Alle inzendingen over gebrekkige

gekwetst kreupelhout een gebrekkige liefde stervende natuur…

SMOKESAUSAGE AND LITTLE HAIRDRESSERS ziet men op de kaart staan, en dat blijkt dan warempel om "rookworst met kappertjes" te gaan, TURNBITCHES zijn "wentelteefjes", verrek ! en NOODLE DISK is een "bamischijf", te gek ! en als dessert raadt men BATTLECREAMPIE of "slagroomtaart" aan ...…

Gij noemt een Bultenaar gebrekkig, zonder reden: Bedenkt eens wat gij doet; Weegt zijn en weegt uw leden; Een bult is geen gebrek, het is een overvloed.…

het was bomen bloeiden berken stonden in blad weilanden leken op een uitgestrekt groen tapijt waarop de zon gul en warm haar licht strooide bovenop de heuvel van het beukenbos schitterde een uitbundige eik haar bladerdak was een troostende moeder die bescherming en verkoeling bood aan wie geborgenheid zocht het werd het beukenbos…

In vervlogen tijd, als door de wind geduwd een mensenleven vaak te vlug, ideeën in je hoofd, plannen gemaakt, zoveel nog, wat je had willen doen. Door ziekte plots geraakt, geen weg meer terug, bedolven onder pillen, het leven geluwd. Leef jij het leven, dat je niet zou willen. Vervaagde kleuren, verwelkte bloemen die niet meer geuren. Geen…

Ik liet mij niet zo verdwalen tussen het gebrekkig zijn en het gebrekkige zijn. Ik gaf mij broodkruimels om de weg terug te vinden, al weet ik niet welke weg dat was en waar die eigenlijk naartoe ging en hoe die heette.…

De goot jouw huis slapen langs de weg schamele bezittingen onder een gebrekkig raamwerk van stokken en zeil barrevoets zoeken tussen restjes en vuilnis naar iets te eten wat een contrast tussen arm en rijk…

(Een hoop ijdelheid) Virtuoos doch afgeleid toont zijn kunsten achteloos Onderdaan der ijdelheid Roem en rijkdom- gekkigheid Om den brode nodeloos Lust als broze paria Publica hysteria Aanbidden van gebrekkigheid…

op de avond dat de wind alles wegveegt wat op haar pad komt los ik op in de grijze straten trek ik zigzaggend de lijnen door naar de modder van een gebrekkig bestaan kauw ik trager en trager op gedachten hoeveel vergezichten nog van de wereld verwijderd?…

de geur van vers gemaaid gras verbloemd het dorre leven in dit hof, dat nimmer groen was zoek ik huisje nummer zeven een bord geeft wat weg is aan Lindeplein slechts een gegeven ik zie geen linde staan maar wel huisje nummer zeven daar versteend meneer van Lem hij was wat achter gebleven de gemeente metselde hem in huisje nummer zeven…

Rotsvaste muurbloem bloeiend hout aan de zon verbrand breed omstrengeld verwarmd het goed bloemkelk in kleur geschoond aan de schaduwkant vals herinnerd mijn gebrekkig loopvermogen stampvoetend verschijnt een blos op verbleekte wangen nieuwe geur verspreid zich als stuifmeel door de lucht loopvermogen kentert in een laatste vlucht.…

Mijn bloed is stil Tekent grijze randen Sneller en sneller De tijd verzwaren Zwarte aarde is vertrapt Kreunt verbeten tranen Keer op keer Kwade daden Grauwe handen Wandelen de dag mee Heel even De stilte aanvaarden Een hol slapen Camoufleert gebrekkig Nooit meer Voortvluchtig stamelen…

Er was een klap Het werd duister voor mijn ogen Het ging ontzettend rap Ik voel me genept en bedrogen Ik vraag me weleens af Of de man die plots verdween Nog weleens denkt aan de straf Die in mijn leven verscheen Hoe kan het zo zijn dat ik hiervoor moet boeten Totdat ik van de aardbodem verdwijn Gebrekkig door het leven zal moeten…

gezangen heiligen die op hun sokkel al eeuwen aan pilaren hangen rook de geur van dennenbomen tussen wierook en de hoogste orgeltonen bad zonder te denken de vertrouwde woorden zat en knielde naar het ritueel behoren maar mijn geest vloog als een vredesduif de brandhaarden voorbij waar kerst kapot geschoten was en ieder in gebrekkig…

Ze blijft gebrekkig overleven. Waar haar zaad de aarde roert, zal het tijdloos rusten. Ooit komt ze explosief terug op andere grond. ’s Avonds balsemt hij en bouwt haar mausoleum. Hier mag hij traag ademen. Het schrijn van klaproos draagt altijd haar kleur.…

alle bestaan is de grootste zegen voor menselijk gemoed in alle ernst meelopen aan Jezus' hand wijst het pad door goed leven dat zich elke dag hernieuwt ofschoon het merendeel van de samenleving de Heiland der wereld in naam niet zal kennen dringt Diens wil steeds meer door in het daagse werk van hen die zich geven aan zorg voor gebrekkigen…

geniaal blijft eigenlijk vrij normaal immers het geniale element vat per keer slechts 'n fragment weest dus niet bang voor de banaliteit van gebrekkig weten de specialist weet niet wat generaal is de generalist niet wat speciaal is zelfs de encyclopedist die per letter waarheid vist vangt maar fragmentarisch weet dan nog niet…

gezaaid ons machteloos slaat ook nu nu dit kind waarvan een de ogen onbevangen straalden ons de harten openbreekt schermutselen wij met vergeefs tumult wegkijkend van de wereld schreeuwen wij haar stil het schuldig geweten met de wijzende vinger ook nu nu dit kind de veilige haven in zicht tot dood verdronken is doet ons het gebrekkig…

ik kende al je repertoir je koos voor blond en halflang haar de ogen wat geloken in praten klinkt de hapering de woorden iets gebroken emoties in onhandigheid die jij maar snel aan zijn gebrekkige ervaring wijdt je wilde hem zo graag de jouwe maken door hem met volle zachtheid te gaan raken maar hij ontweek je alle keren in…

Afstand is geen vervoer, gebrekkige toegankelijkheid, apparaten niet kennen, juiste woorden missen. Afstand is weg raken, steeds zoeken naar, nabijheid begeren, dun ijs willen betreden. Afstand is verwijdering, procesmatige ontbinding, in elementen uiteen vallen, onwelriekend achterblijven.…

Nee, ons vergeven is gebrekkig en vergeten kunnen wij nooit ook al lijkt het zo eenvoudig het werkelijk vergeven én vergeten wordt alleen door God voltooid.…

En ik, gebrekkig in mijn woorden. Van al waarover men niet sprak, te veel waarover werd gezwegen. En ik, geen moed, dit zwijgen te doorbreken. Vandaag zag ik mijn zwakke kant mijn sterkte heeft 't zwak niet overwonnen beiden hebben gehoord, gezien en ook gezwegen vorming heeft een lange weg te gaan.…

wat ook ik fout doe zeg het mij maar sla mij niet wat ook ik verkeerd doe toon het mij maar straf mij niet wat ook ik gebrekkig doe leer het mij maar pest mij niet wat ook ik doe verlies mij niet opdat ik mij koud voel verlaten en alleen wat ook ik doe wees niet zo hard dat ik mij angstig voel bang en verlaten wat ook ik…

glijden als witte zwanen, ademloos verbeeldt in menig ziel, dor en doof, verstijven we in onze wanen in de onleesbaarheid van ons profiel, zijn de blinden zieners of ben ik een blinde dichter, of weeg ik zwaarder, maakt de last niet lichter, voor mijn passie voor de dubbelfluit, ik bespeel de onrust die de geest verdooft, in wezen voor het gebrekkig…

deze treinreis is een oneindig gebed van smerige perrons en gebrekkig staal het tierige groen heeft ook zijn verhaal ik geniet van dit wonderschoon boeket het is vooral hoogbouw die met me reist zich heeft geworteld in het stadse land dat een pagina krijgt in de ochtendkrant waar een critica op haar schoonheid wijst een herfstig park schuift…

Abdij, gebogen, gedrogeerd, Schuifelen zij die pech hebben gehad De psychiater spoot hen vrijwel plat De vrouw vervolgt haar pad vrij onverveerd Zíj is veel minder in zichzelf gekeerd Hoewel ook zij haar zwakke krachten mat Traande bij wierook- en wijwatervat En worstelde met God als Jacob deed Vertelde mij mijn vriend de Kathedraal Gebrekkig…

maar ook in eenvoud geloof je ‘t als een kind Je luistert naar je Redder je zoekt niet maar je vindt Geloven lijkt zo simpel indrukwekkend, vol van hoop En ieder mag het horen van je redding, van je doop Je schreeuwt het van de daken in onduidelijke taal Je ogen zo vol liefde vertellen je verhaal Men heeft het vaak te doen met gebrekkigen…

De liefde is niet slechts voor uitverkorenen, maar voor iedereen, ook de meest gebrekkigen. En ik durf zelfs te stellen, dat juist de meest onaangepaste armoedzaaiers veelal de meest ware kunst en liefdesgenotzaligheden hebben geleverd.…

Laaggeletterdheid is een probleem. Het aantal functioneel analfabeten is groter dan ik ooit heb kunnen meten. Ze functioneren slecht in ons systeem. Al onderschrijf ik dat probleem van harte: mijn ongenummerdheid speelt míj vaak parten.…

Woorden hebben in feite geen enkele waarde: het is gebrekkig uitdrukken van al dat is gaan mislukken in mijn leven. Ik kon geven, maar het had geen enkele waarde, voor ieder. Dus: de gedichten, de woorden hoorden geen échte waardering.…