vaak uizichteloos gestaar het moeten beklemde hem steeds meer meer met zichzelf dan de rest in de weer ja het geld de poen dwong hem zijn gevoel te onderdrukken het huis eten en de rest dwong hem te bukken En nu ... nu is hij zijn eigen weg gegaan en heeft hij een ieder verbaasd laten staan uiteindelijk…

mijn hemel de rozen verwelken de treurwilg staat op nul ik had van de roos moeten plukken,meeldraden uit moeten zeven alleen om een kwestie van bukken verspeel ik de winst van een leven , staat stil de tuinman met zen hark en ziet de bloemen kwijnen geven wij elk het zijne in dit leven , de dichter voor zen sonnet de tuinman voor het rozenbed…

Wakkre harten, trouwe zielen, Eerlijk dragen schot en lot, Niet te bukken, niet te knielen, Niet te buigen, dan voor God; Rap van leden, Vroom van zeden, Dàt was Hollands, lang verleden! Mannen-broeders! leer u tooien In de spiegel van die tijd, Vrouwtjes!…

Vanmorgen nog Zweefde er een Veertje voor me neer Gewoon een veertje, Zo klein, zo puur, zo teer Dwarrelde zo maar Voor mijn voeten neer Bukken deed ik, En raapte het op Stak het in Mijn hemd Als wilde ik Het geluk omklemmen Na twee stappen alweer Zweefde het weg - Gedragen door de wind Op zoek naar een Ander gelukkig…