Alle inzendingen over orgel

Als ik in de kerk zit en het orgel spelen gaat dan voel ik diep van binnen dat mijn hart dan sneller slaat. En als ze dan gaan zingen een lied of soms een psalm dan geniet ik van het orgel en zijn mooie galm. Dan vraag ik bij mijzelf of de Heer dat hoort of vindt hij het slechts herrie waaraan hij zich dan stoort?…

het kloppend hart drijft lucht door buizen die wind omzetten in klinkende lagen opdat in gewelven het met wierook opgestegen lief en leed aan het hemelse wordt opgedragen eikenhouten pilaren dragen het bejaarde lijf door eeuwen heen waar de mens zelve zomaar even in de tijd met handen en voeten zijn toetsen mag raken en…

Ze waren aan het proberen, Het orgel te intoneren. Als alle pijpen hun eigen toon laten horen, Klinkt het orgel als herboren, En komt de eenheid naar voren. Als we ook eens onszelf intoneren, Om als één klank functioneren.…

ik was er weer even, · daar, bij mijn grote liefde, het orgel à la campagne in het kerkje van Pleaux, Romaans en zonder franje daar huist een geschenk hemels groots, te groot voor mij in het schaduw-rijke bedehuis, oprijzend aan de linker zij de toetsen weten dat ik geen gedachten meer denk als ik mijn gevoelens door de loodrechte…

Ze waren aan het proberen Het orgel te intoneren. Als alle pijpen hun eigen toon laten horen Klinkt het orgel als herboren, En komt de eenheid naar voren. Als we ook eens onszelf intoneren, En samen als één klank functioneren.…

Het orgel dat orkest wat hangt aan ´n kerkmuur met ornamenten veel beelden zelfs engelenlijfjes maar vooral veel pijpen van supergroot tot piepklein voor orgelklanken zo improviserend zeer muzikaal diep emotioneel mijn levensziel intens raken en doen bekennen 'k heb vriend: het orgel!…

Als een lege kerk, voordat het orgel gloriet -- zo stil streel je mij.…

Engelen vliegen toe, hier moet de hemel zijn -- waar het orgel klinkt.…

Drinkende orgels Voorzien van valse tonen Weigeren soms dienst…

Gezang en orgel zwijgen, De laatste stap galmt heen… Zij zit nog stil te dromen, In ’t schemeruur alleen.…

- wie niet elk akkoord van 't orgel in de gorgel springt, die niet tot ieder menslijk woord de brede stem van 't orgel dwingt! Hij zingen! - wie de stem beeft en die, zwak of stram of moegestreefd, geen orgel in de keel heeft en geen ziel, die in dat orgel leeft!…

Hij zwalkte van de ene naar de andere kant, brallend van dronkenschap, het orgel was in slechte staat, niet gestemd en niet om aan te horen! Langzaam stierf zijn geluid weg maar toch denk ik wel, een drankorgel, zou muziek moeten geven, en geen gebral, want alcoholisch gelal, nee dat past niet bij een orgel!…

Een orgel- en stuurman uit Laren, die hielden van spelen en varen, betreurden het zeer, dat een stoker steeds weer van hen zei, dat ze raddraaiers waren.…

Mij lijkt het toppunt van Ingelukzaligheid Als je die middag het orgel bemant.…

tussen de banken en rondom het altaar, de lucht leeft in het heilige halfduister Mijn bewustzijn zet uit laat op oefeningen en improvisaties gedachten zweven om ze te schikken en op hun plaats te laten landen tijdens de middagpauze in de kapel Mijn jaren tien, de jaren zestig van de eeuw, mediteren in het heilige halfduister van het orgel…

Zijn hoofd aandachtig naar 't klavier gebogen deint zachtjes mee in wiegende cadans. Zijn mond vertrekt en in zijn donk're ogen komt langzaam aan een diepe, blijde glans. Hij domineert niet bij het begeleiden, maar dienstbaar steunt hij de gemeentezang. Zijn voorspel is maar kort en heel bescheiden; de preek duurt immers ook niet meer zo lang…

aarzelend blijft hij bij het orgel staan zijn handen betasten de toetsen, sprokkelen nog vloeiende klanken bij elkaar op zijn gelaat glijdt een glimlach verzacht en verstilt de laatste melodie…

Het orgel speelt een heel oud liedje beneden in de stille straat… Ik luister, leg de penne neder, berg in mijn handen mijn gelaat Een heel onnozel volkskoepletje, slecht drie, vier noten traag en teer; maar elke klank, die in mijn oor dringt, wekt echo’s in mijn binnenste weer.…

na de laatste kegel is daar het laatste hotel op de weg naar zijn einde ontmenselijkt met een steek onder zijn ontsloten gordel zijn waardigheid zwerft ergens rond in zijn verleden toen hij nog mens placht te zijn in plaats van het wrak op intensieve bezorgdheid ook het vel dat hem omspant vlekt zijn leven weg uit reeds lang verstarde…

“Het orgel speelt” stond op de liturgie. De organist dacht: zal ik dan maar in de kerk gaan zitten en af gaan wachten wat er komt? Hij keek de kerk eens rond. Opeens werd hij gegrepen door een beroerde toets van zijn geweten en terstond speelde de organist vol gratie zijn meest ontroerende improvisatie.…

Hoor hoe de wind ons uitlegt waarom de orgels hier zo de kathedralen doen dreunen: Hoor, Cavaillé-Coll te Rouen dondert door hoofdschip en beuken: geluiden van oorlog en zout op de plank uit verbrokkelde tijden.…

De (g)orgelende wind, orakelt onverstaanbaar, de luiken ratelen. De blaren die getuigen, druipen af, stoetsgewijs.…

De kerkbank kraakt onder vrome billen Het orgel speelt Wormen kruipen uit het hout Dominee preekt Vooral over zonden De verlossing is nabij Morgen alweer maandag Dan gelden nog steeds de eigen grillen…

En ‘k draag, door straat en stegen, mijn klagend orgel heen, en voel me, in ’t drukst bewegen, zo moedermens alleen.…

Ik, die met bossen ruis en, meisje, lach, Die zonnig vink en schem'rig nachtegaal, En tot nocturnes aai met manestraal Mijn lier, de hei, besnaard met herfstdraadrag, Ik, die uit orgel, zwart voor blauwe dag, Smijt over de aarde mijn donderchoraal - Jou koos ik, dat je op 't orgel van je taal Eert Brahman, mij en jou, ons beider Bach.…

op het orgel klinkt een étude die ik eerder hoorde minder ver, intiemer op een oude piano in de hoek van de kamer ook die werd gerestaureerd met behoud van het kostbare ik draai mijn pianokruk hoger streel Bach op het ivoor en voel je dichterbij in de hoek van de kamer…

Bij het verlaten van de kerk valt hij het orgel bij. Zijn echtgenote fluistert sssst maar hij is veel te blij. Haar diep ontroerde ogen beroeren die van mij.…

Ik ben de grote gasbelgorgel en heb het neusje van de NAM waardoor er gasdruk in me kwam en ik veel valse trillers orgel. Ook speld ik vaak wat op de mouw en laat het dan, ja juist, blauwblauw - * Het fabelwezen "de gorgel" werd geschapen door Cees Buddingh'; In dit sonnettet is minister Kamp de Gasbelgorgel.…

De dominee zegt het is Gods huis, maar in de kerk voel ik mij niet meer thuis, alleen als het orgel wordt bespeelt, dan worden mijn zinnen gestreeld. Maar wanneer ik wandel in de natuur, bij zonnig weer, regen of bij guur, ben ik gelukkig en mezelf en kijk naar boven, naar Gods eigen kerkgewelf.…

“We gaan vol op het orgel”, zegt Mark Rutte, En de MP vervolgt dan welbespraakt Dat hij verduiveld graag veel “meters maakt”, Waarna het volk weer verder kan gaan dutten. Die daadkracht waar je nooit meer iets van ziet, Het politiek jargon als wiegelied.…