Alle inzendingen over jan van veen

wa- ren geschreven Dan de puntjes op de 'i' om te publiceren Jan van Veens imposante stem droeg voor Luisteraars aan de radio gekluisterd Met dichtbundels, bij kaarslicht Begonnen mensen zelf ook te schrijven Gedichten van aanvaardbare kwaliteit Acceptabel en Niet zelden van bovenste plank Jan van Veen: eeuwig voortlevend in zijn…

Ik voel me leeg en in de steek gelaten In één klap heel veel vrienden kwijtgeraakt Pims levenswerk blijft nu onafgemaakt Ik hoor hem op mijn lijntje niet meer praten Maar de eigenlijke reden dat ik ween: We missen zelfs de stem van Jan van Veen…

jouw stem en een gedicht samen één Jan van Veen jouw stem, wellicht een gouden kroon op elk gedicht mijn stimulans, een lange tijd gaf jij mij kans, dat is een feit voor altijd dank, jij beste man ik zet een kaars, mijn beste Jan Rust in vrede…

van Veen De poëzie wordt weggedraaid De kaars gedoofd ach,...…

van Veen's Candlelight, romantiek op de radio…

waarna op de 1e dinsdag in mei als de wereld de 127ste dag telt jij het levenslicht ziet toen plaatsten wij nog knipperbollen als waarschuwing bij zebrapaden om vervolgens de snelheid binnen de bebouwde kom op 50 te maximeren terwijl nog wij zongen van postkoets en boerinnekes dans tien jaar was jij toen joost den draaijer met jan…

In oudhollandse binnensteden- grachten werd stuksgewijs de waar aan wal gebracht verscheept in tonnen, winkelloos bewaard bij hoogvlietkademuren op de dijk in nettorama opslagmagazijnen verkraamt men 's anderendaags de bruto mix grossiert een kruidenier in grutterswaren en sligroot een drogist tot jumbomarkt een superdeal met…

Laten we gaan struinen in het veen onze weg zoeken tussen veengras en modder op verende turfpaden steun aan de wallekant en aan elkaar Laten we nat van de regen tot de enkels wegzakken in een zompig land bij een schraler wordende zon in de stilte van de namiddag met alle poriën open en je zintuigen op scherp niets anders ervaren dan…

Ter Marse 'in het veen' onland, wildernis er omheen drie boerenplaatsen op een verhoging dicht bijeen pioniers waren ze midden in het veen een hard bestaan ze ontginnen het onland er omheen met de buitenwereld geen contact alleen een pad naar Onstwedde het veen verdween Ter Marse werd normaal een paar boerderijen langs de weg…

De nevel dempt alle geluiden, het wordt kil in het ven, nog even en de klok gaat luiden, dan wordt het stil in het ven Nog even en de zon gaat dempen, duisternis in het ven, ik begin te lopen, snel weg van hier, van wie ik ben.…

Voor mijn vader, Jan Weggemans, 1897-1987 Hoorde tot de groep Die jong en veelbelovend was, Kind uit het veen Dat kinderen van artsen En notarissen, van burgemeesters En notabelen zonder veel moeite Voorbijstreefde - Mijn vader wist dat dit niet Genoeg was - Een kruiwagen, jongen, Een kruiwagen heb je nodig, Je kunt nog zo…

Voor Date Luisteren zal ik, Luisteren moet ik, Luisteren wil ik Om je beter te verstaan Je bent zo dichtbij En toch hoor ik je niet, Hoor ik niet wat je zegt Althans niet wat je bedoelt, Afstand zo klein en toch Ben je eindeloos ver bij Mij vandaan, En zal ik op de vierkante Centimeter naar je moeten Luisteren, wil ik…

boven het zwarte ven dansen twee paar libellen in 't rond met haakse vlucht, omarmd door stil, roestig veen zometeen zal het lijken of dit nooit bestond ze dollen nog wat doelloos en gaan weer heen…

De zilverreiger wordt weerspiegeld in het ven. Dubbele schoonheid.…

Die de grens van oudjaarsdag Al een dag naar voren Hadden gehaald om Ongestoord hun achterlijke Gang te kunnen gaan Verleggen nu opnieuw Een grens door na een Redelijk milde straf De burgemeester te Gaan bedreigen - Heldhaftige brief, Branieachtige toon Maar de naam van de Afzender vermelden is Voor zulk volk Blijkbaar…

Munnekemoer bij eerste beschouwing lintbebouwing aan weerskanten van het kanaal het was een veenmoeras van klooster Ter Apel gingen monniken erheen om turf te graven ? iets om je af te vragen ze hadden het Kloosterveen. Munnekemoer zo ver je kunt kijken velden en weiden en ergens daar door stroomt de Runde daarmee begon de Ruiten…

't Komt zoals het komt, Je weet immers niet beter - Dagen bitter en zoet, Alsof wat dan ook Er nog toe doet - De stroom van die rivier Hou je toch niet tegen, Valt het goed, lach dan maar Valt het tegen, laat dan Je tranen gaan ook al hoort Het niet, het huilen van een man; Je leven is een avontuur, Het eind meest ongewis,…

Het Lange Ven ------------- De bossen gerooid, De slenk van het Lange Ven: Herschep het landschap. Uitkijktoren ------------ De uitkijktoren: Weids zicht over het Maasland. De kerktorens wiegen. Het Quin -------- Schotse Hooglanders Spiegelen zich in het ven. Een voorbeeld van zen.…

De ochtendnevel blijft hangen in het gebrom -- van de zonsopkomst.…

Het oude café gaat sluiten, dicht moet het -- van de nieuwe wet.…

Onder blauwe lucht de Oisterwijkse vennen: gordel van smaragd.…

je benen vlamden op heb de mooiste stronk getrokken uit het veen je vormen uit het natte hout gesneden je benen vlamden op langs jaarringen van generatieslang geleden het hoofd met lange haren mocht ik tot het laatst bewaren met de kleinste guts heb ik je trekken rondgelijnd ogen in verwondering gebogen het veen heeft jou…

Jan bezoekt zijn vriend Jef en belt aan: De echtgenote van Jef (Annie) doet open. Jan: - Hé dag Annie, is Jef thuis? Annie: - Neen Jan, hij is verleden week te voet vertrokken naar Santiago de Compostella! Jan: - ’T is niet waar hé, alweer? Annie: - Ja, Jan, je kent hem hé! Jan: - Hoe is ’t in Godsnaam toch mogelijk?…

Ernst Jan en Jan Jos in de kroeg Ze dichten er talloze stukken Men hoort er maar zelden, ‘genoeg!’ Ze hangen al uren op krukken De kroeg met Jan Jos en Ernst Jan Vaak wil er wel eens wat mislukken Men roept dan vertwijfeld ‘hoe dan?’…

is Jan Jacob Krediet dood en spreekt en zingt men in koor ja Jan, oh ja, Jan Jacob, het was een moeilijke jongen, man, mens!!!…

Wat anderen ook ervan vinden, Jan-Anne zal zich daarover niet opwinden. ’s Avonds na een drukke werkdag is Jan-Anne vaak moe. Dat Jan-Anne zo kan en wil leven en daarmee gelukkig is, doet er toe! Jan-Anne houdt van veel lezen, daarin kan hij ook veel beleven. Ook leest Jan-Anne met veel interesse in de Bijbel.…

de zon die door het hoornvlies brandt, de klei, het veen, het water en het zand; het landschap neemt veel ruimte in, veel meer dan de persoon die ik bemin. De onrust en de woede en het domme wachten en alle onuitsprekelijke gedachten, want ongenadig slaat de liefde toe, bijtend als een zuur, wat ik ook doe.…

(in memoriam Bergman, 1921-2009) Boven het oppervlak hangt de maan. Niets of niemand laat zich zien; geen rimpeling in het water, geen ree die zich komt wassen, geen zwijn dat drinkt. De vissen zijn moe of verschuilen zich. Ook zij weten niet dat hun wereld een dode lampion weerspiegelt. Alleen mijn kijken hier verandert de natuur.…

P.Mondriaan (1872-1944) 't Mölnven zeggen ze hier ter plekke ooit op doek vereeuwigd door Piet Mondriaan misschien wel als een eerbetoon aan dit nog altijd fraaie stukje Twente…

Ik vind het lastig, hoe schrijf ik dit op De RJ-woorden wil ik niet gebruiken Dat zou voor velen naar racisme ruiken Behalve als ik het in hiphop stop Ron Jans Ron Jans je zong het n-woord n..... Ron Jans Ron Jans je kreeg flink op je fl.....…