Bathys

in zichzelf gekeerd vloeien dagen ineen,
net als nacht en waken
water lijkt van weinig gewicht zo
in een glas verzameld
van vette vingers en lippenstift
verweesd

echter, gevangen door drukkende angst
eenparig af te zinken naar zandige bodems
bovendien
verwikkeld in onbeschreven toedracht
van de vrije val in gapend grauw
boezemt vloeibare aarde bezwaar in,
ontegenzeggelijk

ook al ligt verzamelde regen als versteende zee
in vergrendelde diepten verscholen

ontreddering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 1 stemmen 58