Alle inzendingen over notendop

Haar leven is terug te vinden in een notendop, zo'n dopje van Knabbel en Babbel, maar dan met inhoud. Het kopje eraf en ze denkt meteen aan Calimero. Haar leven is een notendop, er past nog steeds wat bij. Ruimte zat, plaats genoeg! Ze zegt niet: het is niet eerlijk, ze zegt niets. Er is nog plek zat in die notendop…

zich in haar notendop Een koningin in het heelal…

"Een haikudichter ziet een notendop als de wereld en de wereld als een notendop" Rechter Ooka (Ooka Echizen no Kami Tadasoeke (1677-1751) een legendarische rechter in Japan, befaamd om zijn humane en scherpzinnige uitspraken)…

blootsvoets dwalend door het bos de gevallen herfstbladeren knisperen onder haar voeten haar haren wat verward gaat ze op bezoek bij haar stil geheim haar liefde in een notendop…

onzeker zoeken, de jeugd in een notendop pinda's pellen en zoete Spaanse wijn, de vloer kraakte het maakte niet uit of het smaakte, naar meer, dat dan weer wel wat over blijft is de terugblik, halve liters…

Er is een grens waar mijn gedachten de realiteit overschrijden De drempel van mijn bewustzijn die ik moeilijk kan vermijden Nu in de kern van mijn incarnatie creëer ik mijn paden Alles heeft een reden ook al blijf ik steeds malen Denken,analyseren,ontkennen en proberen Mezelf te innoveren en verheffen naar hogere sferen Maar nooit staand boven…

De zwakke zeehondbaby ving ze op Ze mestte al die huilers lekker vet totdat ze konden worden uitgezet Dit is haar leven in een notendop Een echte dierenvriend is onze Lenie Maar of ze ook van mensen houdt?...eh…kwenie…

Een antwoord op het antwoord laat muzikanten verder stuipen over onbegrijpelijke liefdes in een omhullende notendop; onverstaanbare vibraties laten het complex gestel kruipen, de massaliteit tussen door doet als of een sprekende pop.…

Dit voorbeeld toont u in een notendop hoe ik mij steeds een onderwerp verschaf. Wie dagelijks de kranten grondig leest, is voor zo’n wissewasje niet bevreesd.…

Verloren tussen duizend tranen ziet zij het verkeersbord stop opnieuw beginnen zonder tanen leven in een notendop.…

de verwondering voldoen aan de verwachting en dan ga je dood…

Bestuurscultuur moest nodig op de schop Besluitvorming hoort thuis in het debat Dus nu wordt hooguit afgesproken wat Beleid gaat worden in een notendop Regeerakkoord van hooguit 3 A4’tjes Besliste Remkes na 3 à 4 biertjes…

gebroken vleugels de lege taal hoe kapotte woorden hoe kijk je naar het gezicht van het gescheurde hart naar de tijd geschoffeld onder stenen hoe aard je op bodemloze aarde in de centimeters van je geheugen je zegt: het is leven het is niets het is alles het is alles en niets je zegt: we varen in een kleine boot het is een notendop…

Ik heb de vlinders gezien de bloemen geroken vogels hoorde ik zingen bijen verzamelden honing jij danste daar tussen over de paden in mijn tuin. En ik dacht bij mijzelf; “Wat is de wereld mooi, wat is het leven een feest.” Want ik rook de rozen geuren zag de vlinders fladderen de vogels zongen en de bijen verzamelden honing. En ik…

Zijn voetbalshirt geurt naar gras, draait dagelijks het rondje mee in de witte was Hij is een prof in een notendop, leeft van zaterdag naar zaterdag met de bal in zijn kop. Barcelona, Madrid, Amsterdam en Milaan Let maar op: die aanvallende middenvelder van de D4 hij gaat ervoor, en komt eraan!…

toe maar , schilder maar zachtgrondig de gevallen zomer in een notendop vergeet de nerven niet als enkel restant van sappige groene bladeren denk aan de kleurenschat die je kreeg en vooral het licht dat groeien deed creëer een herfsttapijt niet alleen zacht maar warm genoeg om de winter te dragen zodat het niet eens zielig lijkt…

straalt Een zegen is het voor mij gebleken Langzaam over me heen gedaald Als een warme beschermende deken Ik voel me veilig als ze praat Ik voel me dan normaal Ik hoef niet bang te zijn dat ik mezelf haat Met haar erbij is dat een ander verhaal Ik lach, spring, zing en voel me top Ik hoop dat ze voor altijd blijft Mijn angsten in een notendop…

de zwam van wantrouwen daar waar jij en ik moesten zijn hij loopt een hoekje om met zichzelf, de enige waarom hij niet geeft dan omdat zij het vraagt geen nieuws te rapen zijn land bestaat beslaat nog steeds zijn wereld die eigenlijk de hare is aan de deur geen gezeur komt hij weer thuis een man bij zijn vrouw de wereld in een notendop…

Watertrappen heeft geen zin meer hier midden op de oceaan in de stroom waar ik verkeer wil zeemansgraf voor leven gaan waarom steek ik mijn vingers op tussen deze hoge golven noodkreet in natte notendop onder weer en wind bedolven mijn leven draait als film terug naar kusten met een veilig strand via de ingang van een luchtbrug vervlieg…

Mijn tong altijd rap en snel alleen de drank maakt hem nog los dan ga ik fier op pad komedie in een notendop aangekomen in de kroeg trakteer ik rond en behaag menigeen tot de morgenstond zoek dan de weg terug vanwaar ik ben gekomen om als een verlopen hond weer aan te komen.…

De wereld werd een notendop, Tijd en ruimte, Verdwenen uit ’t hier en nu, Eerst schoorvoetend, dan in galop. Nu heden en verleden verdween, Toekomst niet meer is, Sluipt het zijn steeds meer heen. Het zijn nu nog maar ’n lege huls, Feitelijk non-existent, Enige nog is ’n onverwacht impuls.…

ik zag je dorp daar, waar je neerstreek je ogen op de zon gericht ja, ik zag jouw land de schoonheid door het Vlaamse licht we liepen wat keuvelend soms wat stilletjes het pad van vriendschap weer op in het weten, het herkennen stopten we het nutteloze in een notendop ik vond jouw wereld het past bij je zijn als nobele mens…

we verhalen levens in een notendop foto’s en etalagewoorden met weinig zeggingskracht je lacht het kunstgebit met gelig waas komt bloot ik verberg de apparaten in mijn oren zonder welk ik niet kan horen wat je zegt ik weet nog de lange vrouw die oma heette, grijs, doof en schimmig in haar ouderdom waar ik nu niet van wil weten want…

Ja ook de Indianen hielden slaven Als kolonist was je bepaald niet veilig Het vee en dierbaren waren je heilig Tijdens de reis werd menig kind begraven Binnen de palissade lag je haven Het was hard werken om een fort te bouwen Je stak vol hoop de handen uit de mouwen Waarbij God en de Bijbel leiding gaven Al tijden lag de duivel op de loer…

vooronder in mijn schik de kapitein is bezig met zichzelf te begrijpen voor bestwil opgesloten in zijn hut hij was tijdelijk even stuk maar lijkt weer op zijn spiegelbeeld alleen de naam ontschiet hem steeds de stuurman was al afgezet had om de boot te redden het roer met kettingen vastgelegd zo neem ik nog even rust op deze illustere notendop…

Naam van kinderen vergeten in onwetendheid, verlicht de notendop.…

voor ruimte, voor toekomst Die in mij allang verdwenen leek - Is er elke dag - Goddank - weer Dat nieuwe licht dat vroeg al Aanklopt aan mijn donkere, Gesloten buitendeur en deze Heel voorzichtig op een kier zet Naar wat nog van dit leven rest; Elke dag zijn er nog harde noten Te kraken, maar het lijkt wel alsof De code van de notendop…

Stukken strand zijn weggeblazen, de storm joeg het water op, zand werd meegesleurd, huisjes dreven als een notendop. Er is geen peil op te trekken, het is typisch maart, vroeger zei men al: "maart roert zijn staart"…

perfecte imperfectie bij het volmaakte komen als leesrozen tussen woorden groeien, verlangen zichtbaar wordt in het lettertasten van schoonheid (zachtgelijnd) hoe dicht zal ik je vinden wanneer je in mijn denken ligt, touwtje springt met ieder seizoenslicht in oceanen van papier duikt -golvend- en poppenscheepjes uit een notendop…

kom in mijn kooi de mooiste hij blinkt als goud komt allen heb niet het hart om me tegen te spreken in een heldere notendop: ik sta boven de wet ik maak ruim baan om je kopjes kleiner te maken ik kan je laten verdwijnen geen haan die er naar kraaien zal heksenjacht ik bedoel zuivering is mijn toverwoord niemand valt buiten…