Alle inzendingen over jouw nabijheid

de hemel opende zich in jouw nabijheid niet eerder zag ik mooier blauw een vuur feller vlammen voelde het hart zo warm hoe aards voorbij nu ook nog altijd onderga ik je…

Voor altijd in jouw nabijheid te mogen drinken en verdrinken in die warme, lieve, rustige en vooral tedere energie van jou. Te zijn, te willen, te blijven rondom die lieve lieve liefde, voortdurend bij je. Mocht ik iets wensen of verlangen... heel graag met jou de tijd te mogen delen.…

in de wolken zie ik jouw gezicht eerst vaag later herkenbaar in de zon herken ik jouw lach stralend en onvervangbaar in de wind hoor ik jouw stem eerst zacht later sprankelend in iedere regenbui proef ik 't verdriet van jouw tranen overrompelend steeds sterker voel ik jouw nabijheid dag en nacht geloof me vertrouw me…

in het donkere dempen van de fijnstof decibellen klinkt jouw stem helderder dan ooit natuurlijk duurzaam is de transitie waar jij vast in gelooft jouw tonenscala kent geen stress omdat stembanden niet door verkeerd gebruik zijn verpest door hardnekkige poliepen die aangetast net even anders piepen als ik in jouw nabijheid verkeer…

In jouw nabijheid wordt het leven trotser door de rivieren je bent op papier niet groter dan ik die in een bladzijde leeft bij dageraad zal ik vertellen hoe het uitzicht mijn emoties schildert tegenover bergwanden met witte dorpjes zoek ik mijn wandelstok op een balkon onze gedachten ondermijnen geen vrijheid brengen alles…

ik voelde warme stralen uit gedachten die energie brachten en haalden hun pulserende vloed deed mij intens goed de boodschappen heb ik nooit echt kunnen achterhalen omdat de sleutels van je geest jouw schatkamer niet ontsloot als zijnde privé de warmte die jouw nabijheid mij gaf in de vloed aan leven en lach was de leidraad…

Ik huil nog steeds jouw tranen van jouw immens grote verdriet welke jouw hart heeft doen breken alleen weet menigeen dat niet Ik huil nog steeds jouw tranen mis de warmte die je me gaf voel nog altijd jouw nabijheid wanneer ik kniel hier bij jouw graf Ik huil nog steeds jouw tranen over het geduchte gemis kijk verwachtingsvol uit naar…

de laatste wolken jouw nabijheid volg ik tot het einde van de tijd…

Jouw prachtige naam wordt zacht gefluisterd zo blijf je altijd bij me als mijn hart goed luistert Af en toe kan ik je voelen door de stralen van de zon jouw nabijheid beurt me op als een klaterende bron De spiegeling in het water tovert soms jouw gezicht uren kan ik blijven kijken mijn blik op de golven gericht ´s Nachts sluit ik…

heimwee kan frustrerend zijn pijlen van verdriet doorboort het hart overledenen groot verlies geen wederzien op aarde dikke smart het waren schitterende mensen eervol/trouw blijf bij ons roepen de omstanders dit gevecht is heftig doch alleen voor jou kijk naar het beeldschoon zonnestraaltje in jouw nabijheid koester dit…

luister, mijn handen omvatten het begrip Waarnaar mijn woorden zoeken Zie, mijn ogen spreken Tussen de regels door Voel, Zingend zijn woorden zachter Nog liever neurie ik mijn melodie Proef, mijn zilte tranen vloeien weg door jouw nabije ogen ruik de geuren van geborgenheid door stil en warm begrip weet je mijn liefste spreken…

nabijheid, dat is beter voor mijn geest Dan spreken wij daarover.…

Zolang jij van mij blijft houden zal het altijd zomer zijn in jouw liefdevolle armen lijkt zelfs regen zonneschijn zolang jij van mij blijft houden kan ik alle dingen aan jouw nabijheid en jouw warmte geven kleur aan mijn bestaan zolang jij van mij blijft houden ken ik weinig angst of pijn jouw geruststellende woorden maken grote zorgen…

in jouw nabijheid klonk muziek in alles wat de kleur van beweging maakte smaakte een kleine melodie die symfonisch harmonieerde met andere klanken van diverse kanten lichte tonen komen uit het mimisch gedeelte de wat gedragen stukken uit lichaamstaal niet ieder kan meteen de partituur lezen om preludes een goed aandeel…

nabijheid werd alles anders dan dat het voor jouw aanwezigheid als werkelijkheid scheen wil melker 03/02/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

Heb jij er ooit over nagedacht dat ik, als jouw beste vriendin misschien, heel misschien diep van binnen van jou zou kunnen houden zonder onze vriendschap te verliezen Ik wil er tegen strijden maar voel mij weerloos in jouw nabijheid Nooit heb ik laten blijken wat ik voor jou voel nooit heb ik geprobeerd jouw hart te raken maar heb…

afdrukken onzichtbaar in het zand door de wind in bewaring genomen De feniks zal herrijzen vliegend over velden en bos de dood is bedwongen jouw nabijheid kent geen einde…

leken straalt in jouw nabijheid de straat weer als de vrolijke lappendeken van toentertijd lang heeft gezelligheid geen tijd meer gekend maar jouw glimlach opent deuren die buiten zijn ontwend ik zie je gaan de armzwaai weerspiegelt in het laatste raam jouw heldere lichtinval vergezelt je echt overal wil melker 19/02/2019 www.wilmelkerrafels.deds.nl…

nabijheid leven wat doe je er mee, hoe kan je nu verder alleen buiten jou en je hond is er géén één ga terug naar het basisprincipe je moet er door heen, nu even niet piepen…

waarom doe je me pijn ik wil niet anders tegen jou zijn. is mezelf zijn niet genoeg? ik wil niet naar de kroeg. zoals jij, jij bent anders dan ik. jij past niet bij mij. ik kan er niet meer tegen. op hoop van zegen, dat jij verder een gelukkig leven leidt zonder mij. het spijt me, je moet verder zonder mij: dat is beter voor ons allebei!…

Lieve Maria Jagerdijn Jij bent zo uitzonderlijk fijn Jij bent heel edel en puur Jouw nabij zijn is een bevoorrecht avontuur Voor degene die is uitverkoren Je gezelschap te mogen bekoren Niemand is zo fris en rein Als jij alleen kunt zijn Je bent een fantastisch mens Contacten met jou zijn altijd diep en intens Zij raken tot in de ziel…

ik ben niet meer dan een gedaante in het donker tussen mijn oren langzaam gedraaid in mijn zintuigen mijn ogen in de nabijheid van een kleine dag als kind van de avond schrijf ik je de dichtstbijzijnde woorden mijn linkerhand ernaast er is meer dan dit het ongeschreven omringd het geschrevene…

soms wordt in dit lichaam het sterven geopend groot genoeg om alle liefkozingen onaangeroerd te laten of om de richting van verbeelding te veranderen wanneer het de vorm van de nacht aanneemt en naamloze schimmen snijdt uit tranen van een vlinderboom slechts door jou ingewijd, nog voor nevels uit mij glijden als wijzers van…

meer zal het niet zijn dan aarzelende nabijheid maar hoe dan ook meer dan de afgegrensde woorden die in zichzelf zijn laat mij zo ontroeren tastbaar maken ons amper dichtbij intussen jouw warme lijf huiverig toch meer bij mij…

achter de nevels van de tijd zwijgende voorouders die naar ons kijken zij weten van ons zoeken klungelig reiken naar graantjes van geluk nu het daglicht krimpen gaat wordt de nevel dunner zijn zij meer nabij aardse afgescheidenheid door zwaarte van materie zeulen wij mee…

in alle bomen verbeeld ik mij ook in talrijke ogen plaats ik jou in mijn rij ik voel het overal; zoals in de zachte wind door je frêle haar. is het een illusie - na de val - met dagdromen aan mijn zij en tijdens de nacht een zwaar gebaar zo heb je ook de hand langs je dij maar reik je mij toch de ander? en wijl takken wijds zuchten verdelen…

breekbaar maar binnen bereik lezen we slechts datgene waarvoor woorden bestaan toch loopt deze dag regenachtig voor zich uit gaandeweg het middaguur wellicht is sprake van korte duur stel de aankomst uit, halverwege de huid gooi niets weg, ongearchiveerd maar bewaar alles achter glas schenk geen aandacht maar blijf aangrenzend nabij…

Zelfs ginds... steeds nabij... Al jouw letters schaven blij... Wat scheelt er met mij ?…

landinwaarts is de wind draagt jouw gedachten aan van overzee zo ver ben jij ben ik - en toch zó zeer nabij…

Jouw handen op mijn wangen 't omvatten van mijn gezicht Woorden zo zacht gefluisterd brengen mij 'n beetje licht Jouw vingers volgen de lijnen gevormd door 'n lach maar ook verdriet De echte pijn zit van binnen aan de buitenkant zie je dat niet Jouw ogen zoeken en vinden nooit eerder verteld het échte verhaal 't Maakt me…