inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.018):

Schaduwwacht

De avond draagt het licht al
naar de nacht wanneer ik
aan het water zit en wacht

- zoals een oude reiger
die van vluchten moe
zijn vleugels
niet meer wil ontvouwen-

tot verloren leven
mij als een schim verlaat
en in de ochtend dauw
stil op mijn wimpers rust

Schrijver: sacrajewa, 10 november 2010


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.8 met 12 stemmen aantal keer bekeken 472

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

lijda, 15 jaar geleden
zo berustend verwoord, deze schaduw wacht, graag gelezen.
kerima ellouise, 15 jaar geleden
onder wimpers blikt een herboren zicht...knippert het verlorene weg...mooi!
pelgrim, 15 jaar geleden
Prachtig gedicht!
ingridvoerman, 15 jaar geleden
Prachtig geschreven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)