Netgedichten

netgedicht (nr. 29.033):

Wolk

De herfst had een mooie bloem
voor jou in petto, speelde ik
vakantie-indiaan in bruine bonen

aan de kust groeide mijn baard
op hete kolen, liepen we
zeezoekend, mistvindend

vertrokken we, slapend
verdwenen we langzaam
als een kleine zon in de zee

verlangden we postzegels
en lange brieven vanaf de maan
liepen we in beleefde dinsdagen

als verklede giraffen, lange nekken
stropdassen, kromme benen, zere tenen
kochten we op woensdag

toen de markt in donker afgebroken
een late eenzame herfstbloem liet liggen
een wolk voor niets, voor jou

en alle donderdagen.