Alle inzendingen over lichtjaren

Gedacht, verbeeld en helder raakt ons de nacht waar wij liggen tussen Draak en grote Stier, maan verlichte planeten, belichaming van verbeelding, wat een mens in sterren ziet, lichte schil uit het stof van alledag zal door tijd worden vergeten en anders niet, dromen naast onszelf,met elkaar door lichtjaren van schaduwen en vertier…

Op afstand staan wij, tweeduizend lichtjaar van elkaar. Tussen ons een luchtledig niemandsland met de eenzaamheid onoverbrugbaar.…

we vierden een verjaardag bliezen kaarslicht tot leven we dronken wijwater, sliepen en werkten, tot verder weg we namen onze tijd sindsdien gingen voort, tot het bestaan…

wis loze mitsen en maren van het voorhoofd veranker je in een stilte van porselein hoor het zwijgen van de hemel laat het glas staan je vulde het met vergetelheid hoor met gesloten ogen de morsetekens van de taal tast naar het licht dat op dat in je ligt lichtjaren zal het duren voordat de duisternis de weg vragen zal…

Als anarchie van cellen leidt tot röntgenstralen worden negatieven rimpelende vellen tegen een muur van helwit licht leggen zij de fatale massa in spookachtig donker bloot Doktoren dicteren de casus gestaag even exact monotoon als piloten en vellen hun genadeloos oordeel over knieën en heupen galactische borsten en…

de sterren stralen astronomisch vergezicht van lichtjaren her…

[Senryu] lichtjaren later schittert een dode ster nog in onze ogen…

Op amper 4000 lichtjaren valt grote rijkdom te vergaren. "Kom, teken nu hier" aldus mijn bankier "voor ons ultieme pensioensparen !"…

Jouw onrustig Hart klopt in Mij, ik ruik Je dunne zweet, Mens die mij Gebaard heeft En miljoenen Lichtjaren ver Bij mij Vandaan is…

breek de tijd in nieuwe uren die langer dan een lichtjaar duren in de gesloten ruimte van het zwart heelal waarin ik klinkend zingen zal…

Lichtvoetig, lichtjaren voor de boeg. Een veertje in de wind, wolken onder schoenen, even. Zwaar, moedig, zoekend, bergafwaarts door het hoge gras, laarzen een maat te groot.…

't Vloog lichtjaren ver langs planeet en ster en liep toen stom in een boerenval.…

Secondes... een lichtjaar het zijn maar getallen een kind met rood haar uit de hemel gevallen kometen... planeten ze zagen haar vliegen en spanden de nevels om haar in te wiegen een hemelse... zegen op aarde gevangen naar windvlaag en regen bleek zij te verlangen de winden... de stormen...…

ten opzichte van dat ene licht op zee een schip staan alle sterren stil tenzij ze vallen bedrogen door het licht van de ene ster reeds eeuwen gevangen en nog te zien blootsoogs zien wat er niet meer is omdat het er nog is zo valt ook de mens in het ogenblik de eeuwigheid in --------------------------- uit: 'Formentera', 1984.…

de effen blauwe fletse lucht en loer, tuur naar de horizon van een zo rustig kalme zachte zee gecombineerd met een matige wind en een zeer aangename temperatuur dat alles doet mijn naakte lichaam vleugels geven en me optillen van "de aardse uren, dagen, maanden, levensjaren" en me meevoeren, mee laten vliegen naar de eeuwige lichtjaren…

ik zoek de toets die mijn woorden licht beroert zonder haast de woorden vanzelf licht en stil laat staan het zware hart in het harde hoofd lichtjaren verwijderd van mijn verlangen…

De superaarde komt tot ons dit kroonjaar Slechts afgeleid uit banen sterrenlicht Als dát geen voer is voor een snel gedicht En dan is-ie misschien ook nog bewoonbaar Op 20 lichtjaar flonkert de smaragd Dus maandag wordt daar vast nog niet gevlagd…

Lichtjaren zijn haar wereldvreemd, want ze leeft al jarenlang met mij. De liefde van mijn eigen vrouw is met geen pen te beschrijven. Zij alleen is de trouwe moeder, die onze kinderen leven gaf.…

In de reflectie van het schemerdonker verscheen er niets - alleen zijn geestesoog dat schouwde in het donker van de schemer hij keek en zag toen zijn weerspiegeling als ware die niet van dezelfde man maar van een ander - er doemde een glimp van een triomf na een intieme roes tiramisu was het die hem bezat omhooggestuwd tot eros…

De coalitievoorkeur wordt weer zichtbaar Hoe handig om te weten wie met wie Straks af wil glijden tot een compromis Want met intenties scheelt het menig lichtjaar Vol valse hoop en quasi-blij van zin Slaan zij zo nieuwe middenwegen in…

Onze lichtjaren werden zwaar beproefd ogen dichter bij gemis. Tijdens een nostalgische omhelzing aan het liefdesfront verloren wij zoete woorden in bittere valkuilen. Het begin eindigde met wat nu is moedeloos aanvaarde droefenis.…

Velen lichtjaren te ver van onze aarde? Nimmer een menselijke bestemming in het ons omringende hemelrijk? Een dwergster en zijn zeven mogelijke aarden. Iets meer dan een illusie kan het nu nog niet zijn. Dat er meer leven ergens zijn vorm krijgt. Dat naast ons kan bestaan in het universum tussen groot en klein.…

zoveel miljoen lichtjaren vertekend dit enorme gevoel…

Vurige massa lichtjaren in de verte, verzengend dichtbij Golven van hitte nemen huizen in bezit. Heteluchtovens Kokende stenen bakplaten voor rossig vlees, pekel doordrenkt het Hijgende wezens snakken naar de koele lucht, maar haten de kou…

Laten we koersen op de sterren Sirius lonkt 8,6 lichtjaren ver.…

Op veertig lichtjaar vliegen vanaf hier, Ontdekten Belgen laatst een stel planeten, Wellicht bevolkt met slimme alfabeten, Of leeg, zelfs geen eencellig dier. Maar Belgisch bier dat is er zeer beslist, De nieuwe ster heet daarom nu Trappist.…

Roodverschuivend zweefde je Door vier of wat dimensies Tijd en ruimte als jouw onvoltooid toneel Stiekem was je uitgedoofd Als een kleine ster, lichtjaren weg – We zagen het alleen nog niet Oh, singulariteit Oh, allerlaatste zonnewende Ik hield al van je Lang voor ik jou kende…

Eén nachtje slapen, dan is 't weer zover Voor dat TV-icoon uit het verleden Wiens eerste loopbaan wegvalt bij z'n tweede Als schijnsel van 'n lang gedoofde ster Door ieder lichtjaar, elke tijdsbarrière Loodst Van der Togt zijn supplementscarrière…

Wanneer wij door een sterrenkijker kijken Zien wij het kleine stipje van een ster Wel vijfentwintigduizend lichtjaar ver Die heel erg op de aarde schijnt te lijken. Ik poog die ster steeds dichterbij te draaien En zie mijzelf dan naar mijzelf staan zwaaien.…

Versluiering van zonnetijd die lichtjaren niet hindert het is een oneindige passage. Stille verwondering over het onmetelijk universum waar mijn ogen naar reiken. Me dan afvraag is daar ook leven zoals wij dat kennen hier in ons aardse bestaan.…