Alle inzendingen over ongeboren kind

Ongeboren kind Jouw hartje klinkt als muziek Verborgen klanken…

ten langen leste stokt de adem haar vermoeide lichaam geeft zich zachtjes over er ligt een ongeboren kind zij die jou het leven schonk rust nu in de schoot der aarde…

Door roken sterft mijn ongeboren kind Vertelt mijn kleur neutrale shagverpakking Van schrik krijg ik bijkans een hartverzakking Ik wist het niet, ik was Oost-Indisch blind Snel steek ik er een op want voor je ´t weet Bezorgt mijn vrouw mij nakroost bij de vleet…

ik kijk omhoog en de wolk is groot en wit en prachig en allemachtig kijk hij lijkt op mijn ongeboren kind een foetusafdruk in de lucht en ik voel weer de pijn nog steeds als dolken nu komend via de wolken in mijn nietmoederzijn zucht ik kijk nog en zie alleen nog nevel…

Elk ongeboren kind.…

150 slagen per minuut ’t is de hartslag van een kind van nieuw leven, razendsnelle tekens die er worden doorgegeven door een kloppend hartje dat al wordt bemind Met zijn ouders en hun dromen en met tederheid en liefde voor ‘t nog ongeboren kind wachten allen op de dag dat zijn nieuwe wereld er zal komen en het kind ons bij zijn wiegje…

in een wereld waarin men gek geworden is telt het leven van allang niet meer mee zij die de wapens dragen hebben de macht ongeacht van welke kant ze komen in de operatiekamer vechten ze voor haar leven dubbelleven, dat van haar en het nog ongeboren kind met dood als dagelijkse kost laat het geluid van een pasgeboren baby die huilt…

Zachtjes word je in haar schoot gewiegd, jij klein en nietig ongeboren kind. Wat was er toch dat je beving, nog zo onschuldig en zo broos, wat maakte dat je haar verkoos? Je wist heel goed dat dit niet kon nog voor je aan je reis begon.…

Ontwaken uit toevallige omarming die verlangen deed naar steeds weer opnieuw die glimp van jou je warme zachte flanken verdronken in bloedstollend mooie ogen verloren dit ongeboren kind en jij die jeugdig onverschillig in mij dit craquele veroorzaakte…

nooit meer, m ’n lief zal je nog gedichten in mijn ogen lezen woorden en een nieuwe dag een avond die nog eenmaal naar je toe zou keren op hol geslagen is de stilte het ongeboren kind, midden op de weg gekromd, het schrijven naar het licht de aura die als een vlinder door de kamer speelde wij hebben geschreven, m ’n…

misschien ga ik wel dood in de nabijheid van jouw grijpende hand, er is tijd waar koele lucht mijn pad kruist voor wie de klei in mijn stem beheerst, er mee stoeit tot aan de top van de nacht - is eerbied de wet die me kust in de vrolijkheid van het ongeboren kind ?…

Zo ook trekken gestorven mensen, nog ongeboren kinderen aan. Zo ook ontstaan gedichten, die nog niet bestaan, uit het bijna niets. Uit leegte en stilte, wordt het ongelofelijke geboren. Uit haat liefde. Uit toeval bedoeling.…

Als deel van nog ongeboren kinderen. Eeuwige zwervers zijn onze genen. Wij mensen zijn niets, alles en altijd. Waarom dan zo angstig zijn mijn ego? Waarom dan bang zijn voor jouw dood? Sterrenstof zijn wij.…

Het warme sienna in het licht, in de kleur van de zon en de lucht en de wind in de toekomst van het ongeboren kind. Ver weg van de flarden mist en tinten grijs de grauwe dikke klompenschapen en de sloten met het eeuwig ijs, ben jij op siennareis.…

Ongeboren kind, bevrijd in het niemandsland,. bron van vruchtwater. Onvoltooide tekst, waarin syllaben ontcijfert, vergeelde bladen. Hemelse schouwburg, engelen dragen maskers, doek valt voor de zon.…

Blijf moedig ouwe dichter schrijf je pen niet stuk, anders blijven boeken zonder lezers, verlaten onder stof, vergaan tot kruimels van gedachten, die je opveegde voor je ziellepartners weer herhaald op een andere morgen, wachtende op de teksten die je brak in het samenkomen tot een gilde, waarin het nog ongeboren kind van taal…

Hoe zalig krult het ongeboren kind in de verborgendroom van moeder geboren aan de borst der hoeder waarna het uitgroeien begint wanneer bewustzijn zich dan opent en het andere ogen voelt boven de wieg het nopen smoelt stemmen galmen zeer uitlopend veilig was de stille schuilplaats en het levendig bewegen rondom het draaien van de taats…

ik weefde pure kleuren uit het scheppingsverhaal geen schakering of diepere nuancering maar heel basaal zweefde boven het vormgeven van het eerste leven hoorde het zingen van immense koren nog ongeboren kinderen er was geen hemelpoort licht leidde mij in warme intensiteit wist en begreep het eerste vibreren op goddelijk niveau…

De stoel zonder jou aan tafel staarde mij radeloos aan de lege plek in jouw bedje huilde in mijn hart gesprongen traanbuizen spoelden sporen in woestijnen de flessen zonder zielen waren geestdodend doof bleven de katers onder gebrande kurken ongeboren kinderen tellen op de vingers van hun handen en tandeloos vreet…

Ons ongeboren kind, 36 weken is overleden in mijn buik verbijstering, verdriet want: mijn geliefde baby komt er niet. Alles klaar, alles gereed, ongeloof verdriet ongelofelijk verdriet, want jij mijn kleintje komt niet in de klaarstaande wieg. Waarom, waarom WAAROM?…

waar de wereld uitgestorven leek bewoog nog af en toe het laatste stukje sleet dat speelde met de wind een ongelijke strijd met tijd als ongeboren kind wanneer de vlaag ten einde raad zich nog een enkele keer te buiten gaat in loos geklepper en irritant geklop is zijn geduld nu uitgeput en zoekt hij rust en luwte op waar stilte…

Oude zelfkennis, oude angst voor bloedverlies, pas op voor roofdieren en droom van vampiers droom van heksen die het bloed drinken van ongeboren kinderen die het bloed drinken van hun moeders het zoete bloed dat ook steekmugeitjes voedt het bloed dat leven geeft aan alle dieren, een lichaam is een koffer vol bloed blauw bleek groen…

chinezen maakten tot voor kort alles na nu houden ze zich ook al bezig met het rotzooien in het DNA zelfs bij een ongeboren kind en wat je er ook van vindt het hek is van de dam er opent zich nu een wereld van wat zou kunnen en van wat er binnen de kortste keren kan ach die chinezen die zo bedeesd en bescheiden in hun restaurantjes hun…

Het lied van nog ongeboren kinderen, onaangeraakt door licht, begeerten en zonden, klinkt smekend in zijn hoofd, hij moet verhinderen, dat onschuldigen voor altijd zijn gebonden.…

Basiselement van het voortbestaan, Daarin drijft het ongeboren kind, Drager des levens doet de voortgang, gelijk kamelen hun meesters, schommelend bewegen en wiegen als heesters in de wind!…

Ik slaap zoals een ongeboren kind zou slapen in uw schoot, En drink uw koele donkre kracht in nachtelijke dood, En elke nieuwe morgen in het nieuwe licht Rijs ik op sterker vleuglen, Moeder, weg uit uw gezicht: Als ziel en vogel die zijn moeheid dichtst aan uw hart verslaat, Die stijgt en zingt het naast bij God met iedre dageraad...…

In de bijbel staat een verhaal geschreven Over Maria, Jozef en een ongeboren kind Zij moesten zich op weg begeven Vol ontberingen zoals je ze zelden vindt Eenmaal in Bethlehem aangekomen Was er geen plek zelfs niet één bed Om de hoogzwangere Maria te laten bijkomen Ze hadden het gehaald maar net niet gered Ergens stond nog wel een koude…

kind en de vloer lijkt gewassen met tranen uit een andere tijd je geeft je verleden in hopen spaarzaamheid hele stapels morgen om in te wonen…

Ze hielden van haar maar grip op haar kregen ze nooit Amper zeventien jaar met een kleintje op haar schoot Te laat voor Moeders woorden: Geniet van je jeugd mijn kind, probeer niet te rennen voor je kunt lopen… niet te vrijen voor je weet te kussen De vader van het ongeboren kind kon de verantwoordelijkheid lang nog niet aan en is nog vóór…

Ik heb je in mijn buik gedragen Ik voelde jouw leven in mijn buik Ik streelde je en wilde je vragen Blijf nog een tijdje in mijn buik. hier doet niemand je nog kwaad in mijn buik ben je nog heilig Hier is het voor jou nog veilig hier ken je nog geen kattekwaad. Over mijn buik kan ik je strelen In mijn buik draag ik je mee waar ik ga: Jij…