Alle inzendingen over gedeelde lucht

lucht…

Lopend langs de boekenkast dringt het nu pas echt tot me door: alles is gelezen door hem en door mij Een heel leven boeken en muziek Niemand op deze wereld die mij zo na was…

Gedeelde smart Blijft gedeelde smart. Zo ook de zadelpijn. Lucht van dennen En parelnat. De veluwe. Ik wil in bad.…

ruisende requiem van vrolijke klanken een blijde lentegaard toont de keukenhof al zestig jaar zijn schoonheid in miljoenen bloeiende bloembollen dat loutert is ontwaakt in het zonlicht van liefde der noeste arbeid die door mensen handen is aangelegd mijn vreugde toont dankbaarheid tot ver in de namiddag op voeten die dragen van gedeeld…

in een lange verbintenis delen we duizend rituelen veelal zonder woorden meer dan eens hebben we alles gezegd gemaakt geplakt geknipt en verzwegen en op de achtergrond een weemoedig zingen over de dwaze dingen die we deden…

Wij dachten toen wij elkander zagen laten we samen tot een orgasme komen en voor eeuwig in die gelukzaligheid blijven maar voor wij het wisten waren wij alweer voor elkaar verdwenen en zoeken wij een eeuwigheid naar elkaar en die gelukzaligheid wij voeren langszij maar wij wisten niet hoe wij bij elkander aan boord konden springen…

Vandaag, werd lucht adem voor me. Morgen zal alles anders zijn. Vlinderlichte zoenen op mijn wang. Gebaren teder en zacht! Gisteren is weg. De schaduwen ze verstikten zichzelf! Geen angst of bitterheid meer. Ongekende rust, ze beheerst me. Morgen zal het anders zijn. Mijn dromen ... Ze worden gedeeld!…

Zoveel heb je mij gegeven Ons leven in elkaar verweven Alles deelde je moeiteloos Jij wist het altijd feilloos Met een blik zo doordringend Lag je bij me, altijd spinnend Mijn boosheid kon je delen Met mijn glimlach kon je spelen Zoveel heb je mij gegeven Mijn leven was ons leven Zonder ook maar iets te zeggen Durfde ik mezelf bloot te…

het licht haalde ons uit huis toen de zon besloot te schijnen ze kleurde onze woorden in we namen de tijd met eigen handen en voeten gaven we vorm aan gedeelde herinneringen waarvan we nooit zouden weten hoe het eigenlijk was geweest…

Hartstocht die vonkt, Onblusbaar de vlammen Van lust - Razende storm Die met tegenzin Slechts gaat liggen, Gedeelde hartstocht Die liefde is gaat heten Waarin jij mij Levenslang omarmt en Die blijvend onze lendenen Verwarmt…

Je hebt pas echt weet van leed als leed jou of anderen niet vergeet Jouw beet houdt en niet meer loslaat of het leed van anderen!…

Ik wist het, maar kon je niet zeggen dat je onverwachts op reis moest een dief in het holst van de nacht me achterliet met te veel vragen Heb je niet meer kunnen vertellen hoe ik me met je verbonden heb in gedeelde tijd voor je zo verdunde je huid steeds witter werd Je ging als een luchtvaartballon dreef weg omhoog in de lucht zonder geluid…

Ik heb de blauwe lucht gezien, iets meer bewust - misschien -…

Is er de ruimte, gedeeld en ondeelbaar, gewoon om er te zijn, voor allen, als drinkbaar water, en omdat niemand zonder kan.…

Verloochen nooit je afkomst Wees trots op wie je bent Beleef het leven als iets wat Begin noch einde kent…

Haar gestalte is sensueel Een paradijs van puur genot De eerste stappen op Cyprus Het eiland van Aphrodite Verblijfplaats van veel geliefden Die een kort leven met zoetheid Zien betoverd.* Moskeeën en Kerken: Turks en heel veel Grieks Nicosía. Mandolines Veel bespeeld en heel erg mooi Iconostase in mooie, kleine kerk Als voorgerecht…

Aan de donkere lucht Schijn je elke nacht, Elke avond ben jij het, Die mij welterusten lacht. We hebben niet veel gedeeld, Veel spijt heb ik daarvan. Maar dan opeens heb ik het gevoel, Dat ik je niet missen kan.…

Als we samen onze gedeelde cellen vernietigen, Als het ware een gedeelde vijand, Komt het dan goed? Ben jij dan terug jij en wij terug jij? wij, die niets delen behalve wat we 'liefde' noemen.…

De Hamer van Onrecht Wanneer ik naast je zat, het bed een eiland van stilte, voelde ik de dreun — de hamer van onrecht die zonder waarschuwing viel. Sommigen huilden, hun tranen echo’s van een strijd die al verloren leek. Maar jij draaide je hoofd naar het mijne, je hand trillend, en fluisterde zo zacht dat alleen mijn hart het kon horen…

De lucht kleurt lichtpaars, Met poëzie gevuld, Gedachtelang. De avondhemel, In eenvoud gedeeld, Schrijft licht neer in jouw ogen. Zachtjes zoekt de wind jouw armen, Nog mooier dan de zee, In mijn dromen. De zoete geur Van onbegrensde liefde, In jouw ziltsmakende huid geboren.…

Die waterkou moet de lucht uit desnoods door een flinke bui want deze venijnige kou, ik zeg je: dat is helemaal niks voor mij!…

waar de vruchten van de aarde samen worden gedeeld wordt de warmte van het leven dubbel ervaren…

zongebleekte lucht vervagende regenboog bewolkte kleuren…

Dansende deken door de lucht Bevrucht mijn ogen met jouw water Doorzie de dingen vanuit jouw optiek Zo hoog en droog, vooruit geblazen Grijs en grauw, een kleurenpracht Laat de zon nu door en maak de wereld Vrolijk als een kind dat met wolken Altijd buiten wil spelen. En Voor eens en voor altijd in jouw armen Wil liggen.…

Ik ben lucht voor mijn vader in een hoekje getrapt en vergeten.... Ik ben niks ik ben niemand en nergens toe in staat dan te janken in m'n slaap.... Zie mij kijk maar goed van voor naar achter ik spring in het rond.... Maar daaronder koud en kil warmte ken ik niet want ik ben de lucht die ik adem niet waard…

en dan ineens is alles weg verdwenen zonder reden geen zicht meer op wat was of ooit pretentie had te zijn opgelost is de verwachting dat stilte voor zichzelf sprak geen wonder, zonder stem is nog nooit iemand gehoord een spiegel komt pas in beweging als een voorbeeld wordt gesteld alleen, waar is de beeldvorming van een ongrijpbare illusie…

Ik ben een handje lucht dat wordt weggeblazen door een zuchtje wind vervlogen, vergaan en voor altijd Weg…

als lucht ondoordringbaar uch uch maar lucht is maar uch uch waar?…

toch komt er een straal licht door de wolken heen de lucht is net een portret wat iets vertellen moet donkergrijs scherp besneden langs het wit en blauw het wordt iets warmer op een gezicht ergens in de wereld wat een klein beetje licht niet doen kan voor je gemoedstoestand onzichtbare lijnen scheiden alles en iedereen van de ware wil…

het zingend lied blijft in de stilte hangen bij de grote ruimte van geschreven gezangen die men in de wereld klinken ziet tegen de lome luchten van vervuld verdriet…