Alle inzendingen over gewogen

de laatste stap in het onbewuste wezen, het kunstlicht van zon begeren ondeelbaar avontuur de gekrompen tijd te vrezen slechts een gezicht in de menigte te waarderen en op de pluimage te worden gewogen.…

men weet zich gewogen en te licht/zwaar bevonden (de keuze is aan u) zelf weet ik er alles van des dichters verzen worden dikwijls gewogen en wanneer het tegenzit woorden te licht/zwaar bevonden en het incasseringsvermogen op de proef wordt gesteld dan schop ook ik wel eens ergens tegenaan…

De twijfel als volgende schaduw over het pad, het doel dat ik blauw in de verte zag, lag verscholen achter luchtkastelen, die blijven onbereikbaar. Zorgeloos was ik vertrokken, met handen aan weerszijden, strijkend langs het goudgeel koren die bogen, werd ik keurend afgewogen, ik vertrouw de richting niet, alles blijft onherkenbaar…

de god van de dood legt de luchthartige veer op de weegschaal neemt behoedzaam het hart plaatst het naast de veer het hart houdt zich vast Anubis schudt mismoedig het hoofd: hart je hebt zwaar getild aan je bestaan je legt teveel gewicht in de schaal enkel het hart, het vederlichte viert de lichtheid van de dood…

Gedompeld in een droom en badwater wordt ik wakker, de hond kijkt vol meelij op me neer, schudt de kop en werpt mij een reddingsboei waarmee de stop uit de afvoer wordt getrokken en ik terugvloei naar de realiteit, ik belees z’n ogen dat ik ben gewogen en wat hij denkt: Ach, wat ben je toch een stakker.…

De apen met hun wonden gewogen en te licht bevonden…

Het is beslist, als men alles wist en alles wordt gewogen of het wel of niet had gemogen, er uiteindelijk niet kan worden beslist. Want het geweten Kan nooit alles weten.…

gewogen en te licht bevonden woorden raasden door mij heen ik heb ze letterlijk verslonden en toch vond ik er geen die beter zijn dan zij die er reeds stonden.…

Draaiend stilstaand onvermogen Tikken beelden in mijn brein Blikken stringent gewogen Draaiend stilstaand onvermogen…

Elke vrijdag wordt het lettergewicht zwaarder gewogen opdat de verlichte dichter zich niet vertilt. Inktzwart weegt hij zelf het zwaarst.…

Duisternis brak open kwamen nimfen aangeslopen getekend in de volle maan achter hun schaduwen vandaan, maakten de gewelfde dijen lichter in de koele nacht stijf bijeen liepen daardoor wat dichter langs schaamteloze blikken heen nagestaard door oude wolven, met bloed doorlopen ogen, in de ruige pelsen van hun aard, in korstig kleed gedolven…

schalmen geschakeerd verbonden uniciteit in sluitend geheel gewogen door kiemende zaden additief aan energie verantwoordelijkheid gedragen te worden geheel zijn…

Kijk niet te vaak achterom Wat achter ons ligt werd te licht soms te zwaar gewogen, is in en buiten ons om voorbij gegaan. --------------------------------- uit: 'Langs de vloedlijn', 1989.…

Een wezensvreemde overdracht vindt plaats in negen maanden als de zaailingen van verre vaderen worden geoogst, gewogen en te zwaar bevonden heb ik met enig tegenwicht mijn evenwicht hervonden…

Op de harde eikenhouten banken, waar ik onze Lieve Heer mocht danken voor het boze woord van de dominee, kreeg ik net genoeg pepermuntjes mee om een frisse smaak in dit bang geloof te behouden voor mijn laatste bede, toen ik de griezelig diepe kloof tussen leven en dood had overschreden en mij meldde aan de gouden hemelpoort met mijn naam…

steeds vals schopte tegen schenen met van drift onhandelbare benen was allergisch voor de zachte hand van mens en overheden die het altijd beter deden waar opvoeders de zere plek masseerden van stoten en proberen kreeg ik de kat omdat ik voelde welke doelen men met ons voor ogen had nooit heb ik mij geschikt altijd zelf gewikt en gewogen…

Waarin jij mij En ik jou herkende, In de gewogen beslissing Van het moment - De tijd die zich niet Langer alleen voor jou Of voor mij uitstrekte, Maar voor ons samen, Tijd die we gingen delen, En liefde die ons verbond In de tijd, zo lang Die ons gegeven is…

op de Grote Weegschaal wacht de serene Veer van de Waarheid op het mensenhart dat aan de andere kant slechts in hebzucht door kan slaan monsters verslinden harten die aan zware Cupiditas lijden dakloze zielen vullen de zakken met mineralen gedrenkt in bloed geen pijn is groter dan kijken en zwijgen het bloedige verhaal moet…

Het leven lang Heeft men over Mij, mijn werk, Over wie ik was en Wie ik werd Eindeloos Gewikt en gewogen - En hoe vreemd toch, Waar de kinderen In de klas louter Lovend hun oordeel Uitten, werd ik Door het werk en De mensen die in Mijn werk werkten, Die zich soms Collega's lieten Noemen, dagelijks Gewogen, en altijd…

't Verschijn' gerust, al is 't niet groot: Wordt Eikenschors bij 't pond gewogen, Men weegt Kaneel bij 't Lood.…

Het gaat met onze straatburgers heel goed: Ze worden hier in Groningen gewogen En zijn ze veel te dun in onze ogen Dan worden ze verplicht flink bijgevoed. En als ze veel te dik blijken te zijn Dan gaan ze noodgedwongen aan de lijn.…

als op eieren balancerend loop ik heel voorzichtig op mijn tenen daar woorden zwaar worden gewogen is spontaniteit stervende instabiliteit verbleekt alles van waarde zijnde en kleurt de hemel grauw…

Ze lag al onder vuur sinds 'Scheveningen' Dossiers die stapelden zich hoger op De vonkenregen kostte haar de kop En zonden, die haar wethouders begingen Haar erfenis een spoor van onvermogen Te licht bevonden en te licht gewogen…

Ik kreeg van mijn uitvaartverzekering Bericht dat ik nu elk jaar word gewogen En men mijn premie telkens zal verhogen Als blijkt dat mijn gewicht naar boven ging Maar niet dat men die premie zal verlagen Als straks de dragers minder hoeven dragen.…

zoek geen schoonheid in bedrogen ogen zij kijken zonder glans de kilte heeft ze gewogen en naar de schaduw geleid daar spreken dorre takken met zout getraande bladen over desolate vlakten die als verstomd hun verleden verraden…

Daar sta je dan: de toga moet nu uit Geteld, gewogen en te licht bevonden Geschrapt van het tableau door zware zonden Infaam en tevens een abject besluit Zeg Bram...heb je het al eens zo bekeken Je slaapt misschien veel beter zonder deken…

geijkt gewogen en getoetst de maat genomen en te licht bevonden kwetsbaar trachten wij ons vast te klampen aan elkander... wanneer we houvast vinden noemen wij dat soms liefde…

Als u het jaar met bubbels af gaat ronden En heft daarbij een glas van Albert Heijn Besef dan dat dit nepkristal kan zijn Geen lood: gewogen en te licht bevonden Zo wegen - aan het einde van het jaar - De laatste loodjes ook voor Appie zwaar…

Eerst is het wit dan worden handen en voeten gemaakt een liedje gezongen Woorden worden gewogen opgeblazen en vastgezet met dunne draadjes aan elkaar geregen Een gedicht is een vis die zwemt in het blanke gezicht van de maan Luister: de vis zingt…

Eerst is het wit dan worden handen en voeten gemaakt een liedje gezongen Woorden worden gewogen opgeblazen en vastgezet met dunne draadjes aan elkaar geregen Een gedicht is een voorn die zwemt in het blanke gezicht van de maan luister: de vis zingt…