Alle inzendingen over lucifers

met ogen gericht op het kerkhof schoof je de rode gloed dichterbij dunne wind legde een geur van benzine op polsen en muren toen je, in en uit van mond naar mond, dreigde met beloftes van ons afscheid lege ramen braakten nacht, handen vol zwavel achtergelaten in het geschreeuw je sprak van doden en morgen lachte je weer om…

Wie brengt wie een lucifer, om de verstikkende dampen, vreedzaam te ontgiften? O lucifer! Drager van licht.…

Ach vriend, sprak hij bewogen, ik vrees, u bent bedrogen Geloof niet wat geschreven staat 't Is grotendeels gelogen Die machtsbeluste bengel zo'n hooggevallen engel Spreek hem tegen, en je krijgt verongelijkt gejengel We hadden een gesprek over 't menselijk gebrek de vrije wil en zo en hij, jaloerse vrek, Hij heeft me pootje gelicht…

Inslaand als een onverwachte bliksemschicht begint de ratelslang zijn sessie. Steeds verder verwijderd van mijn doel tot het oneindig vraagteken is bereikt. Maar dan is er licht Licht van de zuiverste vorm. In mijn poging de herkomst van dit licht te bevatten word ik tegengewerkt door een angst voor het duister de kracht van die angst…

En droom ik, bij mijn laatste lucifer, van jouw hoofd in vreemde armen. Verdrink ik mijn warmte in mijn pijn. Met een sjaal om mijn hart, en verloren in mijn hoofd, als in een kolenmijn. Flyerloos.…

Zijn vurige hoofd duidt de avond als een ster schittert lucifer…

het licht ontbrandt in z’n kop zoals de zon soms de dag openbreekt waarna het hout verbrandt verkoolt tot het zwart van de nacht en je het van pijn moet loslaten zo gaat het soms met liefde de plots oplaaiende vlam zal gaan dimmen verdwijnen achter beider kimmen en na het echt uitgebrand zijn rest alleen nog die duivelse pijn…

ik stak je aan het rode brandde als een lucifer je vlamde in het gaan ik heb je nooit meer uitgedaan…

zwavel geel kopje zij wilt licht ik strijk het stokje lucifer!…

Lucifers zijn wij. Brengers van geluk. Lichterlaaiende mensen. Scheppers van levenskunst. Liefdedragers van vredeslicht. Dragers van vuur en vlammen.…

Arme oude eik geveld door de storm brak als een lucifer.…

Smeulende as herinnert hoe het was oplaaiend vuur van korte duur Lucifer als mens een vrome wens verdoemd tot de hel daar brandt zij wel…

Met jou slapen in een lucifer- doosje moet wel heel gevaarlijk zijn jij die mij in vuur en vlam zet ik die al brand van verlangen. ------------------------ uit: 'Vader', 1984.…

LUCIFER Is er gelijk- of wisselstroom bij Volt Wanneer een eigenzinnig element Door spanning transformeert tot dissident Raakt energie intern dan niet gestold? Heeft Volt als eenheid nog genoeg potentie Na rechtszaak, royement en interventie?…

zijn lach stak me aan ik brandde als een lucifer de kop verlichtte opvlammend mijn lijf je ogen smeulden in mijn rookloos gloeien naast de asbak lag ik opgebrand…

ik hoorde engelen zingen, het jaar liep op z'n eind maar toen ik de bron van dit hemels geluid naderde trof ik slechts Lucifer, totaal opgebrand...…

Ze hield een lucifer vlakbij zijn kruis. Maar geen van tweeën was daarmee gebaat; haar man is dood en zij zit op zwart zaad.…

is mijn restwaarde gelijk aan de voorbijgaande geur van een afgebrande lucifer op het houtwerk is de kop rood en tijdelijk voornaam tot het zwart is hij even een ster als ik ben opgebrand blijkt de eeuwige roem reeds te ver die was al eerder naar de maan…

Het tarten van God door de Verachtering van Zijn Woord Een herder met horentjes Ijzerdraad verbonden aan torentjes Het ongeloof het eigen werk De ontstoken lucifer van de kerk Het vlees klaargestoomd in de vleespot Wie daarvan niet wil eten is een zot…

In Deventer loopt een onverlaat met lucifers, kortom een pyromaan. Zet de brandstichter bij de afvalhoop, pak je twee problemen in één keer. In Deventer kunnen ze rustig slapen en in Napels wordt de bende niet groter meer?!…

Zo trots zoals je was, Je klauwen als panterpoten, Je praten en miauwen toen, Zo brak ben je nu geworden, De ziekte mergelt je uit, Je trotse poten zijn als lucifers, Toch blijf je bij iedere aanraking knorren, Je hart is zo sterk, Straks moet ik afscheid van je nemen, En dat doet pijn………

Met handen rood en trillerig, en met lucifer in tweedonker, een dapper oerwoud fel verlicht, blijkt alle arbeid onverricht en de gordijnen dicht.…

Ja, trotsheid, eigenwil, zijn elk’ verworpling eigen, ’t Zijn LUCIFERS, wier drom op ZELFVERLICHTING roemt! Maar, wie naar ’t Helse juk de slavenhals moog neigen, Nooit aarzelt hij of plooit die zich naar Christus noemt.…

Te snel noemt men mij engel want om in ‘t licht te komen moet ik hemelshoge treden met eigen voeten nemen Soms val ik, moe van ‘t klimmen al bestaan er geen gevallen engelen behalve ik dan, Lucifer geworpen van de hemeltinnen Zelfs in het diepste van die val land ‘k zacht op glans en warm herinner ik mij de zoete geur parfum en Eva…

was je schoon met Nina Ricci kleed je aan met Calvin Klein volg dan je eigen kronkelpad recht naar het ravijn dan zal ik vloekend tot Hem bidden die aan jou het leven gaf vraag de Waarheid in ons midden jou te stoppen bij je graf dan zal het Licht der wereld schijnen in het duister om je heen kan jij ook niet meer verdwijnen met die lucifer…

Een naamloze schaduw komt binnen door tijdloze koude tocht omspoeld, spiegelt door mijn ogen de kamer in op het netvlies van mijn gewonde zinnen. Grimmig weersta ik zijn oude, vertrouwde blik die mij doorzindert met duister, onaards geweld. Welk bloed kan deze vlammengloed doorstaan die niet door koudvuur is geveld? Maar voordat de angst…

Hij zei: 'Tot m'n spijt ben 'k m'n lucifers kwijt, maar voor mij hebt u vast wel vuurtje.' Ik zei, da'k gestopt was met roken. Van woede begon-ie te koken. Ik voelde z'n hitte en staakte het pitten. 'k Was blij, da'k op tijd was ontloken.…

Oh Here van het grootste kwaad is't waar, oh Meester van't Verleiden dat als ik U niet kan vermijden Gij mij dan eeuwig straffen gaat Ik snap het niet, U bent vast lijp ik ga Uws weegs - ik ben niet goed niet braaf, niet lief en ook niet zoet toch straft Gij ieder godsvergrijp Zeg Lucifer, wat is de deal zal ik me als een non gedragen…

Het geeft geen pas hoor, al die Belgenmoppen, Ze vluchtten naar het noorden, eeuwen her, En wij, als Hollanders, lang niet zo ver, Ontvingen graag die Vlaamse knappe koppen. Zo mengde intellect met keuterboer, Nu geeft ons land een beetje licht retour.…

het lichaam losgemaakt van haar innerlijke bron vormt zich naar de regels van het grote monster de angst met de lucifer ogen niet wetende dat hij ons wil vermorzelen onder het gewicht van zijn scheve tanden en riekende mond vlucht ik naar de lavendelvelden met de kennis en kracht van hemelmacht ver weg van het kunstmatige…