Alle inzendingen over petto

ik heb een hekel godsgruwelijk aan uitgezette lijnen uitgestippeld zet ik mij af ik kweel niet in kwatrijnen wacht mij af ik schuw geen vijand ik zal u nog verbazen ongekende woorden verdraaide feiten verkeerde been…

elke dag is de zee anders zegt ze nu al weet ze de hemel heeft meer dan één kleur in petto…

heeft nog iets voor ons in petto Korst van sneeuw weer open gekrabd? Of misschien.... meer dan een nacht ijs met ijzige wind als een lint door een kil Hollands landschap de lange afstand-schaatsers tot gerief? Zal zijn regeerperiode kort of lang van duur zijn?…

tijdelijk vond zij onderdak waar stoel en bank en een gordijn van een lamp nam zij geen notie maar duisternis dus toen de zon verdween moest zij gaan en spreidde instinctief haar vleugels toonde het motief en gaf zich over aan een drift die de nacht voor haar in petto had…

Een kakkerlak reed naar het Gooi, want daar vond hij die villa’s mooi en at hij restjes kaviaar, tot een butler met veel misbaar hem verpletterde met zijn hak: aan dat soort kakkers had hij lak.…

als alle woorden zijn geschreven als alles staat waar het moet als de dichter ledig staart niets meer toe te voegen niets meer weg te schrappen niets meer in zijn petto voor hen die dit gedicht nu lezen voor hen die kunnen denken vooruit met de geit dat dit gedicht er altijd al dat het even goed door mijzelf in de goot gevonden kon…

ik heb een recept, een recept voor geluk het komt niet uit een kookboek maar recht uit mij geput bekijk alles opnieuw door de ogen van een kind verwondering, voor iets kleins, het kan iets simpels zijn elke dag iets nieuws in petto elke dag een nieuwe lach en plots wordt het leven mooier en het krijgt het meer zin…

Het nieuwe jaar heeft ongetwijfeld verrassingen voor ons in petto. Hebben we straks allen juist minder; dan meer inkomen netto.…

het waait.., zaden dansen rond mijn voorwiel ik kijk ernaar terwijl ik fiets, op weg naar school ik adem de frisheid in, die zonder dat ik het weet mijn gedachten koestert, voor wat leven voor mij in petto heeft daar moet ik zijn, ik zie hem al, dat oude gebouw en dat eeuwige geschreeuw in de verte ben nu nog hier, ik fiets, en verwonder…

ik zag je stappen staan waar de waterige dauw zijn druppels liet gaan in de pirouettes waarmee jij de ochtend groette nog was er geen muziek tot de eerste zonnestraal noten kristalhelder kleurden in de prelude die de dag voor ons in petto had het was jouw lach die vogels deed ontwaken zodat zij hun dialogen konden maken en…

Ik zocht je niet maar vond je zonder te weten dat jij het was, waarvan ik wist dat je bestond; Daar, zomaar op een avond die nergens toe zou leiden die verder niets in petto had dan alcohol en poezie benijden om een schoonheid, ongrijpbaar als het mooiste gezicht, een gedicht kent geen woorden maar gevoel Toch, mijn…

de stukjes nacht die de dag ons gaf in verkorten hadden net een andere sfeer dan de avond die gewoonte gewijs begon met een verrassing zo had de afsluiting altijd iets in petto dat anderen niet wisten waar zij met een lach naar gisten nonchalant maar ozo nieuwsgierig het donker worden buiten en de verlichting binnen gaven…

in mijn gedachten het zijn eenvoudige feiten over de bloemen en het behang en het belang van aandacht geven ik vertel het niet aan iedereen dat ik je liefheb met mijn stilte door een verlangen in de nacht ik leg mijn eieren in de dakgoot bedek de toekomst met wat stro totdat jij terugkomt van de snackbar ik heb zoveel voor jou in petto…

ik zag jouw schaduw mij kleden joyeus in kleuren van het verleden toch ben ik opgestaan heb eigentijds aangedaan wij kwamen overeen zonder woorden zoals het eigenlijk hoorde geen geluid brak het pad dat stilte voor ons in petto had zo ben ik langzaam in jouw licht gegleden waar wij vroeger elkaar meden lost nu donker…

Richt je op in wat de GGD voor jou in petto heeft: dat je mag meewerken aan genezing. (Heel goed: het verband!) Ja, daar wordt de patiënt pas high van.…

Blijf bij de realiteit en wees voorbereid er gebeuren vreselijke dingen om ons heen het is alles voorspeld tranen en zorgen diep verborgen een leven in vrijheid welvaart of wat de tijd ook voor ons in petto heeft geef me je hand en laat de hoop steeds overwinnen met elkaar in één geest van liefde en Waarheid verbonden…

Is wat men in petto heeft ondenkbaar, pure ongein? Waarom ik! Is de beul reeds op de hoogte, heeft ie zijn kap al klaar? Is datum al bekend, ach: roep het maar; Waarom ik? Zal het zwaard uiteindelijk vallen of valt het uiteindelijk mee, zijn de zaailingen elders gevallen of doe ik straks niet meer mee? Waarom ik?…

Dit zijn slechts enkle beelden Van de vele mijn aarde in petto heeft, Ik al zo lang zo intens geniet En hoop na mij nog velen zal verblijden.…

Je durft het aan om met elkaar vanf nu dezelfde weg te gaan, ook al weet je niet wie die ander echt is en ken je jezelf nooit helemaal; Je vertrouwt erop dat het leven voor jullie goede dingen in petto heeft en dat de duisternis niet eeuwig duurt. Je moet maar durven, tegen zoveel onzekerheid in en eindeloze vragen en bezwaren.…

Hoe ging het toen, in het geheim van blonde zomernachten toen een vriend je liefde bang voor ontdekking voor het anders zijn dan leeftijdsverschil alles wat ’t leven in petto had blauwe plekken, schrammen in een bad verdoemde dromen is het nog altijd zo, ben jij ook zo leeft ’t steeds in het dronken duister allemaal mensen op zoek naar…

De ochtend is nog stil en donker Ik ben nog heel even alleen Dat duurt niet lang want ik ben jarig Heb straks veel reuring om mij heen Vijftig word ik, best bijzonder Heb mijn leven al veel geleefd Kinderen, kleinkind, en ik ben nieuwsgierig wat men nog voor mij in petto heeft Ik wil feesten, dansen, drinken genieten van zorgeloos en blij…

Wat 't nieuwe jaar voor jou in petto heeft? Het spijt me, maar ik kan het niet vertellen. 'k Heb echt geen glazen bol die kan voorspellen wat jij in 't Jaar Achttien zoal beleeft.…

zulk naïeve vragen geen zinnig antwoord geven kan, wend ik me dan af en met een vage glimlach antwoord ik ze dan: “Er is meer nodig dan papier, een pen en een bureau, en ook met al het dichtplezier ter wereld krijgt u het niet cadeau; het is een aangelegenheid van verdriet voor al wat leeft, voor de meedogenloze tijd en wat die nog in petto…

helder voor een droom eerste bedrijf klanken en beelden nog puur als de acteurs de kleur van hun gewaden en al mijn cellen juichen naar het licht maar hoog in de coulisse achter dansende wolken en het blauwe plooiloos strak gestreken doek moet het feest veel verder gaan champagne clowns een donderspeech in hemelsnaam wat heeft de dag in petto…

je haar behoorlijk ouder worden achter de nat groene coulissen schikt de zomer bewogen haar rok omdat er nog geen beslissing tot stand is gekomen wat te doen twijfelachtig staat zij startklaar niet meteen de knuppel in het hoenderhok te knallen: waar wij de dupe van zijn zij is ook zo onberekenbaar afwachten of er nog iets in petto…

podium en coulissen zij souffleerde zijn verliezen de tekst was haar bekend hij was haar wettelijke vent ze zag gebaren achter glas en kon uit zijn mimiek begrijpen hoe tragisch alles was hoe mensen hem ontkleedden zijn diepste roerselen ontleedden maar thuis was hij acteur speelde minnaar uit gewoonte in het stuk dat zij voor hem in petto…

De herfst had een mooie bloem voor jou in petto, speelde ik vakantie-indiaan in bruine bonen aan de kust groeide mijn baard op hete kolen, liepen we zeezoekend, mistvindend vertrokken we, slapend verdwenen we langzaam als een kleine zon in de zee verlangden we postzegels en lange brieven vanaf de maan liepen we in beleefde dinsdagen…

Toch had gisteren nog wat in petto: jij stuurde mij een sms "kado"! Je was goed aangekomen; een zorg minder! Was ik toch ook maar daarginder! Het was gaaf dat je zo snel van je liet horen, voor een tijdje voelde ik mij wat minder verloren. Maar antwoorden kan ik niet, het blijft eenrichtingsverkeer.…

Is er in het nu nog niet genoeg praatstof bijeengebracht, heeft leven nog iets anders in petto als regenboogpracht. Ja, laat alles gladgewreven leven, al is het nog maar even.…

Een laatste restje winter smelt weg Besuikerde besjes Ze dragen fier hun witte hoedjes Op de laatste winterdag van deze maand Geen idee wat Moeder Natuur volgende maand voor ons in petto heeft Haar ritme lijkt wat verstoord Dat komt door ons onnozele gedrag Nu zit ze in een soort van overgang waarin alles ontregeld is Die Elfstedentocht…