Alle inzendingen over dood spoor

De treinreis van het leven heeft maar een bestemming een dood spoor!!…

Op dood spoor? De dood spoort niet, nooit, ook niet even maar trekt wel wissels!…

laatste station, hoezo op dood spoor beland? vervolg: hemelvaart…

nieuwe keuze dan volgen van het dode spoor…

de kwelling ondraaglijk node plannen vertroebelen het zicht op hun licentia gesmoorde smeekbeden teniet gedaan door ouderlijk gezag liep vertrouwen op 'n dood spoor eeneiig verbonden voor het leven kozen gezamenlijk hun eigen weg ze vlogen uit…

deze tijd van frivole rijmelarij maakt de dichter juist neerslachtig het teveel aan letters van banket heeft hem voor enkele dagen op dood spoor gezet…

als stilte is ingenesteld of ongedwongen blind blijft ingemetseld is de voortduwende beweging op dood spoor gekomen zijn wissels bevroren en is stroom alleen nog gewikkeld in verleden dromen de stoppen blijken weer uit steen gebakken doch wat mij, teneinde, meer zorgen baart is, dat naar het schijnt de verbinding niet meer…

Zoals het opgeslagen ligt op zolder: de treinen op dood spoor, de fijne delen spinrag & meccano en dieren die je zwemmen liet vanuit een ledikant - of neem zo'n toverbal waaraan de laatste kleur is gaan ontbreken: Je kauwt je suf, maar blijft genadig met de dingen die versterven.…

druk maar niet meer op mijn deurbel vul mijn fles maar niet meer vanuit mijn doorgezakte stoel stap ik uit de kringloop van leven breekbaar als glas ben ik een mens in de volle maan neem ik afscheid misschien niet doodnormaal maar mijn leven op dood spoor voor mij hoeft het niet meer wil niet langer leven in een schaduw…

Met een triest gevoel op dood spoor, kreeg je bij "vrienden" geen gehoor. Blind voor de toekomst, doof voor de reden, besloot je toen maar uit het leven te treden. Het was je teveel, te zwaar, het was genoeg! Je koos voor de dood, al was het te vroeg. Wat was er van je geworden als je er nog was?…

Je ligt vergeeld in het dossier als onomstotelijk bewijs je leven loopt juridisch mee in dode sporen van de zeis stille getuigen spreken recht om jouw zwijgen te verbreken het geeft niet wat de dader zegt dit verlies is niet te wreken je naam klinkt uit een vreemde mond zo onwaarachtig levenloos wil schreeuwen dat jij echt bestond en…

Verlaten dier, treed uit je schaduw, wat zit je nog te mijmeren hier, er is brood, je spelen, ga, loop niet in dood spoor mij achterna, je verlangen versleten tot schrander dier, wat doe je nog hier, het is om even hoe je mag heten, toch zal ik je strelen, om zovele dromen met je delen, de zwakheid van je kracht, tot mij zal blijven…

Rood en wit ze vechten door plaatsen mij op een dood spoor. Stil en gelaten geef ik mij gewonnen deze tweestrijd oneerlijk begonnen.…

spoor…

Daardoor liep haar leven totaal op een dood spoor. Hij had een bord voor z'n kop en accepteerde geen nee. Maar zij sjouwd haar verdere leven die zware last met zich mee. Ze is bang geworden voor mannen en wil er niks meer van weten. Omdat zij door het woordje nee het "vroeger" niet kan vergeten.…

Verlaten dier, treedt uit een donkere schaduw, wat ligt je nog te mijmeren hier, er is brood, je spelen, ga, loop niet in dood spoor mij jezelf achterna, je verlangen in te dammen tot schrander dier, wat doe je nog hier, het is om even hoe je mag heten, of hoe ik je kan strelen, om alle dromen met je te delen, de zwakheid van je…

geweldig deze loop, wat een decor dus waarom zou ik al mijn krachten slopen door als een haas zo haastig te gaan lopen ik heb de tijd, gaat u maar rustig voor verwacht van mij geen spetterend record ik ben geen zwarte parel uit de tropen maar tegenvoeter van de antilopen mijn loopbaan zit volhardend op dood spoor mijn Adidassen kleven aan…

Je gaf kleur en vorm aan een onbegrijpelijk avontuur, waar ik in vol verstand naar adem moest happen om niet op dood-spoor te worden geparkeerd onduidelijk waar ik was beland, als ik dacht je niet meer tegen te komen en in de verte te zien verdwijnen, werd ik door je lust tot leven gegrepen, als een lopend vuur, vlucht ik in je armen onbegrijpelijk…

Het was aan het eind van een dood spoor waar ik jou uiteindelijk verloor. Ik verzocht alle treinen die zouden komen harteloos, te laten razen over al onze dromen. Ik liet ze denderen, dwars over alles heen. Hoe jij ging en ik, uiteindelijk, geheel alleen.... uit jouw leven verdween.…

spoor te laten staan de middelmaat lijkt hoogste goed maar is dat ook zichtbaar op hun gelukzalige heerlijke snoet…

het tunneltrauma knaagde almaar door diep treurig waren slapeloze nachten de ziel was aan het einde van z’n krachten zijn leven raakte kermend op dood spoor de zinnen werden lange jammerklachten de blik verstrakte en het hart bevroor z'n Haagse trots ging met de lach teloor het hoofd was zwaar van sombere gedachten het lijden werd de eiberzoon…

spoor wat kan ik nog doen en vooral laten nu zelfs ik de weg niet meer weet kon ik maar even met iemand erover praten Ze zeggen wel, komt tijd komt raad maar ik heb geen tijd het is nu en niet later ik ben mezelf even kwijt…

De dood is oranje net als de zon. Dood spoor van binnen verbrandde zijn huis zoals vroeger de zon in Zuid-Frankrijk. Daar, hoog in de Alpen, waar Hannibal ooit met zijn troepen trok, voerde hij vlinders dronken met suikerwijn. Wat hebben wij toen alle drie gelachen.…

de mens in je stierf toen je niet wist waar je was, wie je was Pijn en verdriet voel je niet dat namen wij van je over de dag dat je vroeg wie we waren In je lichaam trekt de dood sporen schitterende ruimte onder je schedeldak vervalt tot tombe vol rag Het is verschrikkelijk hoe kan een mens dit verwerken hoe kan een mens dit vergeten…

spoor.…

spoor.…

spoor ik weet alleen van een privé grondeigenaar die maakt bezwaar wil geen wandelaars op zijn land hij is de baas jammer maar helaas…

smeedt waarmee de tijd wordt bekleed langs euforische en onveilige signalen de losse eindjes in loom refrein gekneed zonder de bestemming daarin te wegen, onbewust of ik mij door een cadans laat dragen en of ik op dood spoor ben gerangeerd, niet te weten nooit aan het eindpunt gedacht, weinig balans tot op het dooie punt, stel die stap…

reed mijn tank tot sint Petersburg stelde mij voor hoe het was in hun natuur te kijken te tonen dat doodgaan niet zo erg is wanneer ik zie dat het kruispunt steeds op een dood spoor loopt was ik mijn handen en weet dat er andere wegen zijn maar…

Als strijklicht in het verre morgenblauw in stiltes van de kleuren van de aarde sta ik ietwat beschonken op de uitkijck en zie in 't uur der wolf de martelaren hoor wildzang op dood spoor in hemelhuizen waar bruusk het vrije woord ontsnapt aan 't hart is wu wei de vergever of de dood...…