Alle inzendingen over ik zit te wachten me

Zitten en wachten mijn dobber steeds roerloos stil plotseling....hebbes!! (foto uit eigen collectie)…

kijk hoe ik hier nu zit te wachten mij voed met tot zolang oeverloos overloop hondsmoe van het er doorheen zitten sta ik dan toch maar langzaam op vreemd er gebeurt niets en toch beweeg ik hemel en aarde…

Ik zit te wachten op mystiek een beetje misschien is het er misschien is het er ook niet sigarettenrook kringelt naar de hemel en ik wacht ik denk aan slakken zonder huis die zich teder vastzuigen aan elkaar en ik weet niet of ik denk als ik dat zie…

Ga zitten en wacht op een herinnering Roep geen herinnering op want het is geen soldaat Commandeer geen herinnering terug het is immers geen hond eerder een vleermuis in de schemer Komt er dan iets ? Vast wel.…

Je zit te wachten in een AZC. Het lukte je de oorlog te ontvluchten. Hier heb je geen gevaren meer te duchten, alleen de traagheid van de IND. Waar wij massaal naar zelfontplooiing streven verliezen zij weer jaren van hun leven.…

ik zit en wacht op de woorden die niet altijd vanzelf komen jouw herinnering blijft echter als een waterval  mij verkwikken de jaren draaien door en door vergeten wil en wordt jij niet dankzij de woorden die jij reikt door ons jouw hemel te openen…

dat ik jou wel zag zitten. Ik zei van niet, Maar dat ik wel open stond... voor veranderingen. Wat nou als ik, je nu wel zie zitten... Om wie je bent en hoe je bent, niet meer en niet minder! Ik weet alleen niet, of je daar op zit te wachten. Een meid van 17, die meer van je wil... Niet voor de lol, maar serieus...…

kou ging hem in zijn botten zitten het wachten op de bank een bevroren zaak tijd was het dat de vorst met verlet zou gaan zodat hij van leer kon trekken invallen bij het eerste fluitsignaal van winterkoninkjes die het speelnest verlaten om hem luidruchtig bij te staan…

De avond draagt het licht al naar de nacht wanneer ik aan het water zit en wacht - zoals een oude reiger die van vluchten moe zijn vleugels niet meer wil ontvouwen- tot verloren leven mij als een schim verlaat en in de ochtend dauw stil op mijn wimpers rust…

Ik wil liefhebben, Ik weet niet wie, ik weet niet hoe Ik wil getroost worden, Ik mag niet huilen, ik mag niet zwak zijn Ik wil schreeuwen, ik wil slaan Ik ben als een wild dier, die woedend in zijn kooi zit en wacht om uit te breken Ik wordt getreiterd, ik word verlamd Men is bang voor mij, Ik word opgesloten in een gesticht…

De koe die hier in Tallinn zit te wachten Op aandacht die zij – nogal wiedes – krijgt, Is fraai gebronsd, heeft goede zin, maar zwijgt, Al heb ik een idee van haar gedachten: “In Frankrijk hebben ze ‘la vache qui rit’, De Esten hebben mij, het liefst bien cuit.”…

Ik voel me bedrogen Voorgelogen Voel me verlamd Snap de greep er niet van Ga dan weer verder zonder discussie want ik besef mij de illusie Ik zit en wacht Wacht en zit En omarm de kracht van het stille verdriet…

Zij ligt, gesloten ogen de mond iets open alsof ze nog iets zegt haar lichaam is wat er nog rest en hij zit en wacht.…

verdriet verzachten nu is het alleen nog maar wachten…

nog eenmaal buigen in de beklijvende avondlucht de wind verspreid haar kille gedachten achtergelaten langs de vloedlijn komt het verlangen in golven slaat eenzaamheid harder dan de angst het verleden wringt zich in bochten haar gezicht in een doodlopende straat en niemand die zit te wachten……

Elke ster is een kijkgaatje voor engelen En elke ziel op aarde heeft een eigen ster Een eigen engel Dus als je troost zoekt bij iemand Kijk dan op naar de donkere hemel Verlicht door de sterren En denk aan die ene engel Die engel die op jou zit te wachten Die engel die door dat kleine gaatje in de donkere hemel zit te kijken Die engel diep…

ik strooi ze maar uit mijn gedachten omdat niemand er op zit te wachten geen stof en as maar de schepping nabij recht uit het hart natuurlijk een tikje apart want ze zijn niet te koop in een wereld waar ieders denken en leven in het maatschappelijke harnas worden gehesen prijskaartjes alles bepalen omdat status en macht alleen…

Minuten tikt de klok steeds weg Er lijkt geen einde aan te komen Ik zit te wachten op bericht Zal het ooit nog komen Uren tikt de klok steeds weg En de uren gaan steeds sneller Ik wacht nog steeds waarop ?…

als je even zit en wacht is het net alsof de wereld naar je lacht kraaien die luidkeels kraaien halsbanders die zitten te papegaaien lijsters zijn bedachtzaam de kleine pietjes in de veel te grote vogelkast zullen zij niet op een dag worden verrast de bonte specht tikt hoorbaar op een holle boom een meerkoet piept wat en oogt heel…

In lakenwit gehuld maar er nooit verscholen zit Of als een reiger die zit te wachten aan de rand van een sloot op wat er eens langs komt en aan het eind van de dag beseft dat er geen leven meer in zit - hij is dood Toch zul je hem ooit vinden heb geduld je weet niet waarin Het of Hij zich heeft verhuld ach in ben genegen om te zeggen…

Een vraag die me elke dag wordt gesteld Steeds diezelfde lege vraag En steeds heb ik ze hetzelfde verteld Want niemand zit te wachten Op wat ik echt voel van binnen Op de tranen die ik heb opgespaard Dus laat ik er niet aan beginnen Ik zeg goed hoor, prima En dat nemen ze zonder probleem aan Dan zet ik een valse glimlach op Om maar gewoon…

Als je erop zit te wachten, doet hij het veel te traag. Soms vliegt de dag je handen door en is hij om voor je 't weet. Soms heeft hij 48 uur, althans dat lijkt zo, of loopt hij dan soms voor? Gebruik de tijd, en doe het goed. Dat is de intentie van dit 'verhaal'. Een race tegen de klok verliezen we allemaal!…

Tranen rollen, ze omsingelen mijn liefde, liefde waar jij niet op zit te wachten. Tranen rollen, ze verdrinken mijn hart, een hart dat niet meer ophoud met smachten. Tranen rollen, ze vergezellen mij in mijn slaap, voor eeuwig mijn partner tijdens eenzame nachten.…

Je vriendin zit te wachten, je weet dat het niet kan. Toch ga je maar door keer op keer weer. Geen schuldgevoel hoor, je wilt zelfs steeds meer. Lopend je kamer in, een geur van seks en al. Hopend dat je lieve vriendin het maar niet merken zal. Onze spanning blijft bestaan en met haar heb je de band. Hoe pak je dit toch aan?…

voorbij stille dagen leg ik mijn liefde te rusten wijl de dood zit te wachten vretend aan mijn enkels als de zon akkers wakker schudt ontwaak jij tussen het beddegoed en oma's porseleinen potten vol tot aan de rand gevlekt mijn schaduw, nog warm woelt na in 't matras van heftige nachten zweef ik ergens tussen hemel en aarde…

niemand waarop zij zit te wachten of waar zij de deur voor open doet niemand deelt met haar de nachten alleen zijn voelt voor haar zo goed niemand waarmee zij wel wil praten of waar zij haar leven aan vertelt niemand waarvoor zij iets moet laten alleen zijn daar is zij op gesteld niemand die voor haar moet zorgen of waar zij zelf…

Vlucht ik naar mijn warme kamer Voel de stilte van de nacht Drink de thee en zit en wacht tot het licht de angst verjaagt.…

te wachten op zijn kans.…

Geperverteerde libido-gedachten In 't zogenaamde komisch snelsonnet Waar erotiek wordt op z'n kop gezet Is iets waar niemand echt op zit te wachten Wie van dat genre niet de humor ziet Geeft onze snelsonnetter van repliek... _______________________________ Ik word hier omgekeerd erotisch van...…

als ik zo schrijf spreek ik dan over de leegte vul ik die dan op met gedachten op papier en deel ik het met jou die op vervulling zit te wachten in de opgelegde stilte, van de namiddag, net als gister het voelt zonder meer arm in de aangegroeide kilte komt het binnen wanneer je mijn woorden tot je neemt ja, je hoort ze in het geluid…