Alle inzendingen over miezerig;

hier en daar iemand die beweert dat het vandaag allerzielen is alles gaat verder zo zijn gangske de krielen zijn van slag omdat reinaert de vos ronddoolde en het miezert ikzelf ben meer uit mijn doen omdat het gat tussen jou en mij nog steeds niet gedicht is na dit gedicht..…

zie hem eens gaan een klein mannetje een heel klein miezerig mannetje een heel klein miezerig bang mannetje een heel klein miezerig bang onooglijk mannetje * maar ga hem niet op z’n tenen staan want in dat hele kleine bange miezerige onooglijke mannetje woedt een levensgevaarlijk gemakkelijk ontvlambaar oplaaiend vlammetje waarmee…

miezer en regen denk ik de zoveelste keer: altijd november…

Waar de miezerigheid een matheid bevestigt waar veel leven stervend schijnt. Stervend zonder doodsangst, want miezerige saaiheid en sombere matheid werken naar een zonnige en levende toekomst. Een toekomst waarin het schijnbaar stervende leeft. Een leven dwars door al de sombere saaiheid heen. Een leven het sterven voorbij.…

Want ook de beemden zijn geen vreemden En ook geen vogel in welke vlucht ook Zo ver zon tussen miezer door het erf ook bescheen Ik weet bij God niet waarom ik soms om die schoonheid ween.…

Een fout gebaar en een verkeerde grap Behoorlijk grote blunders, dat is zeker Maar miezerig en vals beredeneerd: Het anti-islamstickertje van Geert…

Een ieder heeft zijn eigen plan verzonnen Dus vegen ze elkaar de mantel uit Van 'miezerig' tot 'zoek het zelf maar uit' Is nu de hete herfst dan echt begonnen? Welnee...de soep wordt nooit zo heet gegeten Als opgediend...want het is niet te vreten!…

Of is het louter miezerig geklaag dat hij tot haat zou hebben aangezet? Verdedigen, vervolgen, pleiten, wraken - de rechtstaat leeft; je kunt haar horen kraken.…

De lucht met miezerige parels doordrongen sijpelt hete damp tot alles verdrinkend in druipende vacht tot druppelend verlangen een snakken wordt naar de spoelende warmte die biggelend van je vloeiende handen onderhuids lekt in stromen voor jou…

de miezerige zomeravond leent zich niet om overnacht het uit te zingen zoals de fado het verdriet het lukt me, jammerlijk genoeg, ook niet de honger uit mijn lijf te schreeuwen wanneer iedereen als jij, nog meegeniet dit wordt dus weer opnieuw een mager liefdeslied…

ter kimme, had gestegen moeten zijn doch het druilde, miezerend grauw maar ook een grijze dag kent schoonheid in nuances, schimmen schijnen werkelijkheid en een elfje danst in takken beneveld laat ze de zon weer zakken…

de merel waagt zich niet zwijgt stil onder de struiken ik voel de koude steen onder de bolchrysant in miezerige regen kom ik mijn toekomst tegen vervlogen en verdampt de duif vliegt op verschrikt en laat me zelfs vandaag nog moederziel alleen…

Door hier te blijven zitten Miezerig voor het raam Mis ik zo veel van het leven Een gil, een lach, een traan Door hier maar wat te staren Ogen zonder glans Kan ik niet verder zweven In sferen en in dans Door hier maar wat te suffen In denken zonder doen Kan ik toch nooit iets geven En krijg ik nooit een zoen…

nog streelt de zon op huid die van geen wijken weet lente en de zomer niet vergeet en vraagt om koestering dit stil moment daar waar dagen korten en nog even stralen in bejegening kent miezer en de sombere mist ik heb je al te vaak gewist jouw warmte is mijn zegening…

De letter L van leven en lachen voor de M van miezerig en muur, na de K van koorts, tussen warm en koel. Jouw naam klinkt: een uitroep van verwondering!…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

Met name de mannen vielen op mijn rotsen Vandaag Lekker strak en gestileerd in krachtige halen en diepe spleten Zonaangelicht In okers rauwe omber en wit Het miezerig berkje met gesponste blaadjes (Denk erom: eerst wit, dan pas groen!) versterkt het beeld Ze staan!…

Donderstraal mij liever eens flink in de kluiten, miezer, kluns eens in mijn blubber rond! --------------------------------------- uit: 'Jou willen is je missen', 2008…

Kwam je pas weer tegen in een miezerige regen een schuchtere groet vanonder twee paraplu's net of we elkaar nauwelijks kenden terwijl we een half leven als verleden hebben zag ze plots weer gaan mijn idealen van destijds met wat er nog van over is slaat de balans door naar onvervuld…

Ze kunnen het in feite alle zijn De zieligerd, de anti-monarchist De miezervent, de rechtse extremist De hypocriet, de dronken kastelein Niet goed bekend met schuldgevoel en preek En toch is dit misschien ook wel hun week…

Wrijvend door mijn wimper Voel ik een traan Kriebelend baan je je een weg Over een ongeschoren huid Wat heb jij voor nut Rest mij de vraag Jij miezerig kleine natte vlek Rustend op mijn wang Nadat je mijn vinger bevochtigd hebt? Ben je één van degenen Die ervoor zorgen dat Rimpels mijn gezicht kleuren gaan?…

Grijs en grauw de wereld miezerig slaat de grond tranen lopen langs m'n wangen bereiken zout mijn mond. Ik voel mijn schouders schokken van de ingehouden snik mijn lichaam krom gebogen dat is mijn eigen ik.…

Ik hou niet van dat miezerige dat gluiperige, druiperige Ik hou niet van dat grauwe van dat vieze kille kouwe Ik hou niet van dat natte en dat akelige spatten Maar jij maakt van regen dauw Oh, ik hou zoveel van jou En met laarzen, regenjassen zal ik dansen in jouw plassen Drink ik glazen vol geluk deze dag kan niet meer stuk!…

In de lampbol van verre flat: man, wachtend voor miezerige bietenfabriek. Ik gooide mijn fiets aan de kant, wankel en herkende een stem uit een ander vroeger. Hij gaf mij een hand, en zei dat hij het was: eerste pianospeler, sad septembersong. ----------------------------------- uit: 'De fjoerbidders', 2003.…

Daar...even laat de zon zich zien door een miezerig mistgordijn en de hoop,dat er toch misschien deze dag nog enig licht zal zijn.…

jij mekkeraar mokt over niks je bent met mietig miepen zo'n zeurderige zielepiet stop met dat dom gedrein niet meer dan doodgewoon gedram jouw miezerige mauwen hou op met zemelend gepruttel je sputterend geëmmer dat lust ik even niet -zo is het wel genoeg vandaag mezelf weer even toegesproken -…

In de donkerste herfstdagen met miezerige regenvlagen liggen landerijen verdronken onder een hemel van loodgrijs en zwart van kauwen gekrijs als zij hun brood hebben gevonden ’s middags een bleke zonnestraal dringt door het keukenraam herfstanemonen hangen in stervenspijn langs het drassige gazongras staat een grote waterplas Die…

Grijs Grauw Kil en kou, Donker Somber Ragfijne Regen en miezerige mist Hier ga ik voor mijn lol op mijn vrije zaterdagmorgen heel vroeg heel hard door heen hollen. Door ’t stil gezweet en zacht gesop word ik dus klets- en kliedernat En weet je wat? Ik koop hiervoor een mooi hansop.…

hij ziet niet in het donker zijn ogen terneergeslagen vragend in de verte in wanen van de nacht hij wilde haar beminnen met een aarzelende tast van besmuikte handen en bleke vingers nu dwaalt hij en doolt in vergetelheid zijn lot zieltoogt in miezerige kanalen wie zal zijn rit verder zetten en hem de blauwzoete dromen…

Het is vroeg, miezerig en kil de wereld nog stil zit ’n merel op de reling van mijn balkon uit te rusten van haar ochtendlied wat me blij verheugt door de last van regenwater richt traag het gras zich op de sprei van madeliefjes in het gazon buigen droef hun natte hoofdjes ach, ik glimlach want na regen komt toch weer zonneschijn…