Alle inzendingen over kopje kleiner

Iran: alweer een nieuwe president wiens zelfbedachte “god” bestiert (da’s fijner) en al wie afwijkt: graag een kopje kleiner; die kerel zelf had óók een precedent zijn “allah” mag dan “eeuwig”, “machtig”, zijn hijzelf is super-allemachtig klein…

Corona, Jij hebt de wereld in houdgreep Corona, 'k Bind jou het liefst vast met ducttape Wij willen jou elimineren, vermoorden dus echt kwijt Een kopje kleiner maken, zonder dat het ons oprecht spijt Corona, Jij verwoest, ruïneert en doodt Corona, Vele bedrijven echt in nood 'k Prijs de ochtend als ik wakker word Weet jij bent Verdwenen…

'Ik maak je 'n kopje koffie,' zei de barmeid. 'Ik maak je 'n kopje kleiner,' zei de beul. 'Er wordt wat afgemaakt! Moet ík nu boeten?' vroeg ik me af, 'Ik maak me uit de voeten.'…

Boven het maaiveld. Een kraaienpaar jaagt eendrachtig een roofzuchtige buizerd boven het bedauwde maaiveld weg. Ik hou erg van voor de hand liggende symboliek dezer dagen. ----------------------- uit: 'Klaai', 2008.…

in helder water wordt de waarheid opgemerkt luchtbellen doorprikt…

o ja, ik maak het kleiner. als gedachten in gedichtjes maak ik van Hoop hoopjes, van Liefde liefjes, maar in Geloof geloof ik, al schuilen duizend leugentjes in elke Grote Waarheid. met een Lady in Red, red ik het niet. doe mij maar een onderonsje met een Juffertje-in-'t-groen.…

Vechtend tegen alles schop ik tegen dat Wat me zo verdriet ach ik weet het niet Iedereen lijkt slimmer en mooier bovendien ik voel me even niets en wil ook niks meer zien Laat me toch gewoon en vooral met rust wat ik helemaal niet wil is dat iemand me nu kust Mijn kop nu in het zand in het donker en alleen ik geef me niet gewonnen…

Kop en schotel delicaat klein details mooi en fijn kleur delfsblauw honderd jaar oud randje lichtversleten goud grote trillende hand van opa kopje te klein maar ik heb het nu zijn kop en schotel bij het eerste gebruik trilt mijn grote hand.…

het is niet erg te verdrinken in ogen die zich eindeloos laten lezen en gedichten vol liefde vertellen tot op de bodem van de zee van verlangens…

Tuberculeuze muziek dreef door het huis en Je voelde je kleiner worden—onverwacht Werden haar poten zo groot als leidingbuizen En lag je verschrompeld tegen haar vacht. ----------------------------------------------- uit: Alle gedichten tot gisteren (1999).…

Door de natte mist Steeds meer ingesloten Druppels van zilveren Weefsel die mijn Grijze haren, mijn Levenswijze wenkbrauwen Tooien Die mij het gevoel Nog geven dat ik Leef, maar zo zeer Door kleiner wordende Ramen, en groter wordende Muren in een hoek gedwongen Dat ik zelfs mijn eigen Naam niet meer weet En dan zie jij…

Als je niet meer rond mag kijken Je in je vrijheid wordt beperkt Jouw wereld steeds kleiner wordt Zonder dat jij iets hebt gemerkt Nooit meer stappen met je maten Kopje koffie drinken met je ex Eens een nacht het beest uithangen Een date alleen maar voor de seks Je spontaniteit totaal is verdwenen Door je bezitterige en jaloerse vriendin…

Het stond zo geweldig, van begin tot einder zover je zien kon, een kleurenpracht enorm het was zo schitterend en koste veel werk nu zijn ze niet meer dan wat stelen. Het was een prachtig gezicht, zover het oog reikte alle kleuren van de regenboog en meer, een ware lust voor het oog, of beide ogen dan nu is de kleur verdwenen, weg is de pracht…

Dan zullen velen kopje-onder gaan.…

bij elke zonsopgang zoek jij eigen sokken zoek jij een kam zoek jij mijn warme lippen Stilletjes stilletjes wordt jouw ego steeds kleiner en kleiner en kleiner vanavond maak ik bakbananen met rijst voor jou klaar het is niks vreemd bij elke zonsopgang zoeken van eigen sokken zoeken van een kam zoeken van mijn warme lippen…

Meegaan in het ritme van mijn hart Kan het kleiner worden wanneer het rolt? Kleiner en kleiner, totdat het niets meer is. Bijna niets, want het blijft altijd Kijk of het vierkant van mijn hart getroost kan worden Gekoesterd worden in het ritme Het wil zo graag rond zijn…

Gelukkig mijn hoofd is toch kleiner dan de som van mijn gedachten…

Bakens Het leven kabbelde voort en voort geen storm of tegenwind maar plots geheel onverwachts een echte wervelwind Alle zeilen bijgezet niet kopje onder gaan het rustige gekabbel maakt plaats voor zweten, zwoegen het overleven aangehaald De bakens worden nu verzet van rustig naar krachtig sturen laveren door de ergste storm…

houdt van kleineren maar het kan hem niet deren hij moet immers nog zoveel leren…

Men mag de hoop natuurlijk niet verliezen Maar het geloof in een Elfstedentocht Vergt ieder jaar meer flessen geestrijk vocht 'We geven het niet op', roepen de Friezen 'Tot het Rayonhoofd dat als laatste leeft Zich in de Bonkevaart verdronken heeft.'…

Ik buig niet meer voor mensen misschien nog wel voor God want mensen missen het goede wat ik wel kan vinden bij God Maar Hij voelt ook vaak als fictie en soms als een fractie van geluk dat heeft Hij aan Bach te danken dienend doorgevend zijn eigen klanken Dan ga ik knielend janken dan bid ik vroom gebukt maar voor kleinerende mensen…

Niemand zal mij nog kleineren, of mij proberen te typeren. Als dat wat ik niet ben of iemand die ik niet ken. De tijd van stilzwijgen is voorbij. Van nu af aan ben ik vogelvrij.…

O gij reuzen van het witte papier en letter Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier En kleineert met uw waardering menig kleine etter Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog Straks komen die dwergen treffender van hun boog…

Nog net zag ik het kopje van tafel glijden: in de valpauze.…

Liefde is een maan, ze verandert per dag, wordt -- groter, wordt kleiner.…

kwaad was zwaaide ik machteloos naar je onderdrukte de aandrang achter je aan te hollen ze tegen te houden te schreeuwen blijf van haar af maar natuurlijk hield ik ze niet tegen want het was het kleinere kwaad…

weer legden jeugdig en hip het af tegen klassiek dat in vintage een nieuwe toekomst spiegelen zag ondanks foutjes in constructie en korte duurzaamheid weinig houvast in kwaliteit en grillig in kleur en vormgeving die soms bizar in uitvoering is reparatie en herstel vaak moeilijk omdat mengnummers niet genoteerd zijn de kleine…

De sprookjesbosbewoners stonden paf: Hun grote leider, bijgenaamd Jan-Peter, Was nog maar eenenveertig centimeter, Er was alweer drie centimeter af! “Toch vier ik feest”, zo sprak de hoofdkabouter, “Omdat ik lekker groter ben dan Wouter.”…

schenen voedt de kleuren die zijn ontloken voor elke onbezwaarde bloem zijn deel het eigenlijke kind dat zich in ieder afvraagt of er termijnen bestaan of die uit het leven terug te kopen zijn, waagt zich tot aan de rand van de put waar zijn beker te wachten staat om in aarzeling te drinken tot aan de levensbron, het maakt ons kleiner…

het klinkt als een klokje luidt hoge tonen sprankelt de lucht met verwachting dwarrelt omlaag in een flard raakt mijn ziel en mijn hart donker genot mensonterende passie kleinerende lust de schaduw van mensen verdonkert het licht van de wijsheid vermindert zijn goedheid verwatert tot smart ik wil terug naar die wijsheid…