Netgedichten

netgedicht (nr. 59.931):

Stil verdriet

Daar ben je dan
Aan de andere kant
Het voelt
verstikkend
verwarmend
Ik verberg mij snikkend
Achter mijn armen

Je loopt fluitend
bij me weg
Was dit een droom?
Of was dit echt?

Ik voel me bedrogen
Voorgelogen
Voel me verlamd
Snap de greep er niet van

Ga dan weer verder
zonder discussie
want ik besef mij
de illusie

Ik zit en wacht
Wacht en zit
En omarm de kracht
van het stille verdriet