Alle inzendingen over regenvlagen

het is even rustig nu zand stuift niet op onder mijn voeten de zee geurt sterk en zuiver de wind ruikt naar regen hier en daar ligt aangespoelde rommel ik raad naar de geheimen van het grijze water de wolken rollen open tot zilveren gedachten waar ze zich al die tijd schuilhielden een koestering van verbeelding een verwijzing naar…

maart stel ons toch niet langer teleur met storm, stofhagel en regenvlagen beloof ons negen mooie zonnedagen dan houden mensen op met hun gezeur de natuur is zo desolaat, zonder kleur vermoeid van de sombere winterdagen maart stel ons toch niet langer teleur met storm, stofhagel en regenvlagen ons hart verlangt een beetje lentefleur van…

maart stelt ons toch niet langer teleur met vorst, stofhagel en regenvlagen belooft ons negen mooie zonnedagen dan houden mensen op met hun gezeur de natuur is zo desolaat, zonder kleur vermoeid van de sombere winterdagen maart stelt ons toch niet langer teleur met vorst, stofhagel en regenvlagen ons hart verlangt een beetje lentefleur…

Links rechts je mond en dan de zee de zon als een paal boven water de zonde nevelslierten regenvlagen zeezout striemend zand het kerend tij en een meermin die zich heeft laten kussen.…

Nog op een oude Remington getikt Nog in de tijd van het carbonpapier Nog lang niet aan de wilgentak de lier Want zesentwintig pas en zeer verkwikt Wilt u meneer schreef je indien het schikt Eens kijken naar de vleugels van mijn dier Het is zeer edel en rijdt Jan Plezier Drinkt gerstenat als nectar, lacht en hikt Je was een jonge leraar…

't Was zo'n mooie zomer een zomer met zon zoals zomers horen te zijn Herfst sluipt in de dagen de zon heeft haar afspraak met de nazomer gemist Ik fiets tussen regenvlagen door van thuis naar werk en weer terug Zou zo graag nog wat zon zien en haar warmte voelen in mijn rug…

Opuswolken regenvlagen pizzicato dagen.…

't Is weer zover grillig schudden buien ongerijmd chagrijn rukken regenvlagen aan de goot de wind kastijdt het huis en in mijn tuin sneeuwt frêle en fijn de eerste bloesem roze en wit wat tederheid…

Mistroostigheid en griep gaan hand in hand Gedurende de late winterdagen Met om de beurt veel sneeuw en regenvlagen Aan al dat water hebben wij het land En wat er ook ter wereld mag gebeuren Wij voelen nattigheid tot in den treure…

daalt over ons neer ....als motregen door wind in wolken grijs voortbewogen Soms overheerst het diepste blauw aan de herfsthemel gekrijt grijs verjaagd We worden meermaals geplaagd door regenvlagen stoten van wind 'Mijn kind, de druiven zijn die dagen: voor opa zuur'.…

Drippende druppels kletsnatte regenvlagen waterige zon. Zwanen klapwieken egels scharrelen wat rond het verdroomde land. Mensen lieven zich traag zwiepen paardenstaarten alles in een wei.…

het ochtendgrijs verhult jouw rustig slapend lijf het eerste morgenlicht toont niets van dat wat zichtbaar was in ‘t donker een lichte regenvlaag die koelt de wereld voor jouw venster en geur van passie, lust waait langzaam uit in dag die als een sluier zich nog niet echt lichten mag zo dat ‘k nog droom van jou en laatste nacht.…

ik zag de muurschildering en de zee die zich naar binnen zoog als waaide het landschap rond en rond de regenvlagen bloedrood, vol maanden en uren ik zag jou slapen onder de wind, de dagen moe van lichaam op lichaam van stenen op water en golven die zwaar, vol draaien dwongen ik zag wat ik wilde zien in de krankzinnigheid en…

ze komen meestal na mijn dromen passioneel, met lichte regenvlagen ik stel mezelf wel duizend vragen waarom moet mij dat overkomen er speelt een film in mijn hoofd die wordt steevast weer herhaald door de losse stukjes onvertaald worden hartverlangens uitgedoofd zijn zo'n dromen dan bedrog of komt de waarheid aan het licht twijfels en…

Ach ja, de mooie kleuren, het roestbruin en het geel, het donkerrood der eikenblaren, de wind, de mist, de plotse regenvlagen, de specifieke geuren van november, de innigheid der avonden. Je zegt het wel, maar sta me toch, verdomme toch, wat raakt het mij. Mijn moeder is niet meer, niet eens de zomer haalde zij.…

nu staat hij bij het huis dat prijsgegeven werd aan wind striemende regenvlagen en een op hol geslagen zon niets anders dan de drukkende stilte het snerpen van cicaden de trage vleugelslag van een roofvogel het verweerde tafelblad een atlas met kringen krabbels en datums van de voltooide verleden tijd in deze uithoek van het menselijk…

Val tegen de wind in val de regen aan voel nattigheid en kou voel mij verraden tegen reistijd scheen onlangs de zon als ochtendlicht van laat september nu striemen regenvlagen zelfde tijd het wil niet dagen terwijl oktober net begon ik val de regen aan voer strijd met harde wind zoek woorden om terug te slaan ga druipend door het lint…

Val tegen de wind in val de regen aan voel nattigheid en kou voel mij verraden tegen reistijd scheen onlangs de zon als ochtendlicht van laat september nu striemen regenvlagen zelfde tijd het wil niet dagen terwijl oktober net begon ik val de regen aan voer strijd met harde wind zoek woorden om terug te slaan ga druipend door het lint…

uit schijnbaar klare lucht rolt wind ineens omlaag maakt herfstig stemmingen met donderklap en regenvlaag de oogst nog warm van lange zomerzon verschrikt en schikt zich beurzig op de grond gelijkmatigheid verliest in mist de strijd van donker licht in aanloop naar de wintertijd nog warmt de zon met zomersheet terwijl in het open…

Ach ja, de mooie kleuren, het roestbruin en het geel, het donkerrood der eikenblaren, de wind, de mist, de plotse regenvlagen, de specifieke geuren van november, de innigheid der avonden. Je zegt het wel, maar sta me toe, verdomme toch, wat raakt het mij. Mijn moeder is niet meer, niet eens de zomer haalde zij.…

Toen zagen wij de wolken kruien En wachtten door de zwoele dag Het breken van de donderbuien In regenvlaag en hagelslag. En de avond daalde en geen vertroosten Van koelte en geen verkwikken kwam. Toen barstte ’s nachts het grommend oosten In blauwe gloed en rode vlam.…

Liefde moet ons blijven dragen doorheen een sombere tijd van storm, sneeuw en regenvlagen tot het licht van Kerstmis ons bevrijdt. Ontwaken in een wereld van wit met hart en ziel die reeds geklaard op het nieuwe jaar is onze hoop gericht d’ oude aarde die nieuwe lente baart!…

Liefde moet ons blijven dragen doorheen een sombere tijd van storm, sneeuw en regenvlagen tot het licht van kerstmis ons bevrijdt. Ontwaken in een wereld van wit met hart en ziel die reeds geklaard op het nieuwe jaar is onze hoop gericht d’ oude aarde die nieuwe lente baart!…

Wolken rollen onstuimig voort door een donkerblauwe lucht in het boerenland gevoord buigen halmen met een zucht Dan een donderslag, zo luid de hemel lijkt te breken ver voor 'n woeste wind uit golft een groene korendeken Bliksemflitsen schieten uiteen geladen gonst de atmosfeer over 't verlichte landschap heen dalen regenvlagen neer…

wat ik verwacht van jou novemberstad in je grijze mantelpak is dat je je vele dagen hult in diagonale regenvlagen die al jouw ontblote bomen meedogenloos onderstromen en laten druipen van het nat dat je straten zijn als hoogglanslak met bruine bladeren regenzwaar glimmend op je natte trottoirs in je riolen woest gegorgel van een onstuimig…

het grijs van grauwe ganzen in regen vluchtig afgepunt de zee die zich in druppels zaait op kleur van lappendekens fluisteringen tussen dreven hoor door kalende kruinen schuurt de wind zijn kille adem ongehinderd wint hij veld op de stilte van de warme dagen het tiktakt op de daken aan het venster wenkt het triestige verhaal van regenvlagen…

ik wil met ondoorzichtige manoeuvres uit mijn gedachten klauteren ze onbeademd achterlaten in een tijdscollage waarvan ik gezichten amputeer zonder slaap of kus hele hoofden die ik laat rondkijken in bevlekte uren muren, nooit gekocht zoals het geluid van regenvlagen tegen de binnenkant van mijn keel aarzel niet en huiver om…

Niemand die om mij komt vragen slechts storm en regenvlagen die me bedaren niemand die me ook wil horen mijn woorden gaan in het ijle weer verloren. Er is geen plaats voor mij ook niet op de achterste rij alleen een afgrond die zich aan mij opdringt of een vuilnisbelt waar ik mijn restjes vind.…

Ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen 't blauwe zwerk en de zon als een gouden medaillon wiens zuivere glans ieder liefhebbend hart mocht dragen ik loof de Heer om de lange, zonnige zomerdagen met 'n onweerswolk of regenvlaag die durfde plagen voor een zomer die reeds vroeg in de lente begon ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen…

ik draag wervels van een beest op een eiland dat zichzelf wil verdrinken korte en lange verhalen kraken uit kaken van vloed stuwen beenderen en karkassen uit de zeebuik * zij baart het verleden met dode vleugels terwijl oude eieren openbarsten door regenvlagen de stank, nog gruwelijker dan ik wist schuift voor de wolkenhemel…