Alle inzendingen over je hart te klein is

Verdoken tussen de kussens van je hart gevuld vol veren zo licht zo zacht als je handen die zich ook nu om de mijne verstrengelen als een stille verbintenis voor oneindige liefde waar zelfs harten te klein voor zijn…

te klein is…

in oude lagen van mijn ziel waar slechts scherven slapend rusten danst de grote grijze zee een trage trage wals in mijn hart de kleine catacombe golft een zee in heldere taal die op haar moeder wacht…

Zoals de wind de zonnestralen wiegt zo vluchtig was jij hier jij kleine Gabrielle Zoals de zon de aarde warm beschijnt zo warm je onze harten jij kleine Gabrielle Zoals het licht verdwijnt stil in de herfst zo ging jij heen Warmer als de zon lichter als het licht vleugels van liefde om ons heen voor altijd.…

Vol ongeloof en verdriet keek ik je aan En voelde mijn hart een klein beetje doodgaan. In jouw leven geen plek voor deze speler In mijn dromen blijf jij altijd mijn hartensteler. Na al die jaren denk ik nog weleens aan jou Jij was voor mij de eerste liefde voor een vrouw.…

Jouw leventje, nog maar net van start brengt zoveel vreugde in ons hart Lief klein mensje, mensje klein Ongeloof'lijk dat je voor altijd bij ons zult zijn Je oogjes, je handjes en je lach Je verrijkt onze levens... elke dag Lief zacht mensje, mensje zacht Wij zijn dankbaar dat jij bij ons bent gebracht…

de kleinste hoek bespeelt al stil het kille, dat niet wijken wil, het bijt voorzichtig in de tijd en allengs raakt het mooie weer zijn warme charme immer kwijt verlangend, naar de haard daar, met winter in zijn oude baard vertrouwt de herfst zijn wasdom toe aan hoofd en hart en kleine rode blaadjes boven smart vol gouden praatjes, over…

" Ik heb een grote mond, maar mijn hart is klein... Ik voel jouw woorden prikken, Ja, ze doen pijn... Maar ik geef niet op, Ik vecht mijn eigen weg... Schoonheid, schoonheid, wat stelt dat nou voor... Als je van binnen verrot bent, door & door... Noem mij maar lelijk, dom of te klein... Zo ben ik geboren & zo zal ik zijn...…

Stoer van buiten zacht van binnen Je kunt de buitenkant wel zien Mensen zeggen gelijk kijk die Patser uitslover stoere man Maar de binnenkant zie je niet Een goed hart te klein misschien Eerlijk en trouw vastberaden Verteld altijd de waarheid Om zijn eigen eer te bewaren Oordelen over een mens doe je pas later Dat laat je niet door het uiterlijk…

Sla mijn armen om haar heen, denk daarbij, kleine meid blijf nog lang mijn lieve schat want jij zit zo heel diep in mijn hart. Meisje klein, als jij straks groot zal zijn en ik al grijs en oud, lees dan dit gedichtje en weet dat Oma heel veel van je houd. Uit de bundel “Wat ik zie en voel” ISBN 978-90-484-1397-3 Paula Hagenaars.…

Na al die jaren lief en leed Als zij, als hij, als ik Niet wetend, alles naar elkaar verweet En buigzaam lijdt het hart eronder Kleine stukjes, één voor één Afgezwakt door haat en zonder Liefdeloos zo hard als steen De dagen duren, maanden vormen De afstand groeit de inhoud voorbij Verworven leugens, woorden stormen Het houden van in tijd…

Ik geloof, dat "mens zijn" ons toevertrouwd is, vol verwachting ...klopt het kleine plekje in ons hart.…

Met een hart zo klein en gebroken. Ik heb een roos op je graf neer gelegd, voor het gevoel voor jou, zo oprecht. En dat ene gevoel zal nooit vervagen. En jij weet alles van dat gevoel, het gaf ons beider leven een doel. Ik zal het altijd hier bij me dragen.…

Van harte welkom klein wonder van de daken wil ik schreeuwen er is een kleindochter bij en ik weet, het gebeurt al eeuwen. Maar dit is uniek en heel bijzonder dit is een regelrecht Wonder!…

En wij, wij kussen U bemind Heelal En plukken uit uw sidderende hart De kleine vruchten van de gouden sterren En eten ze en proeven Eeuwigheid.…

enige tijd later ontstaan de mooie vormen en kleuren; zij opent haar hart op vruchtbare aarde gelijk een wilde bloem dorstig slurpend bij het opgaan van de prille ochtendzon en smoort als de stekende rode ploert de gouden akker op 't hete middaguur verzengend als 't kanonnenvuur…

Door duistere dalen moet ik gaan, duistere nacht naar de morgen van het licht terwijl het licht daalt en de adem stokt, zo dool ik zonder angst op duizend bruggen moet ik staan wankelend zijn mijn treden, compleet misplaatst, belofte steelt het evenwicht, rivaliteit, helpt hoge toppen vertrouwd groen te kleuren, de harten met kleine eikenlooftakjes…

Daardoor gaat mijn hart jou wensen. Een verlangen vurig door de hoop om jou terug te zien, En misschien, ja heel misschien… wil je mij dan ook weer zien.…

Neem niet de brede weg die iedereen gaat neem het smalle pad dat is speciaal voor jou en de smalle poort is de poort waar alleen jij doorheen kunt gaan. Jij vindt jouw weg zonder anderen achterna te lopen jij bent daarin uniek op jouw camino pad.…

Het is de balsem op een tere plek in mijn hart.…

spiegelingen op het water tonen de dingen in realiteit geen foutje te bespeuren tot wind speelt met de werkelijkheid de lijnen deinen verder open verdwijnen door onzichtbaarheid rimpelend verlaat het beeld zijn vorm doch... zal het sterven in geborgenheid!…

Het moet een samenspel blijven van gedachten en gesprekken, die diepgevoelig je hart bekoren. Vlinders op wekken naar hartstocht. Zelfs al worden we oud, de verbinding van hart en geest blijven ons verrijken als druppels en dauw.…

De kloof is schrijnend de rijke man en Lazarus aan de poort maar och je weet niet beter ik loop verder door de vervolgde straten op zoek naar mijn huis mijn naam mijzelf noemen één wegwijzer gaat mij vooraan Noem mijn naam…

De fantasie waarin ik zwelg, die ik als een troostende deken om me heen weet te wikkelen, mag geen werkelijkheid worden, want hoe moet de werkelijkheid mijn fantasie dan nog prikkelen?…

In een kleine en smalle herinnering, haal ik me voorzichtig voor ogen hoe jij eruit zag wie jij was en de persoon die je voor me bent, met jouw stralende glimlach voor me, in gedachte en beeld ben ik God dan dankbaar voor de tijd waarin ik jou heb gekend.…

Een witte spree ligt overal gespreid op ’s werelds akker; geen mens en is, men zeggen zou, geen levend herte wakker. Het vogelvolk, verlegen en verlaten, in de takken des perebooms te piepen hangt, daar niets en is te pakken! ’t Is even stille en stom, alhier aldaar; en, ondertussen en hore ik maar het kreunen meer, en ’t kriepen…

Diep in mijn hart opgeslagen, ze zijn ons, ze zijn mijn. Tien seconden later in mijn hand alleen nog water. Echter mijn hart gevuld met vrede, want in het leven heeft elke herinnering een rede.…

De wereld maak ik net zo klein als dat de liefde mij gegeven is jij kijkt naar mij en ik kijk terug al weten we, dit gaat wat vlug. Ik zie verdriet en liefde in je ogen daarom sla ik twee armen om je heen ik heb je lief in alle staten dit zal mijn gedachten nooit verlaten.…

Verliefd word je, liefde ben je Pijn denk je, liefde voel je Verdriet heb je, liefde vergeeft je Tranen stromen buiten, liefde vloeit binnen Angst ontkent, liefde bevestigt Jaloezie gaat, liefde blijft Wantrouwen doodt, liefde leeft…

Haar hart schreeuwt haar hoofd roept haar lijf brandt haar mond dichtgenaaid Woorden bulken tegen haar binnenwand. Als bliksemschichten zoeken ze een uitweg voor een scherpende snijdende pijn Dit... Neen... Ze spreekt niet Ze zwijgt Ze slikt elke letter, elk woord, elke zin in...…