Alle inzendingen over eenpaar

Eenparig was het Stel voor de notaris Verschenen Maar direct daarna Nam ieder voor zich Schielijk de benen En was langs het Hazenpad verdwenen…

Het loopt met die medailleoogst wel los Het koor van sceptici juicht weer eenparig Maar wat vergeten is, was zeer voorbarig…

Meisje, als ik u mag wezen omtrent, Al stonden de sterren aan het firmament, Zo is, als dag, de Hemel klaar: Maar als ik van u moet zijn absent, Al scheen die Zon nog zo excellent, Zo is het nacht voor mij eenpaar.…

daar waar stilte spanning trekt ontbloot leegte in tijdloze traagheid zijn verschijnen hun eenparig bewegen schokt de werkelijkheid door het loslaten van de leefbare basis in kantelmomenten verliest bestaan zijn pijlers en worden perspectieven van hun toekomst ontdaan wie stopt dit apocalyptisch zwarte gat dat in de schepping…

wat is overgebleven van weerzien en wederhoor   sinds grijze regen de periode die we 'voorlopig' noemden in hemelwater verdronk   het hart meer heeft gedragen dan 'n kinderhand aan knikkers   honger is gevoed met ontberen, eenparig in rechte lijn   volkomen voortdurend, nergens halverwege   terwijl leeftijd passeert en onze ogen dichten…

langzaam verandert tijd in lichaam in huis zonder steen bloemloos gebrandneteld tot eikenhout langzaam verandert een gesprek in roddels bij de koffieautomaat blijkt perkament papier te zijn en een testament zonder wil voorlopig is voortijdig maar eigenlijk nooit wel opnieuw steenloos, alleen gedachte eenparig en op een plek zonder plaats…

heb je geoogst nieuwe voren geploegd maar je land ligt nog braak heeft de lente tegoed toch schijnt de zon en groent de natuur maar jouw zwart ligt erbij alsof de winter nog duurt waarom kon je niet groeien in de herfst van de zomer je rijpte volop en kleurde zo mooi in de wind van je dromen ik heb me vergist dacht je meerjarig eenparig…

ik kende de afgrond in afzet en wist het langdurig zweven zag het trillen en beven van opwaartse druk langs scherpe stukken rots voelde het eerste scheurend contact van huid als het rode bloed spat sneller werden rotaties in het hallucinerend eenparig versneld gaan zwart overheerste in afgesneden lucht op mijn laatste fatale…

bewaar dromen op sterk water verzuring zal ze houdbaar maken verstand verdringt alle persoonlijkheid het duistere puntje in het licht reikt haar charmante hand naar mij uit ontkenning stroomt langs mijn aders terwijl ik kloppende onjuistheden opsom openen haar gesloten ogen dichtheden vertrouwde geborgenheid verscheurd mijn hoofd draait eenparig…

amper belicht wentelt het noorden rond mijn schaduw strekt zich, lacht zich een stuk in de open winternacht waar de leegte galmt met woorden maar de vrieskou wreekt zich toch niet als de vorst nog bloed laat stromen en mijn grijze ziel de verloren dromen bewaart en ik bij zinnen ben nog waar stemmen éénparig klinken zoals de glazen…

in zichzelf gekeerd vloeien dagen ineen, net als nacht en waken water lijkt van weinig gewicht zo in een glas verzameld van vette vingers en lippenstift verweesd echter, gevangen door drukkende angst eenparig af te zinken naar zandige bodems bovendien verwikkeld in onbeschreven toedracht van de vrije val in gapend grauw boezemt vloeibare…

Ik reed als een gek om thuis te komen en met mijn lief eenparig weg te dromen. ZONNELEEN De episoden van Amos…

Zoon, die, door Gods beleid, de kloeke vinder zijt van dezer gangen onbewegelijk bewegen: hoe 's werelds slingeren u gaan moog', mee of tegen, heb haar eenparigheid voor ogen te allen tijd.…

blijven haken aan het woord van dank en genitaliën zich kruisen aan de beweging van het spel de fantasie is als een drone in de vlucht naar het ongrijpbare en dromen maken het hof naar de vallei waar orgasmes vloeibaar tot in woorden worden gesmeden dan is de beursgang van hand naar achterzak als een oubollige beweging gedoemd tot een eenparig…

- Nu doen wij opnieuw de nektar In de heldre beker branden, En nu roepen wij eenparig: 't Vaderland! . . . . de bekers klinken, En een traantje van verrukking Mengt zich met de druivennektar.…

o Mochte 't, immer voort, eenparelijk verblijden; een borelingske zijn, dat lacht, ten allen tijden, zo 't nu doet; onbewust, het muilke rood en rond, waarom zo lustig lacht zijn tandeloze mond!…

Zacht hoor ik een bries door wonderschone kleuren in eenparige samenzang van den en eik haast word ik bedwelmd door de frisse herfstgeuren en overal een bont tapijt waar ik ook kijk alsof de natuur nog eenmaal feest wil vieren trekt zij nu haar kleurrijke feestkleding aan wil zich met het vele pracht en praal sieren toont de rede van seizoenen…

Voor aller eeuwtijden vereenden zitdag Waar elk verschijnt en op zijn oordeel wacht, Staat boven blinde blaam en wuft wieroken Eén mensenkind eenparig vrijgesproken, En van verklaard lichteffen voorhoofd lacht De hoge onschuld van Schoonheids heilge middag. -------------------------------- uit: Sonnetten (1920)…

Men overweegt met veel beleid; Besluit dan, met eenparigheid, Een ander te engageren, En om de oude, dove man, Die nu toch niet meer trappen kan, Eervol te pensioneren. Maar toen de schout hem dit besluit In scriptis kwam vertellen, Roept hij terstond weemoedig uit: ‘Waarom mij dus te kwellen?…

Dans, dans tesamen een rondedans met hand in hand en hooggedragen omrankende armen en op een trage zangwijze het voetverzetten thans, rondom het meisje, dat er jarig geworden is en zij eenparig omgaven en dan in elkaar schakelden zij de tengere handen, tilden ze op als een guirlande, waren er met hun omgang klaar; vriendelijk, tederlijk…